Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Ex Humans


Στην δεκαετία του '80 η ελληνική punk σκηνή είχε μια παράξενη δυναμική,με τις μπάντες να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια μετά από την φθινοπωρινή βροχή. Ίσως η γνωστή φράση " .... η αλήθεια βρίσκεται στους sex pistols ..... γκε γκε???" από την ελληνική ταινία, επηρέασε πολλούς. Η "ξερή" μουσική ενέργεια μαζί με καυστικό στίχο, ήταν τα χαρακτηριστικά της. Η αλληλοστήριξη των μουσικών, με τα πρώτα δείγματα αυτο-οργάνωσης να κάνουν δειλά την εμφάνισή τους, ουσιαστικά δυνάμωναν το κίνημα.  Αλλά αυτό που στήριζε αυτές τις μπάντες ήταν οι κυκλοφορία διάφορων συλλογών. 
Οι Ex Humans ήταν  ακόμα ένα θρυλικό Ελληνικό συγκρότημα από την Αθήνα, που έγινε γνωστό από τη συμμετοχή του στη συλλογή Διατάραξη Κοινής Ησυχίας. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1980 στην Αθήνα σαν "Guillotine". Μετά έγινα Soldiers Of Anarchy και τα κινητήρια μέλη τους ήταν οι Γιώργος Αλευράς (Γνωστός ως Havoc) και ο Γιάννης Τρομπέτας στο μπάσο, με τους Αντρέα Φερδιανάκης στα τύμπανα και Δημήτρης Κυριακίδης στην φωνή, να τους συνοδεύουν. Πρωτοεμφανίζονται με το όνομα "Ex-Humans" το καλοκαίρι του '82 στη Γκράβα σαν τριμελής μπάντα, μιας κι έχει φύγει ο Κυριακίδης και χρέη τραγουδιστή αναλαμβάνει ο Aλευράς. 
Συμμετείχαν στην Διατάραξη Κοινής Ησυχίας με δυο τραγούδια, τα Εκτυφλωτική Λάμψη & Αυτοκτονία Σε Αργή Κίνηση. Το 1984 κυκλοφόρησαν τον δίσκο Ανώφελη Επιβίωση, που  έχει στιγματίσει πολλούς , στα εφηβικά τους χρόνια. Σίγουρα, με πολύ αδύναμη παράγωγή, αλλά αυτό που τους χαρακτήρισε ήτα οι,  πάντα εύστοχοι, στίχοι τους, με πάρα πολλά νοήματα που αποτύπωναν την πραγματικότητα. Η μουσική τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα και Post-Punk και θύμιζε έντονα τους Joy Division στο Still Album. 
Ήταν πολύ ενεργό συγκρότημα για εκείνη την εποχή,  έδιναν πολλές συναυλίες και στην επαρχία. Πολλές από αυτές ήταν και επεισοδιακές με παρεμβάσεις των ΜΑΤ κτλπ.. Στα τέλη της δεκαετίας του 90' τα δυο βασικά τους μέλη (Havoc και ο Γιάννης Τρομπετας)  έφτιαξαν ένα νέο συγκρότημα τους Velocity με πιο Hardcore προσανατολισμούς, αλλά πάρα πολύ αξιόλογο. Με τους Velocity διασκεύασαν και πολλά παλιά τραγούδια των Ex-Humans με την πιο πετυχημένη στο Πότε Ξανά.

Rod Stewart - Maggie May


Δεν είναι λίγες φορές που ένας μουσικός μοιράζεται τις δικές του προσωπικές εμπειρίες μέσω του λυρικού μέρους των τραγουδιών. Οι στιγμές αυτές στην πλειονότητα, αφορούν κάποια γυναίκα. Φυσικά, κάποιοι φτάνουν σε εξομολογήσεις πολύ προσωπικές, αλλά αλλάζοντας κάποια ονόματα. Και κάνοντας μια μικρή έρευνα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι, κάποια ονόματα φιγουράρουν πιο συχνά είτε σαν τίτλος τραγουδιού είτε σαν αναφορά μέσα στους στίχους. Ένα από αυτά είναι είναι το όνομα Maggie, αλλά το επίθετο May, που συνήθως το συνοδεύει, σε κάνει να αναρωτηθείς για την συγκεκριμένη προσωπικότητα.  Αν είσαι κάτοικος του  Liverpool, δεν υπάρχουν αυτές οι απορίες. 
Ίσως το πιο γνωστό και επιτυχημένο Maggie May, είναι αυτό του  Rod Stewart, από το άλμπουμ του Every Picture Tells a Story, του 1971. Η συνδημιουργία του τραγουδιστή μαζί με τον  Martin Quittenton, κυκλοφόρησε αρχικά σαν Β' πλευρά του σινγκλ  "Reason to Believe,". Αλλά οι DJ's στην Αμερική το μετατρέψανε σε Α' πλευρά. Ήταν πρώτη σημαντική επιτυχία στην σόλο καριέρα του τραγουδιστή. Και τι σημαντική, όταν ήταν ταυτόχρονα Νο 1 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, μαζί με το άλμπουμ στο οποίο βρίσκεται. Αν ακόμα και ο ίδιος αναρωτιέται πώς έγινε αυτό, μιας που θεωρεί ότι το τραγούδι είναι απλό σύνολο από συγχορδίες χωρίς κάποια μελωδία. 
 Μουσικά το τραγούδι δεν προσαρμόστηκε καθόλου στις κάποιες απαιτήσεις του μάρκετινγκ ή της μόδας. Η πρώτη του εκτέλεση έμεινε αυθεντική, ακόμα και στο σόλο στο μαντολίνο και αυτό μάλλον λόγω του ότι, μπήκε σαν b-side στην μουσική αγορά. Αρχικά η δισκογραφική τους δεν ήθελε να μπει το κομμάτι στον δίσκο, μιας που δεν είχε καθόλου μελωδία.  Όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ του, ήταν ακόμα μέλος των Faces, και η επιτυχία του τραγουδιού ήταν ο κύριος λόγος της αποχώρησης του. Αλλά και αιτία να εγκαταλείψει την πατρίδα του, λόγω των υψηλών φόρων. 
Στο λυρικό μέρος ο  Stewart απλά περιγράφει την πρώτη του σεξουαλική εμπειρία στα 16 του, δέκα χρόνια πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ, στο  Beaulieu Jazz Festiva. Η ιστορία που περιγράφει είναι σχεδόν η πραγματική, με το όνομα να είναι απλά ψεύτικο. Το όνομα Maggie May χρησιμοποιείται για τις πόρνες του δρόμου και στους στίχους δεν αναφέρεται πλήρες. Με αυτό τον τίτλο υπάρχει ένα παραδοσιακό τραγούδι του Liverpool, που έχει γνωρίσει πολλές εκτελέσεις, μεταξύ των άλλων και από τους The Beatles, από κει εμπνεύστηκε και τον τίτλο ο Stewart.

Pink Floyd - Pigs on the Wing



Η Φάρμα των Ζώων του George Orwell, δεν ήταν η πρώτη, αν και θεωρώ πως ήταν πιο εύστοχη, παρομοίωσης ανθρώπινων χαρακτηριστικών με αυτήν των ζώων. Στην Zend Avesta, ένα ιερό βιβλίο που κατά τον μύθο περιέχει τα λόγια του ίδιου του Ζωροάστρη, έχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο, στο οποίο εξηγεί τις ομοιότητες του σκύλου με τον άνθρωπο. Στην Ινδουιστική μυθολογία τα τρία βασικά ελαττώματα ενσαρκώνονται σε τρεις αντιπροσώπους του ζωικού βασιλείου. Και στην ποίηση οι παρομοιώσεις δεν έχουν τελειωμό. Αλλά στην ροκ μουσική πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα είναι το Animals των Pink Floyd. 
Το δέκατο άλμπουμ της Βρετανικής μπάντας αναφέρεται σε τρεις αντιπροσώπους του του ζωικού βασιλείου, με τα αντίστοιχα τραγούδια "Dogs" , "Sheep" , "Pigs (Three Different Ones)". Χαρακτήρες και του γνωστού βιβλίου του  Orwell, άλλωστε αυτό ήταν και βασική έμπνευση για την δημιουργία του. Αλλά συμπεριλαμβάνεται και ένα ακόμα ον τα...."Pigs on the Wing"   και μάλιστα σε δυο μέρη. Το πρώτο ανοίγει το άλμπουμ, ενώ το δεύτερο το κλείνει. Η δημιουργία του Roger Waters, είναι δεν συμβαδίζει με τα ενδιάμεσα των δύο μερών, τραγούδια. Το λυρικό μέρος που απευθύνεται στην νέα  σύζυγο του  Waters , εκείνη την εποχή, την Carolyne. Η μοναδική του γυναίκα που μπορούσε να του επιβάλει την γνώμη της με επιχειρήματα. Το πρώτο μέρος μιλάει για απογοήτευση και την απομόνωση που επιβάλλεται στο άτομο, μέσω κοινωνικών στερεοτύπων. Στο δεύτερο αναφέρεται στην δύναμη της ενότητας που προσφέρει η συναισθηματική ασφάλεια. Αυτά του πρόσφερε η Carolyne. 
Μουσικά το τραγούδι χαρακτηρίζεται από απλότητα και ακουστική κιθάρα που, στο πρώτο μέρος είναι το μόνο όργανο. Σε μια άλλη έκδοση, τα δυο μέρη υπάρχουν μαζί και με το σόλο του Snowy White να τα ενώνει.