Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

New Zero God - Echo-λόγιο


Οι New Zero God απαντούν: 
1) Τι συμβολίζει το όνομα σας; To ότι άνθρωποι με μηδενική προσωπικότητα κυβερνούν τον κόσμο σαν να είναι θεοί…

2) Χρήμα ή δόξα; Ευτυχία
3) Πως θα προβάλεις με μια λέξη ή μια φράση την μπάντα σου; Σκοτεινό rock’n’roll
4) Σημείο μηδέν της μπάντας Δεν υπάρχει…
5) Τι μουσική σας εκφράζει λιγότερο ή καθόλου; Το Ελληνικό λαϊκό τραγούδι.
6) Αν ήταν υπερόπλο η μουσική που θα την χρησιμοποιούσατε; Θα καταστρέφαμε την ανθρώπινη απληστία…
7) Με ποιον θα θέλατε να ανεβείτε στην σκηνή; Με τον John Lydon
8 ) Η μουσική σαν πολιτική ή θρησκευτική έκφραση; Ως πολιτική έκφραση (αν και η θρησκεία ασκεί κι αυτή πολιτική…)
9) Οι επιρροές σας; Oι Clash, οι Damned, οι Mission, το punk, το post-punk, η gothic… 
10) Μέσον ή σκοπός το συγκρότημα; Μέσον επικοινωνίας με τους ανθρώπους
11) Μέσον ή σκοπός η μουσική; Μέσον έκφρασης συναισθημάτων
12) Το ταλέντο συνοδεύει την αλαζονεία ή την ταπεινοφροσύνη; Το ταλέντο είναι ταλέντο. Ανάλογα με την προσωπικότητα αυτού που το έχει πάνε και τα άλλα δύο… Συνήθως ο ατάλαντος είναι και αλαζόνας…
13) Συμβολικά με ποιο ζώο θα παρομοιάζατε την μπάντα; Με την μαϊμού. Γιατί πηδάει από κλαδί σε κλαδί παίζοντας και περνώντας καλά, μοιάζει πολύ στον άνθρωπο και έχει την ατυχία να την χρησιμοποιούν συχνά ως πειραματόζωο… 
14) Μια ευχή για την μπάντα Να έχουν όλα τα μέλη την υγεία τους…
15) Ποιο είναι το πιο σκοτεινό σημείο της μουσικής δημιουργίας; Η στιγμή που ο κάθε ένας από τους 4 μουσικούς της μπάντας βάζει λίγο από τον χτύπο της καρδιάς του και αποκτά ζωή ένα τραγούδι από το πουθενά…


Θα τους βρείτε εδώ: https://www.facebook.com/pages/New-Zero-God/200324203346047
                                   http://newzerogod.com/home-1.html
Θα τους δείτε εδώ: https://www.youtube.com/user/newzerogodgr?feature=watch
θα τους ακούσετε εδώ: https://newzerogod.bandcamp.com/
                                 http://www.reverbnation.com/newZEROgod
                                 http://www.cdbaby.com/artist/newZEROgod

Led Zeppelin - Αφιέρωμα ( Μέρος 6ο)


Όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται..... μπορεί να είναι ο τίτλος  μιας Γιουγκοσλάβικης, όσο υπήρχε αυτός ο όρος, ταινίας, που περιγράφει την αθλιότητα ενός πολέμου, αλλά κυρίως του εμφυλίου. Ωστόσο, η φράση αυτή άνετα θα μπορούσε να ταιριάξει σε πολλές rock'n'roll μπάντες. Ο θάνατος μιας μπάντας έρχεται με την απώλεια βασικού μέλους είτε από κορεσμό είτε από την υπερβολική έκθεση στην δόξα και στο χρήμα. Όλα αυτά όμως προϋποθέτουν και λάμψη με όλες τις συντεταγμένες που την ακολουθούν. Ο μύθος του Φάουστ βρίσκει την πλήρης του ενσάρκωση σε μια μεγάλης ροκ μπάντας, αλλά και βγαίνει ένα βασικό συμπέρασμα, ότι ο πιο σύντομος δρόμος για την αθανασία δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ο ίδιος ο θάνατος. Η θυσία της ψυχής, απλά έχει αποτέλεσμα να μείνει η εικόνα για πάντα αποτυπωμένη στην στα μάτια κάθε μουσικόφιλου. Και σίγουρα για έναν ροκ σταρ οι απλές ανάγκες της ψυχής, σχεδόν είναι ανύπαρκτες κάτω από την λάμψη της δόξας. 
Αμέσως μετά τις 5 θριαμβευτικές sold out βραδιές στο Earls Court τον Μάιο του 1975,  oι Led Zeppelin σχεδίαζαν μια νέα καλοκαιρινή αμερικάνικη τουρνέ, η οποία επρόκειτο να ξεκινήσει με δυο τεράστιες υπαίθριες συναυλίες στο San Franscisco. Τον Αύγουστο όμως, το τρομερό αυτοκινητιστικό ατύχημα του Robert Plant και της γυναίκας του Maureen στην Ρόδο, όπου  ο Robert θα σπάσει τον έναν αστράγαλο του, ενώ η Maureen θα σωθεί την τελευταία στιγμή με μετάγγιση αίματος, θα διέκοπτε την φρενήρη πορεία των Zeppelin. Εκείνη την περίοδο λοιπόν,  οι  Led Zeppelin θα γράψουν το υλικό για την έβδομη στούντιο δουλειά τους, το άλμπουμ Presence, το οποίο και θα κυκλοφορούσε τελικά στις 31 Μαρτίου του 1976. Το Presence σηματοδότησε μια ακόμα αλλαγή στον ήχο και στο στυλ τους, αφήνοντας στην άκρη τις ακουστικές μπαλάντες και τις περίπλοκες ενορχηστρώσεις, φέρνοντας σε πρώτο πλάνο πιο ωμά κιθαριστικά riffs. Μεταξύ των άλλων θα περιείχε την επιτομή αυτών που, τα επόμενα χρόνια θα χαρακτηριζόντουσαν με την φράση επικά τραγούδια, το απόλυτο καλλιτέχνημα το Achile`s last stand. Ο δίσκος αν και έγινε πλατινένιος,  δίχασε κοινό και κριτικούς, με τους δεύτερους να δείχνουν έναν έντονο σκεπτικισμό με την σκληρή αυτή στροφή των Led Zeppelin .
Την ίδια εποχή θα πληθύνουν οι φήμες της βαριάς χρίσης ηρωίνης από τον Jimy Page, τόσο στις ηχογραφήσεις του άλμπουμ, όσο και στις live εμφανίσεις των Ζeppelin. To 1977 και συγκεκριμένα στις 30 Απριλίου oι Led Zeppelin θα δημιουργούσαν ένα νέο ασύλληπτο ρεκόρ  Με τους 76.229 θεατές στο Pontiac Silverdome, να αποτελούν το μεγαλύτερο κοινό σε μια συναυλία, νούμερο που θα τους βάλει και στο βιβλίο των ρεκόρ του GUINESS. Στις 30 Ιουλίου του 1977 όμως, μετά την εμφάνιση τους στην Λουιζιάνα, ο Plant θα μάθαινε το τραγικό νέο για τον θάνατο του 5-χρόνου γιου του Karac, από στομαχικό ιό. Αμέσως, η περιοδεία θα σταματούσε, ενώ οι φήμες, ανυπόστατες τελικά, ήθελαν το συγκρότημα να οδηγείται σε διάλυση.
To Νοέμβριο του 1978 οι Led Zeppelin θα έμπαιναν στα Polar Studios στην Στοκχόλμη, για να ηχογραφήσουν αυτόν, που θα έμελλε να είναι και ο τελευταίος τους στούντιο δίσκος . Το ιδιαίτερα φιλόδοξο και πειραματικό Ιn through the out door. Ο δίσκος θα πάει νούμερο ένα σε Αγγλία και Αμερική την δεύτερη κιόλας εβδομάδα της κυκλοφορίας του, συμπαρασύροντας, για δεύτερη φορά στην καριέρα τους ταυτόχρονα όλη την μέχρι τότε δισκογραφία τους, η οποία και θα ξανάμπαινε στα 200 πρώτα του Bilboard. Τον Αύγουστο του 1979 θα εμφανιστούν σαν headliners στο φημισμένο KNEBWORTH FESTIVAL μπροστά σε 104.000 εκστασιασμένους θεατές. Η επόμενη χρονιά θα βρει τους  Led Zeppelin να περιοδεύουν ασταμάτητα .Το γεγονός αυτό, αλλά και η υπερβολική χρήση αλκοόλ, θα οδηγήσουν τον ντράμερ John Bonham στο νοσοκομείο, όταν κατά την διάρκεια του σόου στην Νυρεμβέργη στις 17 Ιουνίου 1980 θα λιποθυμήσει επί σκηνής. Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1980 και μετά από ένα προσωπικό "φεστιβάλ" κατανάλωσης  βότκας, αλλά και κάποιων άλλων ναρκωτικών ουσιών, ο τεράστιος αυτός ντράμερ και κορυφαία ΡΟΚ προσωπικότητα θα πέθαινε από αναρρόφηση στον ύπνο του, βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρο το rock n roll. Ο BONJO θα σώπαινε για πάντα. Σύμφωνα με την δική του επιθυμία η σωρός του αποτεφρώθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1980. Αν και ακούστηκαν τα ονόματα των Cozy Powell, Ben Bevan (ELO), Carmine Appice και Barriemore Barlow  (Jethro Tull), οι Led Zeppelin με μια λιτή και άμεση ανακοίνωση και πάνω από όλα τιμώντας τον εκλιπόντα φίλο τους, αποφάσισαν την διάλυση του συγκροτήματος. Το αερόπλοιο, έτσι όπως το γνωρίσαμε, δεν θα ξαναπατούσε ποτέ πια....δυστυχώς!!!

The Velvet Underground - All Tomorrow's Parties


Ένα καλός τρόπος για να νικήσει κανείς την νύχτα, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά είναι να την φωτίσει. Και ένα πάρτυ  είναι ένα καλό μέσο, πάντα όμως, με τους κατάλληλους καλεσμένους και κάποιον μοναδικό διοργανωτή. Σε τέτοιες περιπτώσεις μια κούφια διασκέδαση, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, γίνεται ψυχαγωγία, πειραματισμός και πάνω απ' όλα ανταλλαγή ιδεών. Ο κόσμος αλλάζει όταν οι άνθρωποι ανταλλάσσουν ιδέες, σκέψεις και συναισθήματα και μέσα από κάποια πάρτυ της δεκαετίας '60 γεννήθηκαν πολλά καλλιτεχνικά ρεύματα, που έδωσαν την ώθηση και για πολλές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Άλλωστε και αυτός είναι και ο λόγος που όλες οι εκφράσεις του rock'n'roll πάντα κατηγορούνται από κάθε βολεμένο σκοτεινόμυαλο συντηρητικό κατεστημένο. 
Τα πάρτυ του Andy Warhol, του οποίου την ιδιαίτερη προσωπικότητα ανακάλυψε ο δικός μας Αλέξανδρος Ιόλας, ήταν σημείο αναφοράς και σίγουρα μια μαχαιριά στην καρδιά της υποκρισίας της εποχής. Η παραγωγή στον πρώτο άλμπουμ των  The Velvet Underground, το  The Velvet Underground & Nico του 1967, είχε το ίδιο πειραματικό χαρακτήρα και με ότι έχει ασχοληθεί ο καλλιτέχνης. Φυσικά και η προσωπικότητα του  Lou Reed, η βασική κινητήριος δύναμη της μπάντας, μαζί την συνθετική του δεινότητα, δημιούργησε έναν συνδυασμό που θα επηρέαζε ακόμα και σήμερα πολλές εκφράσεις του rock'n'roll. Φυσικά, με την προσθήκη σε τρία τραγούδια την μοναδικής Nico, μπορούσε να δημιουργήσει μόνο συνθέσεις, που ο χρόνος απλά θα τις "γυάλιζε", ώστε να φαίνονται ακόμα πιο λαμπερές στο πέρασμα του χρόνου. 
Το "All Tomorrow's Parties" είναι μια από αυτές, δημιουργία του ίδιου του All Tomorrow's Parties και με τα φωνητικά της Nico. Η έμπνευση για την δημιουργία του προήλθε από την συνεχόμενη παρατήρηση του Warhol και της "κλίκας" του. Ουσιαστικά ο δημιουργός του περιγράφει πρόσωπα που αποτελούσαν το περίφημο  Andy Warhol's Factory. Όπως λέει ο ίδιο ο δημιουργός του άκουγε ανθρώπους να μιλάνε για τα πιο άστοχα, εκπληκτικά, χαρούμενα και λυπηρά πράγματα μαζί. Ήταν το πιο αγαπημένο τραγούδι του παραγωγού της μπάντας. 
Κατά την διάρκεια της ηχογράφησης του έπρεπε να εμφανίζονται στο  Dom, μαι πολωνική αίθουσα χωρού, την οποία νοίκιαζε μαζί οι Andy Warhol και Paul Morrissey, αργότερα μάνατζερ της μπάντας. Κάθε μέλος πήρε 5 δολάρια για κάθε εμφάνιση. Μαζί με την Nico, που το πραγματικό της όνομα ήταν Christa Päffgen,  εμφανιζόταν σαν  Exploding Plastic Inevitable, άλλη μια δημιουργία του δαιμόνιου καλλιτέχνη. Στη ηχογράφησή του πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε προ-ηχογραφημένο πιάνο, στο οποίο είχε ανάλογο κούρδισμα και η κιθάρα του δημιουργού του. 
Το τραγούδι έδωσε όνομα σε ένα μουσικό φεστιβάλ, στο  Camber Sands, στο East Sussex της Αγγλίας, σε μια νουβέλα του William Gibson και μια ταινία του Yu Lik-wai. 
Jacek Maniakowski