Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Suzanne Vega - Luka


Η Suzanne Vega, έγινε παγκοσμίως γνωστή στα μέσα της δεκαετίας του '80, χάρη στις folk-jazz μπαλάντες της. Η τραγουδοποιός με την ζεστή φωνή και με στίχο που ασχολείται με τα καθημερινά προβλήματα ανθρώπων γοήτευσε το μουσικόφιλο κοινό πολύ εύκολα. Το πιο γνωστό της τραγούδι ήταν και είναι το "Luka" και μ αυτό θα ασχοληθούμε . Έτσι, όπως λέει η ίδια, στην σουηδική τηλεόραση, αρκετά χρόνια πριν δημιουργήσει αυτό το μουσικό κομμάτι, συνήθιζε να βλέπει μια ομάδα παιδιών να παίζει μπροστά από το κτήριο που έμενε. Ένα από τα παιδιά φαινόταν λίγο διαφορετικό από τα υπόλοιπα και ονομαζόταν Luka. "Πάντα θυμάμαι το πρόσωπό το, πάντα θυμάμαι το όνομά του και δεν ήξερα και πολλά γι αυτόν" ομολογεί, "φαινόταν διαφορετικός από τα άλλα παιδιά, όπως το έβλεπα να παίζει" και συνεχίζει " στο δικό μου τραγούδι ο Luka, είναι ένα κακοποιημένο αγόρι, αλλά στην πραγματικότητα δε νομίζω να ήταν έτσι, απλά ήταν διαφορετικός" . Όμως η Suzanne Vega, έχει κι άλλη πολύ μεγάλη συμβολή στην μουσική... αλλά αυτό θα το πούμε σε μια άλλη ιστορία... προς παρόν απολαύστε την μελωδία του "Luka" . 
Jacek Maniakowski

Vavel


Ένα από μεγαλύτερα προβλήματα, αλλά ουσιαστικά πληγή για την ελληνικά heavy metal- hard rock σκηνή ήταν το ποδόσφαιρο. Όχι το ίδιο καθ' αυτό αλλά το οπαδιλίκι γύρω από αυτό. Η μουσική αυτή, τη μόνη στέγη που έβρισκε, εκτός από άθλιους συναυλιακούς χώρους, ήταν και στέκια οπαδών. Οι παλιοί σίγουρα θυμούνται ότι, ή κάθοδος των Θεσσολονικέων για κάποια συναυλία έμοιαζε περισσότερο με εκστρατεία και πάντα οι "μάχες" ήταν με πρόσχημα της ομάδες. Και στην Θεσσαλονίκη η κάθε συναυλία ξεκινούσε ξεκινούσε με συνθήματα ενάντια στις αθηναϊκές ομάδες. Ο κύκλος βίας δεν τελείωνε μόνο με οπαδιλίκια, αλλά με την περιθωριοποίηση από τους μπάτσους, που πάντα έβρισκαν αφορμή να ξεκινήσουν κάποια συμπλοκή. Με λίγα λόγια στο σκοτεινό, ούτως ή άλλως, υποσυνείδητο της πάντα προβατοποιημένης πλειοψηφίας, κυριάρχησε μια οπτική περιθωρίου και αναίτιας βίας συνυφασμένης με την heavy metal και hard rock μουσική. Αλλά αυτό δεν είχε καμιά σχέση με τους πραγματικούς φαν του είδους. Ο χρόνος το απέδειξε και οι οπαδοί ομάδων μείναν οπαδοί... άλλων συμφερόντων, αλλά με άλλα μουσικά γούστα και οι πραγματικοί φαν της μουσικής συνεχίζουν .... την "κιθάρα τους".
Αυτός ο μεγάλος πρόλογος δεν έχει καμία σχέση με τους Vavel, στους οποίους θα αναφερθώ σήμερα, αλλά με τα πιο βαθύτερα αίτια της χαμηλής αναγνώρισης αυτής της μουσικής στην Ελλάδα. Οι Vavel ανήκουν και αυτοί στους ήρωες, αλλά και πρωτοπόρους εκείνης της εποχής.Το 1986 κυκλοφορούν το παρθενικό τους άλμπουμ με τον ομώνυμο τίτλο. Αν και θύμα και αυτοί της κακής παραγωγής, εύκολα μπορείς να διακρίνεις τον πρωτοποριακό ήχο. Καθαρό power metal, αλλά με προσθήκη πλήκτρων, χρωματίζοντας έτσι τις σκληρές συνθέσεις τους με μελωδία. Οι Θεσσαλινικείς Παύλος Γαβριηλίδης: Φωνή, Δημήτρης Ανδριτσούδης: Κιθάρα, Άκης Σμαδόπουλος: Πλήκτρα, Κάρπος: Μπάσο και Κώστας Κυριακίδης: Τύμπανα, κυκλοφορούν και δυο χρόνια αργότερα το δευτερο τους άλμπουμ, το “The second death”. Η παραγωγή βελτιώνεται, αλλά το άλμπουμ μένει στην αφάνεια. Θα ξανακυκλοφορήσει το 2002 σε 3000 αντίτυπα. Οι συνθέσεις και στα δύο άλμπουμ είναι κλασικές και ακούγονται άνετα ακόμα και σήμερα. Ο πρώτος δίσκος είναι πολύ σπάνιος και πόθος πολλών συλλεκτών μιας και κυκλοφόρησε μόνο σε 500 αντίτυπα.
Σε μια πολύ σπάνια συνέντευξη ο Παύλος Γαβριλίδης στο Metal Ultimacy περιγράφει τη πορεία τους. Ξεκίνησαν το 1984 σαν μια αρκετά πολυπληθείς μπάντα με 2 κιθαρίστες ,μπάσο ,τύμπανα ,πλήκτρα για το είδος. " Η πρώτη μας εμφάνιση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια ενός διήμερου φεστιβάλ στην πλαζ της Καλαμαριάς όπου είχαν συγκεντρωθεί όλα τα γκρουπ της πόλης. Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν πολύ θετικές " αναφέρει στην συνέντευξη του. Έκαναν προσπάθειες να διώξουν το απαδιλίκι "Η λύση αυτή δόθηκε γιατί δεν μπορούσαν να μας αντιμετωπίζουν σαν οπαδούς μιας ομάδας. Δεν υπήρχε λόγος ,αφού η μουσική ήταν αυτή που μας ένωνε γιατί να τσακωνόμαστε?. Όλοι τα ίδια περνούσαμε . Κάναμε συναυλίες τακτικά με τους Thanatos Inc , Rust ,Vice Human και άλλους. Είχαμε συμφωνήσει να έρχονται εκείνοι με δικά τους έξοδα στην Θεσσαλονίκη και εμείς με δικά μας στην Αθήνα. Εκείνοι θα ήταν το πρώτο όνομα στην Αθήνα και εμείς το πρώτο στην Θεσσαλονίκη" συνεχίζει. Στα τέλη του 19991 έκαναν την ύστατη προσπάθεια για ένα καλό συμβόλαιο : "Καταφέραμε και ήρθαμε σε επαφή με τον τότε μάνατζερ των Scorpions,Uli Dietrich,και με την εταιρεία Roadrunner αλλά δυστυχώς μας ζήτησε να μείνουμε στο εξωτερικό μόνιμα κάτι το οποίο ήταν πολύ δύσκολο. Για να γίνει αυτό έπρεπε να έχουμε χρήματα και χρόνο, εμείς όμως είχαμε άφθονο από το δεύτερο, καθόλου όμως από το πρώτο…" Για να μην μακρηγορήσω προτείνω να διαβάσετε όλη την συνέντευξη εδώ ( http://krassus.blogspot.gr/2009/02/vavel.html)

Η τελευταία μέχρι σήμερα φορά που παίξανε μαζί ήταν στο Parathina Lost στην Καλαμαριά το 2000-01. 
Jacek Maniakowski

The Animals - The House of the Rising Sun


Το The House of the Rising Sun το φέρνουμε στο νου μας από τους The Animals και ουσιαστικά με την δικιά τους εκτέλεση έγινε και πιο μεγάλη επιτυχία. Το τραγούδι όμως προέρχεται από την μουσική παράδοση του αμερικάνικου νότου και τραγουδήθηκε με πολλά ονόματα: "House of the Risin' Sun", "The Rising Sun Blues", "House in New Orleans", "In New Orleans". Αν και πολύ δημοφιλής, η προέλευση αυτής μπαλάντας δεν είναι γνωστή. Σύμφωνα με τον John Lomax το τραγούδι ήταν ήδη γνωστό στην Ν. Ορλεάνη σε τζαζίστες μουσικούς πριν τον Α' Π. Πόλεμο. Οι πρώτες ηχογραφήσεις του τραγουδιού ξεκινάνε το 1928, αν και λίγη σχέση έχουν με την γνωστή μας εκτέλεση. Το πιπεράτο της ιστορίας είναι το θέμα του τραγουδιού. Το The House of the Rising Sun δεν είναι τίποτε άλλο από "σπίτι της χαράς", κοινώς μπουρδέλο.Την εποχή εκείνη συνηθιζόταν έτσι να ονομάζονται. Οι στίχοι μιλάνε για μια κοπέλα που χαράμισε τη ζωή της σε "σπίτι απολαύσεων", αλλά προσαρμόστηκαν στον κάθε εκτελεστή του τραγουδιού. Στην ροκ σκηνή το κομμάτι μπαίνει με την εκτέλεση από τον Bob Dylan, το 1961. ΟΙ Animals το ηχογραφούν το 18 Μαϊού του 1964. Η εκτέλεση του τραγουδιού εντυπωσίασε τόσο τον Bob Dylan, που όταν ήρθε στη Αγγλία ζήτησε να δει τους Animals. Θα ήταν περιττό να αναφέρω από ποιους τραγουδήθηκε....σχεδόν απ όλους. 



Aerosmith - Dream On


Οι περιπτώσεις που ένα τραγούδι ψάχνει να ενσαρκωθεί δεν είναι λίγες. Σε κάποιες μάλιστα, νομίζει κανείς που κάποια μελωδία απλά ψάχνει κάποιο σώμα-ξενιστή για να ενσαρκωθεί, σαν να είναι μια ξεχωριστή οντότητα, άυλη, αλλά με δική της βούληση. Μια τέτοια περίπτωση είναι και το "Dream On" των Aerosmith. Η πρώτη επιτυχία της μπάντας και ουσιαστικά το τραγούδια που την έβγαλε από την αφάνεια, κάνοντας το όνειρό της πραγματικότητα. Άλλωστε αυτός είναι και τίτλος......
Το  "Dream On" , μια σύνθεση του  Steven Tyler, "ενεργοποίησε" το όνειρο της μπάντας, τον Ιούνιο του 1973 και βρίσκεται στο ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ των Aerosmith, που κυκλοφορεί λίγους μήνες νωρίτερα την ίδια χρονιά. Το ξεκίνημα του τραγουδιού δεν ήταν με τους καλύτερους οιωνού. Η πρώτη του επαφή με το κοινό, ήταν στο άνοιγμα μια εμφάνισης των Sha Na Na, μιας one hit  rock and roll μπάντας, στις ιπποδρομίες του Suffolk Downs, λίγο έξω από την Βοστόνη, το 1971 ή 1972. Η εκτέλεση του ήταν χωρίς λόγια, ουσιαστικά ένα μακροσκελές κιθαριστικό τζαμάρισμα. Ήταν τότε το μόνο μουσικό κομμάτι που είχε το γκρουπ.  Ο "ενθουσιασμός" του κοινού συνοδεύτηκε με διαγωνισμό ρίψης διαφόρων αντικειμένων προς το γκρουπ. 
Η μελωδία όμως, έχει ακόμα πιο βαθιές ρίζες στον χρόνο. Κάποια στιγμή ο Tyler, είπε ότι το τραγούδι, μια ενθύμηση των παιδικών του χρόνων, Ο πατέρας του ήταν καθηγητής στο Juilliard School, όπου δίδασκε μουσική. Ο 3-χρονος τότε Steven, καθόταν κάτω από το πιάνο και άκουγε τον πατέρα του παίζει κλασική μουσική. Αυτή η μνήμη των παιδικών του χρόνων, στάθηκε σαν έμπνευση για την δημιουργία του. Ο ίδιος εξηγεί ότι το τραγούδι στιχουργικά αναφέρεται στην επιθυμία να ανθρώπου να γίνει "κάποιος". Και συνεχίζει απαντώντας, στις επικρίσεις που δέχτηκαν οι  Aerosmith, ότι μιμούνται τους stones, ότι το τραγούδι γράφτηκε όταν ήταν 16-17 χρονών, σαν ένα μικρό σονέτο στο πιάνο, που απλά ξεκίνησε να παίζει μια μέρα. Δεν φανταζόταν ότι θα καταλήξει τραγούδι. 
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες υπόνοιες ότι, οι στίχοι είναι προϊόν λογοκλοπής από μια ασήμαντη μπάντα από South Jersey, που όταν διαλύθηκαν, πούλησαν τα όργανα, τα οποία αγόρασαν οι Aerosmith. Λέγεται ότι, μαζί με αυτά υπύρχαν και τα ντέμος της μπάντας, μεταξύ και αυτών και οι στίχοι του  "Dream On". Ο Tyler λέει, ότι η μελωδία, που την δούλευε 5-6 χρόνια, έγινε τραγούδι μόλις αγοράσανε το πρώτο τους αρμόνιο..... χμμμμ, παράξενη σύμπτωση. Παράξενο είναι επίσης το γεγονός της εύρεσης χρημάτων, για τα όργανα αυτά. Ο τραγουδιστής λέει, ότι βρήκαν μια τσάντα με χρήματα έξω απ' όπου διέμενε η μπάντα! (??????)
Το τραγούδι έσωσε τους Aerosmith, από την έξοδο τους από την  Columbia records, η οποία είχε επικεντρωθεί στην προώθηση του πρώτου άλμπουμ του Bruce Springsteen. Με την επιτυχία του, η δισκογραφική, άρχισε να ασχολείται και με την δική τους προώθηση. Το τραγούδι δεν το χώνευε ο κιθαρίστας της μπάντας, Joe Perry, θεωρώντας το γλυκανάλατο. Αργότερα άρχισε να το συμπαθεί. 
Η πιο καλή του εκτέλεση είναι αυτή από τους Ronnie James Dio και Yngwie Johann Malmsteen. Η εκτέλεση του έγινε στο Aerosmith Tribute: Not The Same Old Song & Dance, το 1999. Το τραγούδι χρησιμοποίησε και ο Eminem στο  "Sing For The Moment" του 2002, με τα φωνητικά να είναι σε  sample, αλλά ο Perry, παίζει κιθάρα. 
Jacek Maniakowski

Jade Vine - Echo-λόγιο

Οι Jade Vine απαντούν: 
1) Τι συμβολίζει το όνομα σας;
Jade Vine είναι η ονομασία ενός πολύ όμορφου και σπάνιου λουλουδιού που ευδοκιμεί στις Φιλιππίνες. Ο λόγος που το επιλέξαμε σαν όνομα της μπάντας είναι ακριβώς το ότι είναι κάτι μοναδικό. Επίσης είναι εύηχο και εύκολο να θυμάσαι.

2) Χρήμα ή δόξα;
Όταν η μουσική σου ή όποια άλλη μορφή τέχνης κάνεις έχει σαν σκοπό τη δόξα τότε την κάνεις για λάθος λόγο. Το να θέλεις να αγγίξεις όσο περισσότερο κόσμο μπορείς, αυτό είναι εντελώς διαφορετικό και επιθυμητό. Όσο για το χρήμα, καλώς ή κακώς αν και δεν είναι ο στόχος μας, είναι απαραίτητο για να μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε μουσική και να την προωθούμε.
3) Πώς θα προβάλεις με μια λέξη ή μια φράση την μπάντα σου;
“Νηφάλιοι”, και δεν εννοούμε από ουσίες αλλά από ανθρώπους, πιστεύω και υποσχέσεις.

4) Σημείο μηδέν της μπάντας
Το σημείο μηδέν ήταν όταν τελικά αλλάξαμε το ύφος της μουσικής μας και βρήκαμε τι ακριβώς θέλουμε να παίξουμε. Αυτό μας οδήγησε αμέσως στο να εκφράσουμε μεσώ της μουσικής μας τις απόψεις μας, τις ανησυχίες μας, τα μηνύματά μας και γενικά να αποκτήσουμε μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Όλα τα υπόλοιπα ήταν ένα φυσικό επακόλουθο.
5) Τι μουσική σάς εκφράζει λιγότερο ή καθόλου;
Δεν είναι η μουσική που δεν μας εκφράζει αλλά αυτό που προσπαθούν να διαφημίσουν μέσω της μουσικής τους κάποιοι καλλιτέχνες καθώς και ο σκοπός τους.
6) Αν ήταν υπερόπλο η μουσική, πού θα τη χρησιμοποιούσατε;
Η μουσική, δεν ξέρω αν είναι υπερόπλο, αλλά σίγουρα μπορεί να αλλάξει ζωές, να διδάξει, να επαναστατήσει, να αγαπήσει, να προσφέρει. Αυτός είναι και ο σκοπός της μουσικής μας, όχι μόνο για τους fans μας αλλά κυρίως για εμάς τους ίδιους.
7) Με ποιον θα θέλατε να ανεβείτε στη σκηνή;
Κάποιοι από εμάς με τον David Gilmour και κάποιοι με τους Toto!
 Η μουσική ως πολιτική ή θρησκευτική έκφραση;
Ίσως και τα δυο ως ένα βαθμό αλλά όχι μόνο. Προσπαθούμε να καλύψουμε ένα πιο ευρύ φάσμα των ανησυχιών μας.
9) Οι επιρροές σας;
Οι κοινές επιρροές των Jade Vine είναι Pink Floyd, Anathema, Porcupine tree και γενικότερα συγκροτήματα και καλλιτέχνες της ατμοσφαιρικής Prog rock σκηνής. Όμως πιστεύω ότι ξεχωριστές επιρροές του καθενός από άλλα ήδη μουσικής είναι αυτές που κάνουν τη μουσική μας διαφορετική.
10) Μέσο ή σκοπός το συγκρότημα;
Μέσω έκφρασης, σκοπός ζωής.
11) Μέσο ή σκοπός η μουσική;
Τα πάντα, τρόπος ζωής.
12) Το ταλέντο συνοδεύει την αλαζονεία ή την ταπεινοφροσύνη;
Το οποιοδήποτε ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί. Ίσως η αλαζονεία να είναι μία από τις κινητήριες δυνάμεις που οδηγούν το ταλέντο στο να φέρει αποτελέσματα και η ταπεινοφροσύνη να είναι ο κρυφός παράγοντας που το ελέγχει έτσι ώστε να μην επισκιάσει τα αποτελέσματα αυτά.

13) Συμβολικά με ποιο ζώο θα παρομοιάζατε την μπάντα;
Δεν θα παρομοίαζα τη μπάντα σαν ένα μόνο ζώο αλλά σαν μια κυψέλη χωρίς βασίλισσες και κηφήνες. Οι Jade Vine εργάζονται ασταμάτητα, είναι δημιουργικοί και μοιράζονται το “μέλι” που παράγουν με όσους θέλουν να το γευτούν!
14) Μια ευχή για την μπάντα
Ελπίζουμε να μπορούμε να κάνουμε μουσική για το υπόλοιπο της ζωής μας και ευχόμαστε σαν μπάντα να μπορέσουμε να αγγίξουμε όσο περισσότερο κόσμο
γίνεται και να έχουμε διάρκεια.
15) Ποιο είναι το πιο σκοτεινό σημείο της μουσικής δημιουργίας
Αν υπάρχει δεν το έχουμε βρει ακόμα. Ίσως γιατί αντιμετωπίζουμε τη μουσική με την ίδια αγάπη και ενθουσιασμό όπως όταν ήμασταν μόνο ακροατές.
Θα τους βρείτε εδώhttps://www.facebook.com/TheJadeVineUK