Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Sleepin Pillow - Live


Στην Ελλάδα από παλιά υπήρχαν ακατέργαστα μουσικά διαμάντια. Λόγω των κοινωνικών, αλλά και πολλών άλλων λόγων έμεναν ακατέργαστα και η ύπαρξη του γινόταν γνωστή από κάποιες ζωντανές εμφανίσει και το μεράκι πραγματικών μουσικόφιλων. Η έλλειψη στοιχειώδους επαγγελματισμού, από τις σημερινές μπάντες, αλλά και η νοοτροπία που ανθεί ακόμα στα μπουζουκτσίδικα ή σκυλάδικα πολυτελείας, θεωρώ ότι είναι οι κύριες αιτίες, που οι πιο πολλές αξιόλογες μπάντες μένουν "ακατέργαστα διαμάντια". Αλλά αυτό δε συμβαίνει με τους Sleepin Pillow. Μια μπάντα, εκτός της ποιότητας του μοναδικού και ιδιαίτερου τους ήχου, δείχνουν και μια σοβαρότητα, τουλάχιστον επί σκηνής.
Η εξαμελής μπάντα από την Θεσσαλονίκη υπάρχει από το 2004 και έχει στο ενεργητικό της δύο άλμπουμ , τα “Apples on an orange tree” του 2008 και  "Superman's blues" του 2010. Αποτελείται από τους Nomik - Vocals, Aisha Sama - Bass, Ris Pa - Guitars, Antoine - Keys and Guitars, Nick Jacqueline - Wind Pipes & Percussions, The Skinman - Drums. Τέλη του Σεπτέμβρη ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν το νέο τους ΕΡ με τίτλο "This world is over". Και αυτός ήταν ο λόγος και της συναυλίας τους στην Μονή Των Λαζαριστών στις 2 Σεπτεμβρίου. Είναι γεγονός, ότι τους άκουγα για πρώτη φορά και αυτό μετά από παρότρυνση ενός φίλου μου να τους δούμε οπωσδήποτε. Τα λόγια που άκουσα για τις ζωντανές εμφανίσεις τους ξεπερνούσαν τα κολακευτικά και έφταναν στα επίπεδα του "καλύτεροι από αρκετές ξένες μπάντες που έχουν κάνει live"
Ο χώρος στον οποίο εμφανίστηκαν τουλάχιστον καταπληκτικός θα μπορούσε να είναι, με πολύ καλό ήχο,αν και εξωτερικός. Το στήσιμο του ήχου ήταν άκρως επαγγελματικό και ακουγόταν καθαρά σε όποιο σημείο του χώρου και να βρισκόσουν. Την συναυλία άνοιξαν Viper Vikings, ένα συμπαθές συγκρότημα με αρκετά ηλεκτρονικό ήχο. Δυστυχώς δε θα ήθελα να γράψω για την εμφάνισή τους, μιας και δεν εκμεταλλεύτηκαν τις δυνατότητες που τους πρόσφερε ο χώρος, αλλά και το γεγονός να παίζουν support σε μια μπάντα του διαμετρήματος των Sleepin Pillow. Τα φωνητικά του τραγουδιστή ήταν πολύ "μπροστά" σε σχέση με τους υπόλοιπους μουσικούς και άδικα γιατί η φωνή δεν έβγαινε απλά. Η προσήλωση του τραγουδιστή στην μπύρα,μαζί με τα υπερβολικά κενά ανάμεσα στα τραγούδια με αυτοπροβολή τους για κάποιον κερδισμένο διαγωνισμό έκαναν τα πράγματα ακόμα χειρότερα. 
Ευτυχώς δεν κράτησε και πολύ αυτό το μαρτύριο, μιας και η  μπάντα δεν είναι για μεγάλους χώρους, το πολύ για κάποιο μικρό λαϊβάδικο. σχεδόν αμέσως ανέβηκαν οι Sleepin Pillow στην σκηνή και ο κόσμος, πολύ λιγότερος για την αξία τους, γρήγορα μαζεύτηκε μπροστά στην σκηνή. Χωρίς φανφάρες ξεκίνησαν με το Bring the sun back από το νέο τους ΕΡ. Το τραγούδι είναι στο στυλ της μπάντας.... που πάντα εκπλήσσει ευχάριστα, χωρίς να αφήνει ποτέ την αίσθηση "κάπου το ξανάκουσα".  Από την πρώτη στιγμή φάνηκε πως η μπάντα είναι φτιαγμένη για μεγάλες εκδηλώσεις. Εκμεταλλεύτηκαν το κάθε εκατοστό της σκηνής με το οπτικό υλικό να συνοδεύει αρμονικά τις κινήσεις του Nomik στην σκηνή. 
Η συνέχεια ήταν ανάλογη, με τα νέα τους τραγούδια να αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις. Οι πειραματισμοί με ανατολίτικα στοιχεία, δέναν απόλυτα με το ψυχεδελικό τους ήχο. Ο ήχος παρά πολύ καλός, αν και ο ηχολήπτης "έπνιξε" το μπουζούκι που εμφανίστηκε σε κάνα δυο τραγούδια. Το δέσιμο της μπάντας θα το χαρακτήριζα από άκρως επαγγελματικό ως αξιοθαύμαστο. Δυστυχώς η προσέλευση του κόσμου δεν ήταν ανάλογη της αξίας τους, αλλά όσοι βρισκόταν ξέρανε τα τραγούδια τους. Ειδικά κάποια γνωστά τους από προηγούμενες δουλειές, τα υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό. Το σετ τους τελείωσε όπως άρχισε με το Bring the sun back. 
Σίγουρα θα τους ξαναδώ, μια μπάντα με επαγγελματίες μουσικούς και πολύ καλοστημένη ζωντανή εμφάνιση. Η μουσική  δεν κρύβει την καταγωγή τους, αλλά αναμειγνύεται αρμονικά με progressive  rock πειραματισμούς. Κι αυτό δημιουργεί έναν μοναδικό ήχο. Εκμεταλλεύτηκαν πλήρως της δυνατότητες που τους έδινε η σκηνή, αλλά και ηχητική εγκατάσταση και δημιούργησαν μια απολαυστική συναυλία. 
Jacek Maniakowski

Moby - Natural Blues


Υπάρχει ένας κανόνας στην ζωή, που λέει ότι κανένας πραγματικός πρωτοπόρος δεν έχει δοξαστεί. Συνήθως αυτός που κάνει την αρχή σε κάποιο τομέα "καίγεται" και εκτός ότι, πέφτει θύμα πνευματικής κλοπής, πεθαίνει μόνος και μέσα σε μια λήθη. Η ροκ μουσική δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτόν τον κανόνα. Αλλά, πέρα από συγκεκριμένα πρόσωπα, υπάρχει μια περιοχή στην Αμερική, που γέννησε ένα είδος μουσικής και πλήθος ταλέντων,που έμειναν στην αφάνεια. Ο Μισισίπι, δεν ήταν γνωστός μόνο για τις πλημμύρες του και την γονιμότητα που πρόσφερε στις περιοχές γύρω από αυτόν, αλλά και στο γόνιμο μουσικά, μέρος. Πάντα πλημμυρισμένος από αυτοδίδακτους μουσικούς. 
Η μουσικής της περιοχής ήταν αφετηρία για το rock'n'roll μαζί με όλες τις εκφράσεις και συνεχίζει να αποτελεί ακόμα και σήμερα πηγή έμπνευση, αλλά και μουσικών "δανείων" για όλα τα φάσματα της μουσικής. Η rythm'n'blues πέρα απ'όλη την προσφορά της, έχει στηρίξει την έμπνευση πολλών καλλιτεχνών και ακόμα καιν στις μέρες μας, όποιος δεν έχει έμπνευση, αναζητά άγνωστα τραγούδια σ' αυτήν. Ο Moby, ένας μουσικός που δεν περιορίστηκε ποτέ σε κάποιο είδος, δανείστηκε και αυτός λίγη έμπνευση από τα rythm'n'blues. Το "Natural Blues" είναι το αποτέλεσμα αυτού του "δανεισμού"
Η δημιουργία των Richard Melville Hall, Vera Hall και Alan Lomax κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1937 με την φωνή της Vera Hall και με τον τίτλο Trouble So Hard. Ήταν το μοναδικό γνωστό τραγούδι της  folk τραγουδίστριας από το Livingston της Alabama. Η πρώτη επαφή με το τραγούδι είχε ο Moby στην συλλογή του  Lomax την Alabama: From Lullabies to Blues. Η συμβολή του λαογράφου στην διάδοση της μουσικής παράδοση εκείνης της περιοχής είναι τεράστια και πολλοί μουσικοί έχουν ανατρέξει σε αυτόν σε αναζήτηση κάποιου "δανεισμού". 
Το πέμπτο σινγκλ, από το πέμπτο άλμπουμ του, το Play του 1999, παρά λίγο να μην συμπεριληφθεί σ ' αυτό. Αρχικά παίζοντας τα τραγούδια, που  είχε σκοπό να βάλει στον δίσκο, σε κάποιους φίλους του, το θεώρησε πολύ παράξενο. Αλλά χάρη στο μιξάρισμα του 1 Giant Leap συμπεριελήφθη τελικά στο άλμπουμ. Το βιντεοκλίπ του τραγουδιού, σκηνοθετημένο από τον David LaChapelle και με την συμμετοχή της  Christina Ricci, βραβεύτηκε από το Ευρωπαϊκό MTV στα MTV Europe Music Award. Μια δεύτερη εκδοχή του βιντεοκλίπ είναι ένα animation, δημιουργία των  Susi Wilkinson, Hotessa Laurence, και  Filipe Alçada, σε στυλ του  "Why Does My Heart Feel So Bad?"
 Jacek Maniakowski