Πέμπτη 6 Ιουλίου 2023

Comics και metal μουσική

 

Στις τελευταίες δεκαετίες της ιστορίας της, η τέχνης στο σύνολό της,  ανακατεύει συχνά τις διαφορετικές εκφράσεις της μεταξύ τους. Οι λόγοι για αυτό το γεγονός είναι πολλοί, αλλά οι βασικοί είναι απεγκλωβισμός της τέχνης από τα σαλόνια πλουσίων και αυτών που έχουν την εξουσία, η προσβασιμότητα της σε πολλούς και η εξέλιξη της τεχνολογίας μαζί με την μαζική της εκμετάλλευση. Ουσιαστικά, όταν η τέχνη «δραπέτευσε» από τα χρυσοστόλιστα κλουβιά της, βγήκε στον «δρόμο», με επιθυμία για νέες εμπειρίες. Η pop κουλτούρα έγινε απλά η πιο δημοφιλής  έκφραση αυτής της μίξης.

Η metal/rock μουσική, προσπαθώντας να ξεφύγει από την γκρίζα με ροζ αποχρώσεις καθημερινότητα, εξερευνούσε  πολλούς φανταστικούς κόσμους και η συνεύρεση της με την 9η Τέχνη, ήταν κάτι μάλλον το αναμενόμενο. Η τέχνη των κόμικς αγάπησε αυτήν μουσική, όσο καμιά άλλη. Ωστόσο και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες θέλοντας προφανώς να ενισχύσουν το φανταστικό στοιχείο στην εικόνα τους, έκαναν και δικά τους κόμικς με τα δρώμενα τους.

Ας δούμε ενδεικτικά κάποιες μπάντες, οποίες αποφάσισαν να μοιραστούν τον εαυτό τους με την 9η Τέχνη:

GWAR



Η αμερικάνικη heavy metal μπάντα, σίγουρα δεν είναι για βραβείο ούτε άλλαξε την μουσική στις τρεισήμισι δεκαετίες της ύπαρξής της, αλλά η σκηνική της εμφάνιση, καθώς και λυρική τους θεματολογία παραπέμπει σε φανταστικούς κόσμους. Φυσικά και δεν πρόκειται να ασχοληθεί κάποιο μεγάλο κινηματογραφικό στούντιο με την ιστορία τους. Αλλά η τέχνη των κόμικς δεν σνομπάρει κανέναν. Αποτέλεσμα αυτής της συνεύρεσης είναι το άλμπουμ, όχι μουσικό, αλλά γραφική νουβέλα με τίτλο : GWAR : ORGASMAGEDDON, η οποία κυκλοφόρησε στις 7 Ιουνίου του 2017.

Η πλοκή του αφηγείται την ιστορία του συγκροτήματος, αλλά και κάποια απομονωμένα λόγια των μελών του συγκροτήματος.

 

IRON MAIDEN



Εν αντιθέσει, το βρετανικό συγκρότημα, όχι μόνο άλλαξε την ιστορία της μουσικές, αλλά έδωσε νέες βάσεις σε αυτήν. Εκμεταλλεύτηκε, πανέξυπνα την σημασία της εικόνας δημιουργώντας τον, αρχετυπικό πια, χαρακτήρα του Eddie, ο οποίος και στόλισε όλα τα άλμπουμ τους. Η παρουσία του σε κάθε ζωντανή εμφάνιση και περιοδεία, έγινε απαραίτητη  και όχι άδικα. Η φυσιολογική του πορεία ήταν να μπει σε σελίδες κόμικς. Αυτό έγινε με την σειρά το  Legacy Of The Beast.

Η δράση του λαμβάνει χώρα στο Λονδίνο, όπου παρακολουθούμε τον Eddie μαζί με έναν μυστηριώδη αλχημιστή να ταξιδεύει στο East End αναζητώντας έναν δολοφόνο.

 

Stone Sour



Η δημιουργική δεινότητα του Corey Taylor δε μπορούσε να σταματήσει σε δύο πολύ πετυχημένα συγκροτήματα ούτε καν σε βιβλία και σενάριο ταινίας τρόμου. Έτσι ένα κόμικς για το συγκρότημα των Stone Sour, δεν αποτελεί μάλλον έκπληξη, αν λάβουμε υπόψη τον αστείρευτο οίστρο του τραγουδιστή. Το αριστούργημα τους House Of Gold & Bones (Ι,ΙΙ) αποτελεί και την έμπνευση για το ομώνυμο κόμικς.

Το περιορισμένης έκδοσης κόμικς είναι μια μίνι σειρά αποτελούμενη από 4 τεύχη. Οι χαρακτήρες του είναι πραγματικοί και ουσιαστικά εμβαθύνει πιο πολύ στο λυρικό μέρος του μουσικού τους άλμπουμ.


 

Slayer



Οι θεοί του Thrash metal, στην δύση της μουσικής τους πορείας, έχουν εκμεταλλευτεί εμπορικά σχεδόν τα πάντα που σχετίζονται με την μουσική τους. Έτσι, ένα κόμικς θα ήταν κάτι το αναμενόμενο να συμπληρώσει την τεράστια γκάμα προϊόντων, τα οποία και αναφέρονται  στην μπάντα. Η τελευταία τους ολοκληρωμένη δουλειά ήταν το  Repentless του 2015 και αυτόν τίτλο έχει και το κόμικς, που κυκλοφόρησε δύο χρόνια αργότερα. Ουσιαστικά αφηγείται την ιστορία η οποία εκτυλίσσεται στο βιντεοκλίπ του ομώνυμο του άλμπουμ τραγουδιού. Η θεματολογία του δεν είναι άλλη από αυτήν των περισσότερων τραγουδιών τους: η σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου ψυχισμού και πως χειρίζεται τον συνάνθρωπο του.

 

Butcher Babies



Οι Καλιφορνέζοι Butcher Babies, μπορεί να μην έχουν καμιά τεράστια δισκογραφία, αλλά το συγκρότημα των δυο frontwomen, έχει αρκετό μέλλον. Και το πολύπλευρο ταλέντο των δυο τραγουδιστριών έβαλαν μπροστά για την προώθηση της καριέρας τους, όταν ξεκινούσαν. Οι Carla Harvey και η Heidi Shepherd, λοιπόν μαζί με τον visual artist Anthony Winn, έφτιαξαν ένα κόμικς, το οποίο συνόδευε και το ντεμπούτο τους ΕΡ, ομώνυμο της μπάντας. Το εικονογραφημένο άλμπουμ αυτό έγινε εμβληματικό για τους οπαδούς του συγκροτήματος, σε βαθμό που πολλοί έχουν στολίσει το σώμα τους με εικόνες από αυτό με την μορφή τατουάζ. Φυσικά οι δύο τραγουδίστριες πρωταγωνιστούν σε αυτό.

 

Coheed And Cambria



Οι Νεοϋορκέζοι Coheed And Cambria στα 25 χρόνια τους σαν μπάντα, έχουν αποκτήσει αρκετούς φανατικούς οπαδούς, αλλά και οπαδού της επιστημονικής φαντασίας (sci-fi). Ο λόγος δεν είναι καθόλου τυχαίος και για τα δύο. Κάθε τους άλμπουμ είναι concept με sci-fi θεματολογία. Αλλά αυτό που διηγείται η κάθε μουσική τους δουλειά, δεν είναι παρά ένα κεφάλαιο από το κόμικς του frontman τους Claudio Sanchez. Κάθε άλμπουμ είναι ένα κεφάλαιο από το κόμικς The Amory Wars. Ουσιαστικά εξιστορεί τις περιπέτειες δύο κεντρικών ηρώων και τον αγώνα τους για τον τίτλο του Supreme Tri-Mage.

 


Alice Cooper



Για τον Alice Cooper τα λόγια περισσεύουν. Η καλλιτεχνική του προσωπικότητα ταιριάζει περισσότερο σε έναν φανταστικό κόσμο βγαλμένο από κάποιο βιβλίο κόμικς, παρά στην πεζή πραγματικότητα στην οποία ζούμε όλοι οι υπόλοιποι θνητοί. Και φυσικά είναι ο μοναδικός (μαζί με KISS) hard rocker, οποίος φιγουράρει στο εξώφυλλο ενός τεύχους  της Marvel. Συγκεκριμένα σε μια ειδική έκδοση του 1979 βρίσκεται κατά φάτσα και κατά όνομα. Το τεύχος αυτό ήταν απλά μια αρχή για την κατόπιν συνεργασία του τραγουδιστή με την γνωστή εκδοτική. Η μουσική του περσόνα βρίσκεται και σε μια ειδική έκδοση σε κόμικς περιπετειών της οικογένειας Simpsons.

 

Rob Zombie



Άλλη μια post-apokalyptic φιγούρα, είναι αυτή του Rob Zombie, οποίος κατάφερε μεταξύ των άλλων να μπερδέψει και τους σεκιουριτάδες εκδήλωσης μουσικών βραβείων, οι οποίοι τον πέρασαν για… άστεγο. Το πολύπλευρο ταλέντο του, όμως βρήκε στέγη ακόμα και στον κινηματογράφο, σε ρόλο σκηνοθέτη ταινιών τρόμου. Και φυσικά έχει δημιουργήσει πολυάριθμα βιβλία κόμικς, στα οποία πρωταγωνιστές είναι μερικοί από τους παράξενους χαρακτήρες του εμβληματικού του σκηνοθετικού ντεμπούτου House Of 1000 Corpses.

 



BABYMETAL



Εκτός από το γεγονός ότι μας έμαθαν τον όρο kawaii-metal, έναν συνδυασμό heavy metal και J-pop, σφύζουν από χαριτωμενιά, καλά αμειβόμενη από τις δισκογραφικές εταιρίες. Ορισμός ενός προϊόντος της pop κουλτούρας, συνδυάζει εικόνα με ήχο. Και ένα καλοφτιαγμένο κόμικς είναι ότι πρέπει για να τονώσει ακόμα περισσότερο την εικόνα τους, αλλά και ένα ζεστό προϊόν να τονώσει και το πορτοφόλι τους. Apocrypha: The legend of Babymetal λέγεται η γραφική αυτή νουβέλα. Η πλοκή της είναι γύρω από τις τρεις έφηβες σταρ και τον μύθο της δημιουργίας… της μπάντας τους.



 

Cannibal Corpse



Αν θέλεις να φρικάρεις κάποιον αδαή στον κόσμο της metal, η αναφορά και μόνο στους Αμερικανούς Cannibal Corpse είναι αρκετή. Το  death metal συγκρότημα από  Buffalo της Νέας Υόρκης, μόνο με τα εξώφυλλα των 14 τους άλμπουμ μέσα από τις τρεις δεκαετίες της δισκογραφίας τους, μπορεί να φτιάξει ένα φρικιαστικό εικονογραφημένο άλμπουμ. Η συνεργασία τους με τον καλλιτέχνη Vince Locke, έχει περάσει στον κόσμο του μύθου, αφού έχει απαγορευτεί σε πολλές χώρες. Σαν συνέπεια και συνέχεια αυτής της συνεργασίας ένα κόμικς θα ήταν ότι πρέπει. Όπως και έγινε με το 11ο άλμπουμ τους, το Evisceration Plague. Ο ίδιος ο Locke έχει κάνει και μια σειρά από κόμικς για αιμοβόρα ζόμπι με τίτλο Deadworld, κατάλληλο για τους οπαδούς της μπάντας, εάν το η γραφική νουβέλα ομώνυμη του 11ου άλμπουμ δεν είναι αρκετή.


Φυσικά δεν μπορούμε και να αγνοήσουμε τους  Kiss, οι οποίοι από το 1977 ξεκίνησαν τον χορό συνεργασίας της μουσικής με την 9η τέχνη, μέσα από το τεύχος 12 του Howard The Duck της Marvel. Αυτό ήταν μια απαρχή της μακροχρόνιας σειράς με τους ίδιους να είναι οι σουπερ-ήρωες  στο A Marvel Comics Super Special!: Kiss. Αλλά η συνεργασία του συνεχίστηκε και με άλλες εκδοτικές. Ούτως ή άλλως από μόνοι τους χρήζουν ένα άρθρο, αλλά έχουν γραφτεί ήδη πολλά γι αυτούς.

Επίσης ο Glenn Danzig, φανατικός συλλέκτης των κόμικς, δημιούργησε  την εκδοτική εταιρία Verotik comics (από το violence και το erotic). Πάντα η μεγάλη και μάλλον κρυφή φιλοδοξία του ήταν να γίνει ο ίδιος δημιουργός κόμικς. Προς το παρόν υπογράφει το σε σενάριο σε τουλάχιστον 20 τίτλους.

Επίσης και ο τραγουδιστής των My Chemical Romance, ο Gerard Way δημιούργησε τους ήρωες Killjoys  και με συνεργάτες τους Shaun Simon και Becky Cloonan, έφτιαξε μια σειρά από τις περιπέτειες τους σε ένα δυστοπικό μέλλον.

Η RocknRoll σειρά κόμικς , η εκδόθηκε από την Revolutionary comics, ξεκίνησε το 1989 και φιλοξένησε ανεπίσημα μεγάλα ονόματα της μουσικής rock/metal. Μεταξύ αυτών ήταν οι: Guns ‘n’ Roses, Motley Crue, KISS, Frank Zappa και Metallica. Οι περισσότερες μπάντες το αποδέχτηκαν με χαρά και μάλλον αρκετή αίσθηση του χιούμορ, άλλες πάλι όχι. Και όταν μιλάμε για άλλες μπάντες, εννοούμε τους πιο γκρινιάρηδες της rocknroll: GunsnRoses! Έστειλαν επιστολή η οποία απαγόρευσε να ασχοληθούν ξανά μαζί τους οι δημιουργοί της σειράς αυτής, οδηγώντας στην εξάντληση της σειράς, σαν να ήταν ζεστά ψωμάκια.

Ο πιο χαρακτηριστικός συνδυασμός κόμικς και metal μουσικής είναι αυτός στο Eternal Descent, το οποίο είναι και πραγματικό συγκρότημα. Οκ, όχι και τόσο πραγματικό. Είναι μια virtual metal band, πνευματικό παιδί του Llexi Leon και τον συνεργατών του. Την έκδοση του κόμικς αυτού ανέλαβε η IDW και από τις σελίδες του κάνουν cameo μεγάλοι θρύλοι της metal, όπως οι Gus G και ο αποβιώσας Wayne Static με δικές τους κιθάρες. Η εικονική μπάντα αυτή έχει και δύο άλμπουμ: Losing Faith (CD) (2007) και The Phantom of the Opera (EP) (2008). Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι Gorillaz, οι οποίοι συνεχίζουν να γνωρίζουν επιτυχία.

Άξιο αναφοράς  είναι επίσης η δημιουργία του Ian Scott των Anthrax, οποίος είναι γνωστός fan των κόμικς, στην ανα-δημιουργία του αντιήρωα της DC comics Lobo, με την δική του πένα και σενάριο.  Επίσης οι στίχοι του Dave Mustaine των Megadeth και συνεργασία με την Chaos! Comics, ζωντανεύουν σε μια μίνι σειρά τεσσάρων τευχών,  την Cryptic Writings, όπως λέγεται και το άλμπουμ της μπάντας του 1997. Φυσικά η παρουσία του Vic Rattlehead, μασκότ της μπάντας ήταν απαραίτητη.

Το κόμικς με τίτλο Pink Floyd, μάλλον δεν έχει σχέση με το συγκρότημα, εκτός αν το όνομά τους προέρχεται από αυτό. Ακόμα και μουσικοί του βεληνεκούς των David Bowie καιvArthur Brown έχουν γίνει ήρωες μια γραφικής νουβέλας. Γενικά υπάρχουν ακόμα πολλά να γραφτούν για την σχέση μουσικής rock/metal με την ένατη τέχνη και ίσως μερικά από αυτά δεν έχουν καν δημιουργηθεί. Όσο για την Ελλάδα, υπάρχει και δω ένα κεφάλαιο, που χρήζει ενός ξεχωριστού άρθρου, όπως και για κόμικς σχετικά με μουσική, χωρίς την παρουσία γνωστών ονομάτων της.


Jacek Henryk Maniakowski

Anvil - Thumb Hang

 

Ο κύκλος της μέρας και της νύχτας, κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά έχει μια κάποια σκοπιμότητα, να αναδείξει τις δύο αυτές τις καταστάσεις. Σε ένα πιο διευρυμένο πεδίο αυτό θα μπορούσε να παρομοιαστεί σε με μεσαίωνες και τους χρυσούς αιώνες του γνωστού, αλλά και άγνωστου ανθρώπινου πολιτισμού. Η νύχτα κρύβει κάποια πράγματα και η μέρα φανερώνει, μιλώντας πάντα αλληγορικά. Αλλά το κάθε ηλιοβασίλεμα και κάθε ανατολή είναι το ίδιο όμορφα, όπως η γέννηση σε όλες τις εκφράσεις της. Για μια  rocknroll μπάντα αυτή η ανατολή συνήθως είναι κάποιο τραγούδι ή και ολόκληρο το άλμπουμ. Με την διαφορά ότι δεν είναι απαραίτητα κάτι όμορφο, αλλά σίγουρα είναι αγνό.



Οι Anvil είναι ορισμός της καθαρής και αγνής έκφρασης, χωρίς εμπορικές σκοπιμότητες με μόνο οδηγό την πίστη τους στο Heavy Metal. Και μπορεί η μουσική αυτή να ασχολείται με σκοτεινά θέματα, αλλά πάντα η θεματολογία της περισσότερο φανερώνει, παρά κρύβει. Και η ιερά εξέταση και ο σκοτεινός μεσαίωνας είναι από τα πιο δημοφιλή θέματα στην πιο κλασική του έκφραση. 

Οι Καναδοί δεν ξέφυγαν από αυτόν τον κανόνα και η μουσική τους δημιουργία ξεκίνησε με το Thumb Hang, κάπου στην δεκαετία του ’70, μαθητές ακόμα. Όπως αναφέρει ο Steve "Lips" Kudlow στο rockumentary Anvil! The Story of Anvil, έκαναν μάθημα ιστορίας στο σχολείο για την ιερά εξέταση και τις μεθόδους της για προσηλυτισμό. Η μία από αυτές τις πιο μακάβριες ήταν το κρέμασμα από τους αντίχειρες, μέχρι το θύμα να ομολογήσει  την πίστη του στον Χριστιανισμό. Ακούγοντας το μάθημα ο κιθαρίστας απλά σκέφτηκε ότι είναι «γαμάτο θέμα» και έτσι γεννήθηκε το πρώτο το τραγούδι του συγκροτήματος που έμελλε να γίνει η επιτομή της ψυχής του, αν όχι η ίδια η ψυχή, του Heavy Metal.

Όμως το τραγούδι ποτέ δεν κυκλοφόρησε ως την στιγμή που γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ για αυτούς από το Sacha Gervasi. Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων τέθηκε το θέμα να ξαναηχογραφηθεί το τραγούδι για το επικείμενο άλμπουμ τους  This Is Thirteen. Όμως  το τραγούδι μπήκε στην έξτρα έκδοση του 13ου τους δίσκου, μιας που δεν χώρεσε στα 13 τραγούδια του, τα οποία είχαν προγραμματιστεί να μπουν σε αυτό. 



Ο συγκεκριμένος δίσκος κυκλοφόρησε σχεδόν μαζί με το ντοκιμαντέρ, το οποίο διαπραγματεύεται και την ηχογράφησή του. Ουσιαστικά ήταν η νέα «ανατολή» της μπάντας μετά από μια τραγική περιοδεία και καμιά 20-ετία λήθης και απαξίωσης της μπάντας κυρίως από τις δισκογραφικές εταιρίες. Παρ’ όλα αυτά η επιστροφή του  Chris Tsangarides στην παραγωγή μετά από τα πρώτα και κλασικά τους άλμπουμ, τους ξεκρέμεσε από το Thumb Hang στο οποίο βρισκόταν χρόνια. Οι ίδιοι παρέμειναν πιστοί στον ήχο τους αγνοώντας την ιερά εξέταση των δισκογραφικών εταιριών.



Jacek Henryk Maniakowski