Judas Priest - Breaking the Law

Το όνειρο κάθε μπάντας είναι να βγάλει ένα τραγούδι που να αναγνωρίζεται ακόμα και από τον ίδιο τον ..... Παντελίδη. Μάλλον υπερβολικό, θα έλεγα, αλλά όπως και να χει πάντα υπάρχει μια κρυφή έστω, επιθυμία για ένα τραγούδι αναγνωρίσιμο από τους πάντες. Και επειδή η απλότητα είναι η υπέρτατη αρετή, σύμφωνα πάντα με τον βουδισμό, μόνο μεγάλες μπάντες έχουν δημιουργήσει τραγούδια απλά στην δομή, "σήμα κατατεθέν" του που έχουν γίνει ύμνοι της ροκ σκηνής.
Οι Judas Priest ανήκουν στο πάνθεον της ροκ σκηνής και ο ύμνος τους είναι το Breaking the Law. Απλή μουσική δομή και ένας τίτλος που άνετα μπορεί να ξεσηκώσει έναν έφηβο, είναι δημιουργία των Rob Halford, K.K. Downing και Glenn Tipton. Συμπεριλαμβάνεται στο έκτο τους άλμπουμ το British Steel που κυκλοφόρησε Απρίλιο του 1980. Όλο το άλμπουμ ηχογραφήθηκε, στο Tittenhurst Park, παλιό σπίτι του  Ringo Starr. Πριν την ηχογράφηση αυτού του άλμπουμ, σκόπευαν να απλοποιήσουν την μουσική τους, με λιγότερο επεξεργασμένο ήχο και με αυτό το τραγούδι το κατάφεραν. Ένα μινόρε riff μαζί με ένα ρεφρέν που μένει, είναι τα βασικά συστατικά της επιτυχίας του τραγουδιού. 
Στο "You don't know what it's like!" , την  κραυγή του  Halford, γίνεται η αλλαγή στο μουσικό θέμα, που προ μηνύει και τα ειδικά εφέ, τα οποία έχουν και αυτά ενδιαφέρον. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν έτοιμα ψηφιακά samples, άρα τα όλα τα εφέ ήταν αναλογικά και πολλές φορές δημιουργούνταν με πρωτότυπο τρόπο. Στο συγκεκριμένο τραγούδι το σπάσιμο γυαλιών είναι από τα μπουκάλια του γαλατά, που τους το έφερνε κάθε πρωί. Οι σειρήνες περιπολικών που ακούγονται,  είναι από την  Stratocaster του  Downing, με την βοήθεια του  tremolo. 
Το λυρικό μέρος δεν έχει κάποια βαθιά ποιητική χροιά, μιλάει για κάποιον που έχει βαρεθεί την συνηθισμένη ζωή του και αποφασίσει να παρανομήσει, απλά για να διασκεδάσει την πλήξη του.  Ο δημιουργός των στίχων, ο  Halford, παραδέχτηκε αργότερα ότι, ήθελε να κλέψει την δόξα των punk συγκροτημάτων. Εκείνη την περίοδο η Βρετανία βρισκόταν σε αναταραχή με διαρκείς απεργίες των ανθρακωρύχων και του συνδικάτου των αυτοκινητοβιομηχανιών και οι ταραχές στους δρόμους δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο. Αυτό ήθελε να αποτυπώσει και ο τραγουδιστής, να βάλει λίγο τον punk αναρχισμό μέσα στους στίχους του. 
 Το βιντεοκλίπ είναι σκηνοθετημένο από τον  Julien Temple και η δράση του ξετυλίγεται στην  A406, του Β. Λονδίνου μέσα σε μια κάντιλακ και αργότερα στην  Oxford Street, όπου μπαίνουν στο υποκατάστημα της Barclays Bank και την ληστεύουν με της κιθάρες τους. ....... χμ πιτσιρικάς όταν ήμουν με είχε συνεπάρει.  Από την στιγμή της κυκλοφορίας του παίζεται σε όλες τις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας. Και μάλιστα εξελίσσεται, αφού προστέθηκε και σόλο, κάτι που δεν υπάρχει στην στούντιο εκτέλεση. Πλήθος συγκροτημάτων είχε εκτελέσει ή διασκευάσει το τραγούδι. 

Jacek Maniakowski

Led Zeppelin - Tangerine

 Όλα τα πράγματα έχουν μια κάποια αρχή, αλλά πέρα από την αρχή έχουν και κάποιες ρίζες. Και αυτές τις ρίζες συνήθως κουβαλάει και κάθε καλλιτέχνης όταν αλλάζει και ένα συγκρότημα. Οι διαφωνίες, που οδηγούν στην διάλυση ενός συγκροτήματος, πολλές φορές δεν είναι μόνο προσωπικές, αλλά και καλλιτεχνικές. Έτσι ένας μουσικός που ξεκινάει κάποια καινούργια μπάντα, κουβαλάει και κάποιες μελωδίες μαζί του, από αυτήν. Καμιά φορά όμως, κλέβει και κάποιο μουσικό κομμάτι και απλά το αλλάζει τίτλο και στίχο. Όμως όταν πρόκειται για τον Jimmy Page και το συγκρότημα των Led Zeppelin, τα πράγματα γίνονται κάπως ξεδιάντροπα.
Οι Led Zeppelin, όσο και μεγάλη μπάντα ήταν, είχαν μια κακή συνήθεια να σφετερίζονται συνθέσεις κάποιων πιο άσημων συγκροτημάτων και πάντα με πρωτεργάτη τον Jimmy Page. Αλλά το Tangerine το πήρε αυτούσιο από τους  The Yardbirds. Αν και  η σύνθεση αυτή, που βρίσκεται στο  Led Zeppelin III του 1970 και αναφέρει  τον κιθαρίστα σαν μοναδικό δημιουργό, η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική. Ουσιαστικά το δεύτερο τραγούδι  που περιλαμβάνει ένα φρούτο στο τίτλο του, το πρώτο ήταν το "The Lemon Song", είναι μια δημιουργία του κιθαρίστα, αλλά μαζί με τον  Keith Relf, τραγουδιστή των The Yardbirds. Το πρότυπο τραγούδι ήταν το  Knowing That I'm Losing You, αλλά ο  Page άλλαξε τους στίχους και τον τίτλο. Είναι το μοναδικό τραγούδι του δίσκου που το λυρικό μέρος δεν ανήκει στον Robert Plant. 
Ο τραγουδιστής συνήθιζε να προλογίζει το τραγούδι στις ζωντανές εμφανίσεις, λέγοντας πως πρόκειται για ένα τραγούδι για τους κοντινούς μας ανθρώπους, ένα τραγούδι αγάπης στα πιο αθώα στάδια της. Αν και ο  Page παραδέχτηκε πως το είχε γράψει όταν ακόμα  ήταν στους  The Yardbirds, δεν ανέφερε ποτέ τον συνδημιουργό του τραγουδιού. Αλλά αυτό που ξεχωρίζει αυτήν την μπάντα είναι ο τρόπος εκτέλεσης του κάθε τραγουδιού και σε αυτό υπάρχουν αρκετοί μουσικοί νεωτερισμοί από τον κιθαρίστα, όπως και στην παραγωγή του. 

Jacek Maniakowski

Cinderella - Coming Home

Σχεδόν κάθε πιτσιρικάς που πρωτομπαίνει στον κόσμο του rock'n'roll, ονειρεύεται σκηνές για ζωντανές εμφανίσεις, συναυλίες σε γεμάτα στάδια και ένα ατέλειωτο road trip. Η κάθε μέρα να ξυπνάς σε κάποιο διαφορετικό μέρος και πιο πιθανός και με διαφορετική  ή διαφορετικό, ανάλογα με τα γούστα του κάθε καλλιτέχνη, σύντροφο φαντάζει γοητευτικό για κάποιον έφηβο με ακμή και ατέλειωτα κοινωνικά προβλήματα. Η παρηγοριά της μουσικής τον κάνει να ταξειδεύει σε ατέλειωτες τουρνέ ανά την υφήλιο με την αγαπημένη του μπάντα. Αλλά για έναν ήδη δημοφιλή καλλιτέχνη που πουλάει τρελά και τα λεφτά του δεν χωράνε ούτε σε σακιά, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. 

Πολλές  μπάντες έχουν ασχοληθεί με το θέμα και έχουν δημιουργήσει καταπληκτικές συνθέσεις και με μεγάλη απήχηση. Τα τραγούδια αυτό είναι συνήθως σε μορφή  μπαλάντας και η θεματολογία περιγράφει πέρα από την ψυχολογική και σωματική κούραση, αλλά και την ανάγκη του καλλιτέχνη να βρεθεί κοντά στα αγαπημένα του πρόσωπα. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τραγούδια αυτού του είδους είναι και το "Coming Home"  των Cinderella από το  Long Cold Winter, δεύτερο τους άλμπουμ από το 1988. Η δημιουργία του  Tom Keifer, όπως τα περισσότερα τραγούδια του άλμπουμ, είναι από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της μπάντας, αν και κάπως ξεχασμένο τραγούδι. 

Το τραγούδι έχει και συμβολικό τίτλο, γιατί ήταν το πρώτο σκαλοπάτι για να γυρίσουν και στην πηγή του rock'n'roll, τα Blues. Η  glam metal μπάντα εκείνη την εποχή γνώριζε αποθέωση και ήταν από τις πιο δημοφιλείς εκείνη την εποχή. Το τραγούδι που γράφτηκε σε 12-χορδη κιθάρα και σε arpeggio , αν και αναζητάει τα Blues, κυρίως με την χρήση του πιάνου, είναι μια κλασική power ballad. Το λυρικό μέρος προέρχεται από την προσωπική εμπειρία του frontman της μπάντας και την ζωή του στο δρόμο. Πολλές φορές γνωρίζανε την πόλη που παίζανε, από την playlist, στην οποία  στο πάνω μέρος της ήταν γραμμένη η πόλη. Το χαρτί αυτό το βρίσκανε πριν βγουν στην σκηνή, πάνω στο πιάνο είτε κολλημένη πάνω στο μικρόφωνο. 

Το βιντεοκλίπ είναι ανάλογο της σημασίας του λυρικού μέρους. Ανάμεσα στις εικόνες που η μπάντα παίζει σε κάποιο άδειο μπαρ, εμφανίζεται ένας άντρας πάνω σε μια μοτοσυκλέτα, που γυρίζει πίσω στο σπίτι του. Οι εικόνες της αγαπημένης του, έρχονται στο μυαλό του την ώρα της οδήγησης. Η επιθυμία του να γυρίσει στο σπίτι, δεν εμποδίζεται από την πτώση με την μηχανή και συνεχίζει πεζός και με οτοστόπ, αλλά πάντα με ευτυχή κατάληξη. 

Jacek Maniakowski

Rocka Parmezana - Echo-λόγιο

Οι Rocka Parmezana απαντούν
1) Τι συμβολίζει το όνομα σας; 
Την ανάμιξη 5 διαφορετικών στοιχείων με έναν κοινό σκοπό.. την μουσική!
2) Χρήμα ή δόξα; 
Δόξα και Πνευματική ανύψωση μέσα από την μουσική!
3) Πως θα προβάλεις με μια λέξη ή μια φράση την μπάντα σου;
Ζούμε για τα live!!!
4) Σημείο μηδέν της μπάντας 
Ο Kάρολος, o drummer της μπάντας
5) Τι μουσική σας εκφράζει λιγότερο ή καθόλου; 
Από παντού έχεις να πάρεις κάτι... η μουσική δεν περιορίζεται
6) Αν ήταν υπερόπλο η μουσική που θα την χρησιμοποιούσατε; 
Θα πολεμούσαμε το ρατσισμό σε όλες τις μορφές του, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την κακία των ανθρώπων...
7) Με ποιον θα θέλατε να ανεβείτε στην σκηνή;
Muse, Coverdale, Avenged sevenfold, Freddie Μerqury(αν ζούσε),Paul Gilbert
8) Η μουσική σαν πολιτική ή θρησκευτική έκφραση; 
Μέχρι στιγμής πολιτική και κοινωνική για εμάς... γενικότερα μπορεί να εκφράσει τα πάντα...
9) Οι επιρροές σας;
Άστο αυτό είναι μεγάλη κουβέντα γιατί όλοι μας ακούμε διαφορετικά είδη μουσικής
10) Μέσον ή σκοπός το συγκρότημα; 
Μέσον δημιουργίας και έκφρασης.
11) Μέσον ή σκοπός η μουσική;
Μέσον επικοινωνίας ..
12) Το ταλέντο συνοδεύει την αλαζονεία ή την ταπεινοφροσύνη; 
Την ταπεινοφροσύνη και μαζί της τα όνειρα...
13) Συμβολικά με ποιο ζώο θα παρομοιάζατε την μπάντα; 
...αγνοείται η τύχη του!
14) Μια ευχή για την μπάντα..
Υγεία και πολλές εμπνεύσεις..
15) Ποιο είναι το πιο σκοτεινό σημείο της μουσικής δημιουργίας;
Η ώρα της πρόβας.. εκεί γίνονται όλα!


https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=alS4Kt3s1YA

Θα τους βρείτε εδώ: https://www.facebook.com/RockaParmezana

και το κανάλι τους εδώ: https://www.youtube.com/user/RockaParmezana?feature=watch

In The Distance - Echo-λόγιο

Ο Cloud Uti (Τάσος, vocals) απαντά για τους  In The Distance

1) Τι συμβολίζει το όνομα σας;
Το όνομα συμβολίζει την απόσταση ανάμεσα στα μέλη της μπάντας, καθώς μένουμε σε διαφορετικές πόλεις. Πρακτική απόσταση λοιπόν, την οποία γεφυρώνει η μουσική.
2) Χρήμα ή δόξα;
Ούτε χρήμα ούτε δόξα! Μας αρκεί να είμαστε περήφανοι για τη μουσική που παίζουμε,να ξέρουμε ότι κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, και έπειτα να αγγίξει κόσμο, να τον κάνει να σκεφτεί και να εκφραστεί μέσα από αυτήν.
3) Πως θα προβάλεις με μια λέξη ή μια φράση την μπάντα σου;
Συναισθηματικός θόρυβος. 
4) Σημείο μηδέν της μπάντας
Σημείο μηδέν οι -καθόλου σπάνιοι- δημιουργικοί, συνθετικοί τσακωμοί!
5) Τι μουσική σας εκφράζει λιγότερο ή καθόλου;
Οι one direction, και ο Παντελιδης. Α , και το 80s hair metal.

6) Αν ήταν υπερόπλο η μουσική που θα την χρησιμοποιούσατε;
Σε μια πτήση στο διάστημα!
7) Με ποιον θα θέλατε να ανεβείτε στην σκηνή;
Queens of The Stone Age κατά κύριο λόγο. H έστω μόνο με τον Josh Homme.

8) Η μουσική σαν πολιτική ή θρησκευτική έκφραση;
Πολιτική. Με τη θρησκεία δεν τα πάμε και τόσο καλά.

9) Οι επιρροές σας;

Κυρίως από 90s και 00s alternative σκηνή, όπως σχεδόν όλες οι grunge μπάντες (Νirvana, Soundgarden, Alice in Chains, Smashing Pumpkins), Queens of The Stone Age, Deftones...

10) Μέσον ή σκοπός το συγκρότημα;

Και τα 2 νομίζω. Είμαστε διατεθειμένοι να το κυνηγήσουμε όσο τραβήξει...

11) Μέσον ή σκοπός η μουσική;

Η μουσική είναι ένα μεγάλο εφόδιο στο ταξίδι που λέγεται ζωή, και γιαυτό είναι και σκοπός μας να ανακαλύψουμε τα μυστήρια της και να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε μέσα από αυτή.

12) Το ταλέντο συνοδεύει την αλαζονεία ή την ταπεινοφροσύνη;

Ας πούμε ότι θέλει ταλέντο να είσαι ταλαντούχος και ταπεινός.

13) Συμβολικά με ποιο ζώο θα παρομοιάζατε την μπάντα;

Σκαντζόχοιρος 

14) Μια ευχή για την μπάντα

Να κάνουμε tour στην Ιαπωνία!

15) Ποιο είναι το πιο σκοτεινό σημείο της μουσικής δημιουργίας;

To γράψιμο στίχων...it's darker than black.

Θα τους βρείτε εδώ: https://www.facebook.com/pages/In-The-Distance/302455999790735

και θα τους ακούσετε εδώ: https://soundcloud.com/in-the-distance

We Came From Waters - Echo-λόγιο

Οι We Came From Waters απαντούν:

1) Τι συμβολίζει το όνομα σας; Προσωπικά προερχόμαστε απο πόλεις που περιβάλλονται από νερό, γενικότερα όλοι προερχόμαστε απ' το νερό

2) Χρήμα ή δόξα; Και τα δύο αλλά επιβιώνουμε και χωρίς αυτά

3) Πως θα προβάλεις με μια λέξη ή μια φραση την μπάντα σου; Μπλέξιμο.

4) Σημείο μηδέν της μπάντας Στο στούντιο του Λεώ, διασκευή στους New Order.

5) Τι μουσική σας εκφραζει λιγότερο ή καθόλου; Ελληνικό σκυλάδικο

6) Αν ήταν υπερόπλο η μουσική που θα την χρησιμοποιουσατε; Κατά του φασισμού

7) Με ποιον θα θέλατε να ανεβείτε στην σκηνή; New Order

8)Η μουσική σαν πολιτική ή θρησκευτική έκφραση;

Κοινωνική. Ούτε πολιτική ούτε θρησκευτική.

9) Οι επιρροές σας; 80ς Post-Punk

10) Μέσον ή σκοπός το συγκρότημα; Σκοπός

11) Μέσον ή σκοπός η μουσική; Μέσον

12) Το ταλέντο συνοδεύει την αλαζονεία ή την ταπεινοφροσύνη; Το ταλέντο αποτελεί ένα συν που δεν συνδέεται με την αλαζονεία ή την ταπεινοφροσύνη.

13) Συμβολικά με ποιο ζώο θα παρομοιάζατε την μπάντα; Βύδρα

14) Μια ευχή για την μπάντα Να παραμείνουμε ενεργοί.

15) Ποιο είναι το πιο σκοτεινό σημείο της μουσικής δημιουργίας; Αυτό που δεν έχουμε ποτέ μοιραστεί μεταξύ μας.

Θα τους βρείτε εδώ: https://www.facebook.com/pages/We-Came-From-Waters/214792558540016

και θα τους ακούσετε εδώ: http://wecamefromwaters.bandcamp.com/

http://www.reverbnation.com/wecamefromwaters http://www.last.fm/music/We+Came+from+Waters http://www.purevolume.com/WeCameFromWaters https://soundcloud.com/wecamefromwaters

The Greek Underground Scene - 2013 Compilation.

Η μουσική είναι από τα ελάχιστα πράγματα που δε μπορεί να φυλακίσει ο άνθρωπος.Μπορεί να την περιορίσει, αλλά πάντα μια νότα θα διαφύγει κάπου και θα φτάσει σε κάποιο ευαίσθητο αυτί. Η διακίνηση της μουσική και η μην τυποποιημένη έκφραση της είναι δείγμα ελευθερίας μιας κοινωνίας. Αλλά και μια σταγόνα ελπίδας σε μια κοινωνία που μαστίζεται από αυθαίρετα, χωρίς λογική, δόγματα και απολυταρχικό τρόπο σκέψης. Η μουσική αλληλεγγύη είναι ένα μέσο πολύ αποτελεσματικό και συνήθως εκφράζεται μέσα από μουσικές συλλογές, όπου ένα συγκρότημα έχει την ευκαιρία να δείξει ένα δείγμα της δουλειάς του, αλλά και πολλές φορές του ταλέντου του. 
Έτσι, όσο και ζόρικα θα είναι τα πράγματα, πάντα θα υπάρχει κάποιος με μεράκι αλλά και θέληση να δημιουργήσει ένα πεδίο προβολής της μουσικής. Και η ελληνική Underground σκηνή, από την δεκαετία το '80, πάντα είχε τέτοιους ανθρώπους. Οι δισκογραφικές συλλογές που δημιουργήθηκαν τότε, αποτελούν μέχρι σήμερα έναν μουσικό θησαυρό. Από τα μέσα της δεκαετίας του '90, η έκδοσή του μπήκε σε έναν λήθαργο, αλλά πάντα εκεί κάπου "κάτω από την πόλη" υπήρχε μια μουσική φωτιά που σιγόκαιγε. Απλά έπρεπε να βρεθεί κάποιος να ανακατέψει την στάχτη των χαμένων στην λήθη μουσικών συγκροτημάτων για να σηκωθεί η φλόγα των νέων. Και μια τέτοια κίνηση είναι και η The Greek Underground Scene - 2013 Compilation.

Ειλικρινά, ακούγοντάς την πολλές φορές δεν βρήκα ούτε μία μπάντα να υστερεί, είτε σε ελληνόφωνο στίχο, που πάντα αγγίζει τα όρια της ποίησης είτε σε αγγλόφωνο. Η συλλογή ξεκινάει με τους Διχως Πρόσωπο και  Δεν Με Ελεγχω, με στίχο που τσακίζει και ένα τέμπο,μια μίξη punk και ηλεκτρονικής μουσικής. Στην συνέχεια οι  We Came From Waters με το  Yellow Position, από την Φλώρινα και με ένα άλμπουμ στις αποσκευές τους, το "Unfamous quotes" μας δείχνουν ένα σκοτεινό  post-punk μουσικό πρόσωπο με ένα φλερτάρισμα με τα  80s και την New wave. Τρίτη μπάντα στην σειρά είναι οι Grain με το  Edem, καθαρή punk ελληνόφωνο στίχο που φτάνει στα όρια των Καταραμένων της γαλλικής ποιήσης. Έχουν και αυτοί μια ολοκληρωμένη δουλεία, ομώνυμη του τραγουδιού της συλλογής. Με τα Εξάρχεια, σαν γενέτειρά τους είναι κλασικό δείγμα της ελληνικής  Underground σκηνής. Ακολουθούν οι Electro Vampires με το  Sadistic Secret Love, δεν θα γράψω τίποτα γι αυτούς, μιας που είναι και οι αγαπημένη μου ελληνική μπάντα. Οι Θεσσαλονικείς έχουν στις αποσκευές τους ένα άλμπουμ το "Behind the eyes of the shadow", φανατικό κοινό και πολλές καταπληκτικές ζωντανές εμφανίσεις. Από  τις κορυφαίες μπάντες του είδους στην Ελλάδα. 
Οι Penny Dreadful με το The Devil In The Attic ακολουθούν, με ένα σκοτεινό ήχο  που αφήνει πολλές υποσχέσεις. Αργόσυρτη σύνθεση παραπέμπει σε ταινία τρόμου, αλλά σε παρασέρνει γλυκά κερδίζοντας την προσοχή της. Οι Stonemouth με το  Ghost Story μας οδηγούν σε  Dark Wave μουσικά μονοπάτια με την ιδιαίτερη φωνή του Vassilis Salapatas να δίνει μελωδικότητα στην σύνθεση. Με  μόλις έναν χρόνο ζωής, αποδεικνύουν ότι έχουν πολλά ακόμα να δώσουν. Οι DropDown με το  Echoes με την πιο μελωδική σύνθεση της συλλογής και τα γυναικεία φωνητικά να μαγεύουν. Οι πολλά υποσχόμενοι Envy Never Dies με το The Bar συνεχίζουν την μοναδική μουσική πανδαισία. Εκπληκτική μπάντα, που έχει κατακτήσει την απλότητα, με τα αντρικά και γυναικεία φωνητικά να εναλλάσσονται σε μια σύνθεση που μένει. Οι ένατοι στην σειρά New Zero God με το  Intoxication, που έχουν βγει εκτός των συνόρων και με δύο άλμπουμ και ένα ΕΡ στις αποσκευές τους, κινούντα σε κλασσικά Gothic και  Post-Punk μουσικά  μονοπάτια. Την δεκάδα των τραγουδιών κλείνουν οι In The Distance με το U.O.O.. Ο ήχος τους Alternative Rock, αρκετά δυναμικός με τα κρουστά να κλέβουν την παράσταση σε μια ενδιαφέρουσα σύνθεση. 
 Οι Sorrowful Angels με το Shores of Capture περιπλανιούνται στα Gothic metal μονοπάτια. Με πολλά χρόνια, από το 1999, στην metal σκηνή και δύο άλμπουμ άλμπουμ στις πλάτες, εδώ βρίσκονται με μια μελωδική σύνθεση με τα δυνατά riff είναι παρόντα. Οι  Skinner Box με το  Slow Motion, τραγούδι που κλείνει το ντεμπούτο ΕΡ τους, το “Life is Chemistry”, εκτός από τα μοναδικά φωνητικά της Vana Rose, δείχνουν με το ταλέντο τους ότι ο δρόμος προς το μέλλον είναι ανοιχτός γι αυτούς. Σίγουρα τα σύνορα της Ελλάδας δε μπορούν να τους κρατήσουν. Οι Mani Deum από την Κέρκυρα με το  Love Like Berlin, μια αρκετά παράξενη και σκοτεινή σύνθεση κάτι σε folk rock, κερδίζουν την προσοχή και σε ωθούν να ακούσεις κάτι περισσότερο από αυτούς. Έχουν ένα άλμπουμ στις αποσκευές τους το "Music For Your Local Church...Or Your Local Brothel. Το προτελευταίο Sound Of The Rain από Chris Skordylis featuring Theofil Tsiolakakis, αν και καλή σύνθεση με κάκιστη παραγωγή που θάβει το τραγούδι. Η πιο μέτρια στιγμή του άλμπουμ, σε new wave ύφος. 

Το άλμπουμ τελειώνει με το τραγούδι Χρωμα από τους Υπογεια Τροχια, με ελληνόφωνο στίχο, όπως και ξεκίνησε. Η μπάντα από την Πτολεμαΐδα με σχεδόν 30 χρόνια ζωής και ήχο χαρακτηριστικό της ελληνικής ροκ σκηνής. Η σύνθεση ακροβατεί ανάμεσα σε Β-52 ήχο και σκοτεινές αναφορές σε new wave, με πινελιές πειραματισμού. Η κακή παραγωγή θάβει και αυτό το τραγούδι. 
Σαν επίλογος, μπορώ να πω ότι, το άκουσμα αυτής της συλλογής είναι μουσικό ταξείδι, όχι μόνο στην ελληνική σκηνή, αλλά και στις εικόνες που δημιουργούν όλες οι συνθέσεις. Δεν είναι μόνο μια αξιόλογη προσπάθεια για ανάδειξη ελληνικών συγκροτημάτων αλλά και ένα μουσικό διαμάντι. Ο Μιχάλης Πουγουνάς από τους New Zero God, δημιούργησε μια φανταστική συλλογή που πρέπει να ακουστεί από κάθε μουσικόφιλο. 

 Jacek Maniakowski

¨Όλη την Συλλογή θα την βρείτε εδώ: https://thegreekundergroundscene.bandcamp.com/album/the-greek-underground-scene-2013-compilation