Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Strange Fruit


 Σπάνια οι δρόμοι της jazz μουσικής, αλλά και των μουσικών της είναι στρωμένοι με λουλούδια. Φυσικά η Billie Holiday δεν αποτελεί εξαίρεση. Στα δύσκολα χρόνια του '50 και '60, όταν ο ρατσισμός, ειδικά στον νότο της Αμερικής, είναι σε έξαρση, πολλοί μουσικοί της jazz έχουν αφήσει την τελευταία πνοή στο όνομα της. Η ίδια αυτή μεγάλη καλλιτέχνης έχει υποστεί πάρα πολλές διακρίσεις. Κάτι που την οδηγεί στην πορνεία για να ζήσει και ναρκωτικά για να το αντέξει. Την γνωρίζει και την ερωτεύεται ένας λευκός σαξοφωνίστας, ο Λέστερ Γιάνγκ, που της προσφέρει μια ισορροπημένη ζωή. Σε μία περιοδεία της βλέπει έναν νέγρο κρεμασμένο από ένα δένδρο, έργο λευκών ρατσιστών. Γράφει το συγκλονιστικό τραγούδι Strange Fruit.... ελπίζω να μην ξαναδούμε ποτέ "παράξενα φρούτα" να κρέμονται από τα δέντρα...

Nick Cave - Henry Lee





Η αναζήτηση της πηγής ενός τραγουδιού είναι από μόνη της μια ενδιαφέρουσα διαδικασία, ασχέτως του αποτελέσματος. Αλλά αν η αναζήτηση σε οδηγεί σε κάτι τελείως διαφορετικό απ' ότι νόμιζες, τότε συνήθως βρίσκεις θησαυρό. Συγκεκριμένα όταν ένα τραγούδι βρίσκεται σε ένα άλμπουμ που λέγεται Murder Ballads (1996), ενός τραγουδοποιού που φημίζεται για σκοτεινό λυρισμό, τότε το όνομα "Henry Lee" το ψάχνεις σε κάποιο μακάβριο ιστορικό πρόσωπο. Το τραγούδι που ερμηνεύουν οι Nick Cave and the Bad Seeds μαζί με την PJ Harvey, σαν πρώτη σκέψη σε οδηγεί στον Henry Lee Lucas, έναν κατά συρροή δολοφόνο, που λες και ξεπήδησε από κάποια ταινία του Χίτσκοκ.
Τα πράγματα, δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται. Το κομμάτι είναι μια διασκευή ενός παραδοσιακού σκωτσέζικου τραγουδιού, του Young Hunting. Στην Αμερική είναι γνωστό και σαν "Henry Lee" και "Love Henry", ενώ στην υπόλοιπη Βρετανία σαν "Earl Richard" και μερικές φορές σαν "The Proud Girl" . Η ιστορία του μπορεί να χαρακτηριστεί σαν οργή μια περιφρονημένης γυναίκας. Ο ήρωας είναι ο Young Hunting, οποίος καθιστά μια γυναίκα έγκυο, αλλά την παρατάει για μιαν άλλη, πιο όμορφη. Η ίδια φαινομενικά το αποδέχεται, αλλά θέλει να τον παρασύρει για ένα τελευταίο φιλί, μαχαιρώνοντας τον μέχρι θανάτου. Αφού κρύβει το πτώμα αρνείται κάθε ανάμειξη με την εξαφάνιση του "μπερμπάντη νεαρού". Αργότερα όμως, αποκαλύπτεται και καίγεται στην πυρά.
Η συγκεκριμένη εκτέλεση, του πολυτάλαντου Αυστραλού, είναι παρμένη από το ποίημα του Dick Justice. Το βιντεοκλίπ, μια δημιουργία του Rocky Schenck, βασίζεται στην εκφραστικότητα της γλώσσας του σώματος των δύο εκτελεστών του τραγουδιού.

Monika- Over the hill


Έχει χαρακτηριστεί, επανειλημμένως, ως το «κορίτσι έκπληξη», που με το φρέσκο και ιδιότυπο ύφος στη σύνθεση αλλά και στον αγγλόφωνο στίχο των τραγουδιών της, κατάφερε να αποτελέσει ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πρόσωπα της ελληνικής μουσικής σκηνής… Ο λόγος για την Ελληνίδα Μόνικα Χριστοδούλου, η οποία εκτός από το γεγονός ότι είναι ερμηνεύτρια, συνθέτρια και στιχουργός, παράλληλα, παίζει τύμπανα, κιθάρα, σαξόφωνο, ακορντεόν και φυσαρμόνικα… Η ενασχόληση της με τη μουσική ξεκίνησε όταν ο αδερφός της, ώς μέλος στο συγκρότημα των Raining Pleasure, Serpentine και Closer, την έπαιρνε μαζί του για να τραγουδάει και να παίζει ηλεκτρική κιθάρα στις συναυλίες τους… Η ίδια δηλώνει πως η μουσική της έχει επιρροές από τον Χατζιδάκι, Beatles, Bob Dylan, Ennio Morricone και PJ Harvey. Η Monika κυκλοφόρησε τον πρώτο της πλατινένιο δίσκο το 2008 με τίτλο" Αvatar", με τη συνεργασία του Martin Werk από τους Calexico, ενώ το 2010 ακολούθησε η δεύτερη δισκογραφική της δουλειά με τίτλο "Exit"…


ΣΟΦΙΑ ΤΑΒΑΝΤΙΔΟΥ

Radiohead- Street Spirit


Με τη φράση "το σκοτεινό τούνελ χωρίς φως στο τέλος" περιέγραψε ο τραγουδιστής, τραγουδοποιός και κιθαρίστας του βρετανικού εναλλακτικού ροκ συγκροτήματος των Radiohead, Thom Yorke, το συγκεκριμένο τραγούδι, ενώ συμπλήρωσε πως "είναι ένα από τα πιο θλιβερά τραγούδια της μπάντας". Πρόκειται για το street spirit, το οποίο βρίσκεται στο δεύτερο τους album The Bends και κυκλοφόρησε το 1996. Σύμφωνα με τον ίδιο, πηγή έμπνευσης των στίχων του κομματιού ήταν μια νουβέλα που εκδόθηκε το 1991 με τίτλο The Famished Road από τον Ben Okri, ενώ της μελωδίας ήταν οι REM… Όταν μια ιδιαίτερη χροιά συναντά ένα αινιγματικό στίχο και μία όμορφη μελαγχολική μελωδία, τότε το αποτέλεσμα θα έλεγα πως είναι δελεαστικό… Όταν, όμως, και τα τρία αποτυπώνονται σε μία ασπρόμαυρη εικόνα, τότε είναι άκρως μυστηριώδες…

Deep Purple- When A Blind Man Cries


Η διαχρονικότητα σε όλο της το μεγαλείο… ένα συγκρότημα, μια ιστορία, μία εποχή… Το when a blind man cries εκδόθηκε ως Β πλευρά του single Never Before το 1972,ενώ ,πραγματικά, αξίζει να σημειωθεί πως το συγκεκριμένο τραγούδι δεν είχε εκτελεστεί ποτέ σε ζωντανές παραστάσεις, καθώς ο κιθαρίστας του συγκροτήματος Ritchie Blackmore το απεχθανόταν! Εκτός από μία μοναδική φορά που ο Blackmore δε συμμετείχε στη συναυλία λόγω αδιαθεσίας… Φυσικά, μετά τη διάλυση του συγκροτήματος ο τραγουδιστής των Deep Purple, Ian Gillan, έπαιζε συστηματικά το συγκεκριμένο κομμάτι…


 ΣΟΦΙΑ ΤΑΒΑΝΤΙΔΟΥ

Black Sabbath- Iron Man


Τα φωνητικά στην εισαγωγή του θρυλικού αυτού τραγουδιού, επιτεύχθηκαν από τον ίδιο τον Ozzy Ozborn να τραγουδάει" I Am Iron Man" πίσω από έναν μεταλλικό ανεμιστήρα… Ο αρχικός τίτλος του κομματιού, ο οποίος επινοήθηκε από τον ίδιο τον Ozzy, ήταν "Iron Bloke", δηλαδή "σιδερένιος μάγκας", ύστερα όμως φαίνεται να άλλαξε γνώμη… Κυκλοφόρησε το 1970, με στίχους του Geezer Butler και περιλαμβάνεται στο δεύτερο album των Black Sabbath με τίτλο Paranoid. Το τραγούδι βασίζεται στην ιστορία ενός ανθρώπου που ταξιδεύει στο μέλλον με τη μηχανή του χρόνου και συναντάει την αποκάλυψη. Καθώς επιστρέφει στο παρόν προκειμένου να προειδοποιήσει τους ανθρώπους για την επικείμενη καταστροφή, μετατρέπεται σε χάλυβα από ένα μαγνητικό πεδίο… Βλέπει πως οι προσπάθειες του να επικοινωνήσει με τους τριγύρω του εξατμίζονται… γεγονός που τον εξαγριώνει και τον καθιστά εκδικητικό απέναντι στην ανθρωπότητα…


ΣΟΦΙΑ ΤΑΒΑΝΤΙΔΟΥ

U2- ONE


Το "One" των Ιρλανδών U2 κυκλοφόρησε το 1991 στο άλμπουμ τους "Achtung Baby" και το 1992 ως CD single, ενώ τα έσοδα της κυκλοφορίας του διατέθηκαν στην έρευνα κατά του AIDS, ύστερα από πρωτοβουλία των μελών του συγκροτήματος… Πηγή έμπνευσης της μελωδίας αποτέλεσαν οι αρχικές νότες που συνέθεσε ο κιθαρίστας των U2 The Edge, ενώ των στίχων, οι οποίοι γράφτηκαν από τον τραγουδιστή Bono, οι προστριβές στις διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ των μελών εκείνο το χρονικό διάστημα και η επανένωση της Γερμανίας… Ο ίδιος περιγράφει το θέμα του τραγουδιού δηλώνοντας πως "είναι ένα τραγούδι για συνάντηση, αλλά δεν είναι η παλιά ιδέα των hippie «ας ζήσουμε όλοι μαζί». Στην πραγματικότητα είναι το αντίθετο, λέγοντας πως είμαστε ένα, αλλά δεν είμαστε το ίδιο…"


ΣΟΦΙΑ ΤΑΒΑΝΤΙΔΟΥ