Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Creedence Clearwater Revival



Οι Creedence Clearwater Revival είναι δημιούργημα 3 συμμαθητών, των John Fogerty, Doug Clifford και Stu Cook, όλοι γεννημένοι το 1945 και γνωρίστηκαν στο λύκειο στην πόλη El Cerrito της Καλιφόρνιας  Ξεκίνησαν να παίζουν μαζί σαν The Blue Velvets, όταν προστέθηκε στο συγκρότημα Tom Fogerty, μεγαλύτερος αδελφός του John Fogerty, ξεκίνησαν να γράφουν τραγούδια και να κάνουν ζωντανές εμφανίσεις με αυτό το όνομα. Το 1964 υπογράφουν στην Records Fantasy από το San Francisco, μια μικρή δισκογραφική εταιρία, που ειδικευόταν στην τζαζ. Η εταιρία βγάζει μια μεγάλη επιτυχία Cast Your Fate to the Wind του Vince Guaraldi, οποίος καλεί και τον John Fogerty, οποίος αργότερα αναδεικνύεται σε κύριο δημιουργό του συγκροτήματος, για συνεργασία στην συγγραφή τραγουδιών. Ο συνιδιοκτήτης της δισκογραφικής, ο Max Weiss, προτρέπει το γκρουπ να αλλάξει όνομα σε The Golliwogs (είναι μια ρατσιστική έκφραση που σημαίνει μαύρη κούκλα από πανιά), για να τους ξεχωρίσει από διάφορα βρετανικά γκρουπ με το ίδιο όνομα. Την ίδια στιγμή όλα τα μέλη αλλάζουν θέσεις στο γκρουπ για να καταλήξουν τα φωνητικά στον John Fogerty.
Το 1965 οι John Fogerty και Doug Clifford καλούνται στον στρατό και το συγκρότημα βρίσκεται σε αναστολή. Η μεγάλη ευκαιρία έρχεται για αυτούς όταν ο Saul Zaentz, ο έτερος ιδιοκτήτης της Records Fantasy, αγοράζει το μερίδιο του Max Weiss και κάνει πρόταση στο γκρουπ να ηχογραφήσουν τον πρώτο τους δίσκο, με μοναδικό όρο να ξαναλλάξουν το όνομα τους. Φυσικά δέχτηκαν την πρόταση μια που και το προηγούμενο όνομα δεν τους άρεσε καθόλου. Μετά από αρκετές προτάσεις για νέο όνομα δέχτηκαν με ενθουσιασμό το Creedence Clearwater Revival, που ήταν και πρώτη πρόταση. Το Creedence προέρχεται από το όνομα του κολλητού φίλου του Tom Fogerty του Creedence Nuballa , το Clearwater από μια διαφήμιση μπύρας με όνομα Olympia και το Revival (αναβίωση) που λέει από την αναγέννηση του συγκροτήματος. Το 1968 τα μέλη του συγκροτήματος παρατάνε τις ως τώρα απασχολήσεις τους και συγκεντρώνονται στην ηχογράφηση του πρώτου τους άλμπουμ και σε ζωντανές εμφανίσεις. Το ομώνυμο άλμπουμ είναι γεγονός την ίδια χρονιά.... τα υπόλοιπα απλά μπήκαν στην μουσική ιστορία....

Judas Priest - Green Manalishi



Το "The Green Manalishi (With the Two Prong Crown)" είναι μία σύνθεση του Peter Green, ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά από τους Fleetwood Mac και κυκλοφόρησε ως single το 1970. Το τραγούδι γνώρισε αρκετή επιτυχία «σκαρφαλώνοντας» στο Νo. 10 των βρετανικών charts. Γράφτηκε λίγους μήνες πριν ο τραγουδοποιός αφήσει το συγκρότημα, σε μια περίοδο που η επαφή με τα υπόλοιπα μέλη ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, κυρίως λόγω των «περιπλανήσεών» του στον κόσμο των παραισθησιογόνων ουσιών με πρώτο και φαρμακερότερο το LSD. Ο Green είχε ήδη αποφασίσει να φύγει ύστερα από την άρνηση των Fleetwood Mac να τον πληρώσουν.
Το τραγούδι αναφέρεται στοGreen Manalishi, ένα παραισθησιογόνο παράγωγο του LSD, αν και παραμένει μυστήριο το τι ακριβώς ήταν. Συνηθισμένη ήταν η χρήση του από εκπροσώπους της ροκ σκηνής στις δεκαετίες του 1960-70. Το τραγούδιGreen Manalishiεκφράζει τον αγώνα του Peter Green να ξεφύγει από την τρέλα, στην οποία τον οδηγούσε αναπόφευκτα η χρήση της εν λόγω ουσίας. Αυτό, φυσικά, είναι κάτι που ο ίδιος το είχε αρνηθεί, λέγοντας ότι το τραγούδι μιλάει για τον διάβολο και τα χρήματαΚάτι θα υπονοούσε, μιας που παρέμενε διαρκώς απλήρωτος από τους Fleetwood Mac.
Η έμπνευση για τη δημιουργία αυτού του τραγουδιού τού ήρθε μετά από όνειρο που είδε υπό την επήρεια τουGreen Manalishi’’. Σε αυτό είδε έναν πράσινο σκύλο να του γαβγίζει θεωρώντας ότι ο σκύλος συμβολίζει το χρήμα! Όμως ο σκύλος αυτός ήταν νεκρός και έψαχνε να πάρει το σώμα του Green, όπως αφηγείται ο ίδιος. Όταν αυτός συνήλθε βρήκε τον εαυτό του να γράφει το τραγούδι... στα σκοτάδια. Την επομένη έγραψε και τους στίχους. Πάντως λογικότερο θα ήταν να υποθέσουμε ότι έχει επηρεαστεί από τον δίσκο του Robert Johnson, το ''Hellhound On My Trail, που περιγράφει παρόμοιο περιστατικό, με έναν πράσινο σκύλο-δαίμονα. Στα τέλη της δεκαετίας του70 το διασκεύασαν οι Judas Priest, από τους οποίους και το ακούμε.


Guns N' Roses - Live And Let Die



Το "Live and Let Die" είναι μουσικό θέμα από την ταινία του James Bond , την Live and Let Die, του 1973 και είναι γραμμένο από Paul McCartney και ηχογραφήθηκε και πρώτο-εκτελέστηκε από τους Wings, την μπάντα του πρώην σκαθαριού. Ο παραγωγός του τραγουδιού ήταν ήταν ο παλιός παραγωγός και των Beatles, ο George Martin. Το τραγούδι προτάθηκε και για βραβείο Grammy από δύο διαφορετικές εκτελέσεις, αυτή των Wings και αυτήν των Guns N' Roses.
Πριν ακόμα τελειώσει ο Tom Mankiewicz το σενάριο της ταινίας, οι παραγωγοί της Harry Saltzman και Albert R. Broccoli έκαναν πρόταση στον Paul McCartney να γράψει το μουσικό θέμα. Ο τραγουδοποιός τους ζήτησε να του στείλουν το αντίγραφο της νουβέλας. Το διάβασε και το ίδιο απόγευμα το έγραψε κιόλας.... βασισμένος μόνο στον τίτλο της νουβέλας. Στην πραγματικότητα όμως, ο Harry Saltzman, ήθελε να το τραγουδήσει κάποια Αφρό-Αμερικανή καλλιτέχνιδα, αντί των Wings. Λέγοντας για την απόφαση στον McCartney, βρήκε απόλυτη άρνηση του "σκαθαριού" και δήλωσε ότι μόνο, αν η εκτέλεση θα γινόταν από την μπάντα του, θα το έδινε για το μουσικό θέμα της ταινίας. Και φυσικά η επιμονή του απέδωσε, μιας και έγινε το μεγαλύτερο χιτ των "Paul McCartney & Wings". Είναι επίσης το μοναδικό τραγούδι από την σειρά των ταινιών του James Bond που βραβεύεται από την Academy Award.
Η εκτέλεση των Guns N' Roses βρίσκεται στο Use Your Illusion I του 1991. Το βιντεοκλίπ είναι το τελευταίο που εμφανίζεται ο ντράμερ Izzy Stradlin, λίγο πριν τον διώξουν από το γκρουπ  λόγω προβλημάτων με τα ναρκωτικά. 
Jacek Maniakowski 

YIANNEIS

Οι YIANNEIS γεννήθηκαν μουσικά στην ταραχώδη Αθήνα το 2009. Από το πρώτο τους κονσέρτο (δεν δίνουν απλές συναυλίες) οι έξι αυτοί μουσικοί υποσχέθηκαν να ταράξουν τα μουσικά νερά και να μην σταματήσουν να τα ταράζουν. Οι ίδιοι δηλώνουν ότι δεν είναι απλοί πολυμαθείς επαγγελματίες μουσικοί, αλλά και περφόρμερς, έτοιμοι να προκαλέσουν το κοινό τους, ώστε να μην μείνουν στην μνήμη τους σαν απλή ακουστική εμπειρία, αλλά σαν μουσικό και θεατρικό βίωμα.
Αυτό όμως που τους ξεχωρίζει, πέρα από την μουσική, είναι οι ζωντανές εμφανίσεις  Όπως προείπαμε, οι εμφανίσεις τους δεν είναι απλές συναυλίες, σημαντικό μέρος του κάθε κονσέρτου τους είναι και avant-garde live show, μια θεατρική παράσταση. Συνδυάζουν την αρμονία του κλασικού με το δημιουργικό χάος ενός πανκ συγκροτήματος. Το φαινομενικά αυθόρμητο στις εμφανίσεις τους είναι αποτέλεσμα πολύκαρπης καλλιέργειας και σκληρής δουλειάς.... ένα πραγματικό πανκ μπαλέτο με διαδραστική συμμετοχή του κοινού, μιας και το συγκρότημα σπάει και τα σύνορα ανάμεσα σ αυτούς και στο κοινό.
Η μουσική τους είναι ολιστική και δύσκολα κατηγοριοποιήται, παρ όλο που μπορεί ο ακροατής να βρει ψήγματα από indie rock και art pop μέχρι freak folk και trip hop. Έχουν βγάλει ένα άλμπουμ και έχουν υλικό και για δεύτερο. Αποτελούνται από Labros Filippou - vocals, conception,Nikos Zades - vocals, piano, accordion, kaossilator pro, Nikitas Kissonas - guitars, ukulele, Dimitris Petrakis - flute, backing vocals, tarabuka, AKAI wind controller, Ilya Algaer - double bass, vocals, Aris Kallergis - drums, backing vocals,Kostas Daskalakis - sound engineer και Eleni Boukli - guest vocals.


Jacek Maniakowski

Dazed and Confused - Jake Holmes




Ο Προμηθέας έκλεψε την φωτιά από τους θεούς για να την δώσει στους κοινούς ανθρώπους. Ουσιαστικά έδωσε κάτι που είχαν λίγοι για να το δώσει στους πολλούς, αν και ακόμα σήμερα, πολλά χρόνια μετά από τους μυθικούς καιρούς, είναι δύσκολο να πει κανείς αν μπορούμε να την χειριστούμε σωστά. Η μουσική είναι ένα αναπόσπαστο μέρος του ανθρώπου και πολλές φορές αντανακλά και μύθους, φέρνοντας τους στην καθημερινότητα με την μορφή της μελωδίας.

Όλος αυτός ο πρόλογος είναι για να προσεγγίσω κάπως την έννοια της "Προμηθεϊκής κλοπής". Κάποιος ενσαρκώνει μια μελωδία, κάποιος άλλος την εξελίσσει και στο τέλος γίνεται παντού γνωστή από κάποιον, που έχει την λάμψη να το δείξει σε πολλούς. Ο ορισμός αυτής της διαδικασίας είναι και το Dazed and Confused, που έγινε γνωστό από τους Led Zeppelin, μέσα από το ντεμπούτο τους άλμπουμ. Η δημιουργία του πραγματικού τραγουδιού ανήκει στον Jake Holmes, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο πρώτο δίσκο του καλλιτέχνη, το "The Above Ground Sound" την χρονιά του 1967. Αμέσως την επομένη χρονιά το τραγούδι μπαίνει στον δίσκο των The Yardbirds, Live Yardbirds: Featuring Jimmy Page με "κωδικοποιημένο τίτλο" "I'm Confused".... και όλα με σφραγίδα του Page και καμιά αναφορά στον δημιουργό. Η επιτομής της κλοπής έρχεται με το ντεμπούτο άλμπουμ των Led Zeppelin, όπου πάλι δεν γίνεται καμιά αναφορά στον καλλιτέχνη. 




 Η πρώτη επαφή του ψευδοδημιουργού με τον πραγματικό δημιουργό έγινε σε μια τουρνέ των The Yardbirds στην Αμερική, όπου ο Jake Holmes άνοιγε την εμφάνιση των Άγγλων στο Village Theater στην πόλη Greenwich Village τον Αύγουστο του 1967. Ο δημιουργός του αναφέρει πως το σύνθετε χωρίς την επήρεια του LSD, διαψεύδοντας τις φήμες. Ο ίδιος λέει ότι, απλά κάπνιζε "χόρτο" και φοβόταν το LSD. Ουσιαστικά το τραγούδι μιλάει για την κοπέλα του, που δεν ήξερε αν ήθελε να μείνει μαζί του ή όχι. Η μήνυση όμως, στον Page έγινε μόλις το 2010, αλλά απορρίφθηκε δυο χρόνια αργότερα, πιθανόν λόγω εξωδικαστικού συμβιβασμού.


Jacek Maniakowski

Nineteen - Paul Hardcastle



Ο τίτλος αναφέρεται στο μέσο όρο ηλικίας των Αμερικανών στρατιωτών που πολέμησαν στο Βιετνάμ και στην επίδραση που είχε αυτός ο πόλεμος πάνω τους. Τα φωνητικά της γυναικείας χορωδίας μαζί με τις φωνές Αμερικανών σχολιαστών/παρουσιαστών και στρατιωτών πατάνε πάνω σε ηλεκτρονικούς ρυθμούς σ' αυτήν την επιτυχία του 1985.
Είναι το μοναδικό single με τίτλο ένα μόνο αριθμό -19- που έπιασε υψηλή θέση στα UK Charts, παρόλα αυτά έβαλε σε μπελάδες τον Paul Hardcastle, που είναι ο δημιουργός του, καθώς σύγχυσε το Mike Oldfield και τον οδήγησε σε μήνυση κατά του Hardcastle λόγω ομοιοτήτων με το Tubular Bells.
Το τραγούδι επέστρεψε στο UK Top 40, το Μάιο του 2011, όταν χρησιμοποιήθηκε από οπαδούς της Manchester United για να γιορτάσουν τη συμμετοχή τους στη 19η φάση του Premier League. Βρίσκοντας σύμφωνο τον Paul Hardcastle,  όλα τα έσοδα από τα δικαιώματα εκείνη την περίοδο, δόθηκαν σε φιλανθρωπίες.

  
Maria Anastasopoulou