Για ανθρώπους που αγνοούν την ροκ μουσική, κάθε τραγούδι είναι απλά έκφραση του τρίπτυχου sex, drugs and rock'n'roll. Αλλά οι γνωρίζοντες πραγματικά αυτήν την μουσική, ξέρουν ότι κάθε τραγούδι εκτός από κάποια πραγματική ιστορία ή φανταστική, κρύβει γεγονότα ιστορικά και όχι μόνο. Σε λιγότερο συχνές περιπτώσεις μας γνωρίζει την μουσική άλλων χωρών και σε σπάνιες κάποια παράδοση αυτών των χωρών. Το "July Morning" των Uriah Heep είναι ένα από αυτά. Το τραγούδι βρίσκεται στο τρίτο και πιο σκληρό τους άλμπουμ, το Look at Yourself. Η δημιουργία του ανήκει στους David Byron και Ken Hensley, από τα λίγα τραγούδια του άλμπουμ που δεν τα έγραψε μόνος ο Hensley. Από μουσικής πλευράς το τραγούδι αποτελεί μάθημα σύνθεσης. Φλερτάρει πολύ έντονα με την progressive, "χτίζοντας" το και να χωρίζεται σε διάφορα μέρη. Η εισαγωγή του με το αρμόνιο, είναι γνωστή για την χρήση του σε γάμους. Το μακροσκελές σόλο σε αρμόνιο ανήκει στον Manfred Mann και ο παράξενος του ήχος, σαν riff λέγεται Calliope, από ένα είδος πατενταρισμένου πιάνου. Ο ίδιος χρησιμοποιεί για πρώτη φορά Moog synthesizer. Ωστόσο το ενδιαφέρον είναι και στον τίτλο του τραγουδιού. Είναι εμπνευσμένο από μια βουλγάρικη παράδοση. Οι κάτοικοι μαζεύονται από όλη την χώρα στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας από την 30 Ιουνίου, για να δουν και να γιορτάσουν την πρώτη ανατολή του Ιουλίου. Η συνεύρεση αυτή λέγεται ακριβώς July Morning. Το τραγούδι στις μέρες μας συνοδεύει την κάθε παραδοσιακή αυτή συνάντηση.
Δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο ένα συγκρότημα ελάχιστα χρόνια ζωής και δυο άλμπουμ όλο και όλο στο ενεργητικό τους να χαίρει τέτοιας αναγνώρισης. Κι όμως μπορούν να περηφανεύονται για πλήθος βραβείων, τεράστιες πωλήσεις, αλλά πάνω απ' όλα την αναγνώριση από κοινό που προτιμά διαφορετικά είδη μουσικής. Οι Mumford & Sons μπορούν να περηφανεύονται ότι, ο folk rock, συνέπεια της "West London folk scene", έχουν αγγίξει πολλά αυτιά. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε από τους multi-instrumentalists Marcus Mumford, Ben Lovett, Winston Marshall, και Ted Dwane, τον Δεκέμβριο του 2007. Το τι όργανο παίζε ακριβώς ο καθένας γεμίζει μια σελίδα, γιατί ο καθένας μπορεί να παίξει σχεδόν τα πάντα. Το όνομα τους προέρχεται από τον Marcus Mumford, που φαίνεται περισσότερο στο συγκρότημα και επειδή οργανώνει σχεδόν τα πάντα. Το δεύτερο σκέλος του ονόματός τους, απλά δίνει μια εικόνα μιας «απαρχαιωμένης ονομασίας οικογενειακής επιχείρησης». Ίσως, αυτή πραγματική έννοια μιας μπάντας, να είναι σαν οικογένεια. Και αυτό του έδωσε και την λάμψη. Ουσιαστικά η πορεία τους προς την αναγνώριση και την δόξα ξεκίνησε στις αρχές του 2008, όταν γνώρισαν τον manager Adam Tudhope, που είχε τους Keane και Laura Marling. Έτσι, τους οργάνωσε μια περιοδεία σε όλη την Βρετανία για να μαζέψουν και κάποιον οπαδό. Η κατάληξη αυτής της συγκομιδής ήταν το Glastonbury Festival, όπου ανέλπιστα ενθουσίασαν το κοινό. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους το πρώτο τους ΕΡ, το Love Your Ground, από την Chess Club Records ήταν έτοιμο. Μετά από συνεχείς εμφανίσεις, το 2009 κυκλοφορούν και το πρώτο τους άλμπουμ, το Sigh No More, τα τραγούδια του οποίου παίζονταν ήδη στις ζωντανές εμφανίσεις τους. Η παραγωγή έγινε από τον Markus Dravs, που είχε συνεργαστεί και με τους Arcade Fire. Αν και η μπάντα δεν είχε καν τα δικά τους όργανα, αυτό δεν τους εμπόδισε να να το ηχογραφήσουν το επιτυχημένο άλμπουμ. Το πρώτο τραγούδι που ξεχώρισε ήταν το "Little Lion Man". Τα δικαιώματα της κυκλοφορίας του άλμπουμ τους τα παραχωρούν στην Island Records και σκαρφαλώνουν στα τσαρτς. Το πρώτο τους βραβείο έρχεται το 2010. Η χρονιά τελειώνει με ένα Grammy Award και ένα ΕΡ, συνεργασία με τους Dharohar Project και Laura Marling, που ηχογραφείται στο Νέο Δελχί. Και το πρώτο άλμπουμ πουλάει σαν τρελό, φτάνοντας το 99% των αντίτυπων να έχουν πουληθεί. Το 2011 απλά συνεχίζουν να πουλάνε, να μαζεύουν διακρίσεις και βραβεία, καθώς και να γεμίζουν στάδια. Τον Σεπτέμβριο του 2012, κυκλοφορούν και το δεύτερο τους άλμπουμ, το Babel. Το άλμπουμ περιέχει το απόλυτο τους χιτ ως τώρα το "I Will Wait". Το άλμπουμ δεν αργεί να σκαρφαλώσει στις κορυφές της Βρετανίας και της Αμερικής. Ουσιαστικά η πίστη τους σε αυτό που έκαναν και η αγάπη τους για την μουσική, τους έφτασαν στην κορυφή.
