Rock - e - pedia : Groove metal

 

Όλη η ύλη αποτελείται από δόνηση, η δόνηση είναι αυτή που δημιούργησε το σύμπαν.

Groove metal

 

Πως ακούγεται: σαν Nu Metal  μαζί με thrash metal, αλλά πιο ρυθμικό και πιο «γκρουβάτο».  Βασικά σαν heavy metal, αλλά με ακόμα πιο γαμάτο μπασίστα.

Γιατί να το ακούσουμε: γιατί έχει βγάλει μεγάλες μπάντες, έχει δώσει νέα οπτική στην metal και βοηθάει απίστευτα στο σπάσιμο αλάτων του αυχένα.

Γιατί όχι: γιατί δεν σου αρέσει η metal και έχεις αφίσα στην ντουλάπα του εφηβικού σου δωματίου τους Milly Vanily και του Boy George.

Που; Η.Π.Α. και πιο συγκεκριμένα στο Texas

Πότε; Αρχές δεκαετίας του ’90.

Ποιοι; Το 5ο άλμπουμ των Pantera του 1990 Cowboys from Hell θεωρείται το πρώτο του είδους. Την ίδια χρονιά οι Prong βγάζουν το 2^ο τους άλμπουμ, το  Beg to Differ, που θεωρείται και αυτό απαρχή του είδους. Από του πρωτοπόρους του είναι και οι Sepultura με την 5^η τους κυκλοφορία του 1993 το Chaos A.D όπως και το δεύτερο άλμπουμ των Exhorder το The Law, μια χρονιά πριν.

Αλλά ακόμα να ακούσεις: Skinlab, Pissing Razors, Machine Head, Grip Inc., White Zombie, Five Finger Death Punch, Damageplan, Lamb of God, Chimaira, Hellyeah, Throwdown, Biomechanical, Down

Μέρες δόξας:  κυρίως στην δεκαετία του ’90 και ’00 βρέθηκαν μπάντες του είδους, αλλά υπάρχει μια σταθερή ανανέωση και οι παλιές μπάντες στην πλειοψηφία τους δεν έχουν χάσει την έμπνευση κρατώντας το σε μεγάλη προτίμηση.

Κόκκινη κάρτα: δεν είναι λίγες φορές που οι δόξα «μπέρδεψε» τα μυαλά κάποιον μουσικών.

Με τι μπερδεύεται; με NWOAHM, crossover thrash, Thrash metal και Nu metal

Τι λες στον άσχετο; κάτι τύπου που γκαρίζουν αλλά με πιο πολύ τέμπο και ο μπασίστας έχει πιο πολύ επιτυχία στις γυναίκες από τον κιθαρίστα.

Jacek Henryk Maniakowski

Rock - e - pedia : Grebo

 

Δεν δημιουργούν νέα ζωή όλες οι ερωτικές πράξεις, όπως δεν είναι δημιουργικές όλες οι πράξεις.

Grebo (ή grebo rock)

 

Πως ακούγεται: σαν αποτυχημένη μετάβαση της μουσικής της δεκαετίας του ’80 στην δεκαετία του ’90, αλλά και ενδιαφέρουσα. Βασικά μια μίξη από punk rock, electronic dance music, hip hop και psychedelia. Σαν να είναι κάτι, αλλά όχι ακριβώς αυτό.

Γιατί να το ακούσουμε: γιατί έχει αρκετά ενδιαφέροντα σχήματα και μπορεί κανείς να δει την μουσική μετάβαση των δεκαετιών.

Γιατί όχι: γιατί ουσιαστικά ήταν ένα είδος που τελικά δεν γεννήθηκε, εν αντιθέσει με πολλά μουσικά είδη που γεννήθηκαν την ίδια εποχή.

Που; Ηνωμένο Βασίλειο

Πότε; Τέλη δεκαετίας του ’80 και αρχές του ‘90

Ποιοι; Ουσιαστικά το όνομα (που σημαίνει σε αργκό ο μαλλιάw μηχανόβιος ή οπαδός της rock) το έδωσαν οι Pop Will Eat Itself με τίτλους τραγουδιών όπως "Oh Grebo I Think I Love You" και "Grebo Guru". Όπως και οι The Wonder Stuff, Ned's Atomic Dustbin, Carter USM, Crazyhead πέρασαν από αυτό το είδος.

Αλλά ακόμα να ακούσεις: The Bomb Party, The Hunters Club, Scum Pups, Gaye Bykers on Acid και Jesus Jones

Μέρες δόξας:  Στην μικρής διάρκειας ύπαρξής του, ήταν πάντα επιτυχημένο (τέλη ‘80ς και αρχές ‘90ς), πριν εκτοπιστεί από την Britpop και Grunge.

Κόκκινη κάρτα: απόλυτη εξάρτηση από τις δισκογραφικές, που έψαχναν εκείνη την περίοδο κάποιο νέο είδος να αναδείξουν και φυσικά να κερδοσκοπήσουν  πάνω του. Έδειξε πως δεν είχε κάποιο υπόβαθρο, ούτε κάποια κουλτούρα να το στηρίζει.

Με τι μπερδεύεται; Με New Wave, punk rock, dance-rock και electronica

Τι λες στον άσχετο; Σαν να ακούς pop rock των ‘80s, αλλά με στυλ ντυσίματος των ‘90s.

Jacek Henryk Maniakowski

Rock - e - pedia : Gothic metal

 

Ίσως αυτό που έχει υμνηθεί περισσότερο από τον έρωτα είναι ο θάνατος

Gothic metal (ή goth metal)

 

Πως ακούγεται: σκοτεινό και μελωδικό, σκληρό και ρομαντικό μαζί, βαρύ και ατμοσφαιρικό. Πολλές φορές φτάνει στα όρια του extreme ή death metal, αλλά πάντα με μελωδικές νότες να λάμπουν, όπως τα άστρα σε νυχτερινό ουρανό. Ότι πιο ρομαντικό διαθέτει η metal μουσική, χωρίς να υποπέσει σε γλυκανάλατες μπαλάντες.

Γιατί να το ακούσουμε: για όλους τους παραπάνω λόγους γιατί είναι σκοτεινά όμορφος. Για την ποιότητα των συνθέσεων και γιατί στην metal μουσική ταιριάζει το μαύρο.

Γιατί όχι: γιατί δεν είσαι 17-χρονη μεταλλού με κατάθλιψη και δεν θες να πέσεις σε αυτήν ακούγοντας μουσική.

Που; Κεντρική Ευρώπη, Κάτω Χώρες, Σκανδιναβία, Ηνωμένο Βασίλειο και Η.Π.Α., γενικά όπου έχει πολλή συννεφιά. Αλλά κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο ξεκίνησε

Πότε; Αρχές δεκαετίας του ‘90

Ποιοι; Όταν οι  Paradise Lost έβγαλαν το δεύτερο τους άλμπουμ Gothic, γεννήθηκε και το είδος. Επίσης άλλοι πρωτοπόροι του είδους είναι οι My Dying Bride και Anathema, από την Αγγλία, οι  Type O Negative από Η.Π.Α., Tiamat και Katatonia από την Σουηδία, The Gathering από την  Ολλανδία και οι Νορβηγοί Theatre of Tragedy.

Αλλά ακόμα να ακούσεις: Moonspell, Theatres des Vampires, Tristania, Entwine, HIM, Lullacry, Poisonblack, Evanescence, Artrosis, Ava Inferi, Draconian, Sirenia, Trail of Tears, Charon, For My Pain, Lullacry, Sentenced και To/Die/For

Μέρες δόξας:  Δεκαετία του ’90, αλλά και αρχές του αιώνα πολλές μπάντες μπήκα στα charts. Μπορεί να μην έχει την ίδια επιτυχία με τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά πάντα είναι σταθερά ψηλά και ένα από τα πιο δημοφιλή είδη της metal.

Κόκκινη κάρτα: Υπερβολικά «στιλάτο», γενικά πουλάει πολύ στιλ, το οποίο όμως συνοδεύεται από πολύ καλές συνθέσεις.

Με τι μπερδεύεται; Με post-metal, death metal, symphonic metal, doom metal και death doom κάποιες φορές με alternative metal

Τι λες στον άσχετο; κάτι σαν την Μποφίλου/Adele, αλλά σε metal. Βασικά όπου βλέπεις πολλές γυναίκες σε metal συναυλία κατά πάσα πιθανότητα θα παίζουν Gothic metal

Jacek Henryk Maniakowski

Deaf Radio - Animals

 «Δέκα μυριάδες ορισμούς μπορείς να δώσεις στον έρωτα. Και οι ποιητές όλοι, από τον Όμηρο ως τον Καβάφη, δουλεύοντας ετούτο το μεταλλείο της άνοιξης, μας δείχνουν κάθε φορά κι από μια του όψη. Ο καθένας με τον τρόπο του. Όμως ο έρωτας επιμένει να είναι αόριστος. Και αλίμονό μας, εάν γεννιόταν ο υπερποιητής που θα πετύχαινε να τον ορίσει. Τι θα γινότανε».

— Δημήτρης Λιαντίνης, Γκέμμα (σ.165–166)

Ο Έλληνας διανοούμενος γράφει εύστοχα για τον έρωτα: κάτι τόσο αόριστο, αλλά πάντα κοινό σε κάθε άνθρωπο. Μόνο η ίδια η αγάπη μπορεί να τον συναγωνιστεί.

Η κοινωνία μας πασχίζει να του δώσει μορφή, σαν να ήταν εμπορικό προϊόν. Τον βάζει σε καλούπια, σε σχήματα που μπορούν να αναπαραχθούν με συγκεκριμένη και όμοια μορφή. Όμως η ουσία του έρωτα αποδεικνύει ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Παρ’ όλο που κάποιοι πιστεύουν στην ομοιομορφία του και του ίδιου του ανθρώπου, που είναι ο βασικός του φορέας.

Στη νέα δουλειά των Deaf Radio, που κυκλοφόρησε στις 15 Νοεμβρίου 2019 με τίτλο Modern Panic (δεύτερο κατά σειρά άλμπουμ τους), το δεύτερο single, με τίτλο Animals, διαπραγματεύεται ακριβώς αυτό το θέμα. Αν και ο τίτλος φαίνεται παραπλανητικός, στην ουσία δεν είναι.

Σε συνέντευξη με τον Πάνο Γκλινό, τραγουδιστή του συγκροτήματος, στο πλαίσιο του Street Mode Festival, αποκαλύπτεται η πραγματική ουσία του τραγουδιού. Ήταν από τα πρώτα που γράφτηκαν μετά το ντεμπούτο άλμπουμ Alarm. Γράφτηκε ένα καλοκαίρι, και η βασική του ιδέα ήταν η αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων, πιο συγκεκριμένα, ο έρωτας.

Ένα συναίσθημα έντονο, που θέλει να περάσει το μήνυμα πως η αγάπη δεν πρέπει να έχει εμπόδια. Χωρίς διακρίσεις σε φύλο, χρώμα ή κοινωνική τάξη. Πρέπει να λειτουργεί ελεύθερα, όπως και η μουσική, χωρίς περιορισμούς. Τότε είναι πραγματική.

Όπως σε όλα τα τραγούδια των Deaf Radio, η δημιουργία ξεκινά πρώτα από τη μουσική και μετά προστίθενται οι στίχοι. Η δημιουργική διαδικασία είναι ομαδική και το Animals δεν αποτελεί εξαίρεση. Πάνω στη μουσική μπήκαν αρχικοί στίχοι, και κάποιοι άλλοι προστέθηκαν αργότερα.

Το ενδιαφέρον σε μια ομαδική δημιουργία είναι ότι ο καθένας προσθέτει ένα κομμάτι του εαυτού του. Αυτά τα κομμάτια ενώνονται και δημιουργούν κάτι νέο, κάτι που μπορεί να οριστεί και ως έρωτας, με τη φιλοσοφική του έννοια. Η αγάπη διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά πάντα περικλείει ευγένεια.

Παρόλα αυτά, είναι κοινό συναίσθημα σε όλους, όσους είναι άνθρωποι. Το αποτέλεσμα είναι ένα ενιαίο “στόρυ”, που αποτυπώνεται και στο βιντεοκλίπ του τραγουδιού. Υπό τη σκηνοθεσία του Evan Maragkoudakis, το βίντεο θέλει να περάσει το μήνυμα ότι η αγάπη μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε ίδιο φύλο, διαφορετική φυλή, και δεν είναι κάτι περίεργο. Είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό, όταν υπάρχει κάτι αγνό.

Ο τίτλος Animals δείχνει παραπλανητικός, αλλά στην ουσία δεν είναι. Τα ζωώδη ένστικτα είναι αυτά που μας καθοδηγούν, ακόμα και στην αγάπη. Δεν πρέπει να κοντρολάρονται, ούτε να αγνοούνται. Είναι μέρος της ανθρώπινης υπόστασης.

Η πρώτη ζωντανή εκτέλεση του τραγουδιού έγινε στο διπλό live των Planet of Zeus το 2018, στο Gagarin. Από τότε, το κομμάτι συνεχίζει να φωτίζει, όπως ο έρωτας που δεν μπαίνει σε καλούπια.

Jacek Henryk Maniakowski

Bonzai - Sunshot

 Αν και η μεγαλύτερη ενέργεια στη Γη προσφέρεται από τον Ήλιο, οι ποιητές υμνούν τη Σελήνη. Εκείνη απλώς κρατά το φως του Ήλιου για τους χαμένους της νύχτας, ώστε να βρουν τον δρόμο τους. Ακόμα και ο στόχος του ανθρώπου να φτάσει στο φεγγάρι δείχνει τις πεπερασμένες του φιλοδοξίες. Αλλά δεν είναι στόχος όλων το φεγγάρι. Υπάρχουν και κάποιοι που στοχεύουν τον Ήλιο, χωρίς να φοβούνται ότι θα καούν. Κι αν καούν, θα το κάνουν προσπαθώντας για κάτι καλύτερο.

Όσο μικρό κι αν είναι ένα δέντρο, οι κορυφές των κλαδιών του αναζητούν πάντα τον Ήλιο. Ακόμα και ένα bonsai έχει φιλοδοξία ένα Sunshot. Και φυσικά μιλάμε για τους stoner ΘεσσαλονικείςΑν και η μεγαλύτερη ενέργεια στη Γη προσφέρεται από τον Ήλιο, οι ποιητές υμνούν τη Σελήνη. Εκείνη απλώς κρατά το φως του Ήλιου για τους χαμένους της νύχτας, ώστε να βρουν τον δρόμο τους. Ακόμα και ο στόχος του ανθρώπου να φτάσει στο φεγγάρι δείχνει τις πεπερασμένες του φιλοδοξίες. Αλλά δεν είναι στόχος όλων το φεγγάρι. Υπάρχουν και κάποιοι που στοχεύουν τον Ήλιο, χωρίς να φοβούνται ότι θα καούν. Κι αν καούν, θα το κάνουν προσπαθώντας για κάτι καλύτερο.

Όσο μικρό κι αν είναι ένα δέντρο, οι κορυφές των κλαδιών του αναζητούν πάντα τον Ήλιο. Ακόμα και ένα bonsai έχει φιλοδοξία ένα Sunshot. Και φυσικά μιλάμε για τους stoner Θεσσαλονικείς Bonzai, οι οποίοι παραφράζουν την ονομασία των πυγμαίων δέντρων για να ακούγεται πιο desert.

Το Sunshot είναι το instrumental κομμάτι του ντεμπούτου τους άλμπουμ Seeds to Roots, που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2019. Το τραγούδι είναι συλλογική δημιουργία της μπάντας και δεν χρειάζεται πολλά λόγια — οι νότες μιλούν από μόνες τους.

Όπως διηγούνται τα μέλη της μπάντας, ο Ήλιος παίζει ζωτικό ρόλο όχι μόνο για τα διακοσμητικά δέντρα που χάρισαν το όνομα στο συγκρότημα, αλλά και για τη θεματολογία τους. Ο τίτλος του τραγουδιού εκφράζει μια ανάγκη μεγαλύτερη από το να φτάσει κανείς στο φεγγάρι — αυτήν να φτάσει στον Ήλιο. Άλλωστε, η φύση του ανθρώπου είναι να πιστεύει σε αυτό που τον ξεπερνά. Και με σύμμαχο τον χρόνο, πάντα το φτάνει, εξελίσσοντας τον εαυτό του ως σύνολο.

Ο τίτλος Sunshot προστέθηκε μετά τη μουσική. Η έμπνευση προήλθε από την ίδια τη σύνθεση, η οποία φλερτάρει έντονα με το desert rock. Το στοιχείο του Ήλιου είναι βασικό στην αισθητική και την έμπνευση του συγκροτήματος. Μια αόριστη ιδέα και μια αρχική νότα στάθηκαν ως αφετηρία, ώστε κάθε μέλος να προσθέσει το δικό του rock λιθαράκι και να ενσαρκωθεί πλήρως η σύνθεση.

Η δημιουργική διαδικασία που ακολουθεί η μπάντα είναι οργανική: μια μελωδία από τον Giannis Omp (φωνή/κιθάρα) ή τον Dmitri Parisis (κιθάρα) γίνεται βάση, και το υπόλοιπο συγκρότημα χτίζει πάνω της.

Οι νότες μεταφέρουν από μόνες τους ένα μήνυμα. Όπως αποκαλύπτουν οι μουσικοί, το δεύτερο σκέλος του κομματιού υποδηλώνει μια ακόμα ιδιότητα του Ήλιου: δεν σταματά ποτέ να φωτίζει — μέσα στα όρια αντίληψης του ανθρώπου. Αυτό θέλουν να εκφράσουν και οι νότες: να συνεχίζει κανείς να κυνηγά τους στόχους του ασταμάτητα. Όπως και τα όνειρά του. Να συνεχίζει να βάζει όλο και μεγαλύτερους στόχους, μέχρι να φτάσει στον Ήλιο — ή στον δικό του προσωπικό Ήλιο.

Η ηχογράφηση, το mixing και το mastering έγιναν από τον Strutter Strutter στο Valve Studio στη Θεσσαλονίκη.

 

Jacek Henryk Maniakowski