Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

U2 - Where the Streets Have No Name



Το "Where the Streets Have No Name" είναι από τα μεγαλύτερα χιτ των U2 και ανοίγει το άλμπουμ The Joshua Tree του 1987. Η μουσική ανήκει στον κιθαρίστα The Edge και οι στίχοι στον Bono ενώ τη παραγωγή έκανε ο Brian Eno. Το τραγούδι αυτό άνοιξε και την περιοδεία τους, την The Joshua Tree Tour, στην πρώτη τους εμφάνιση στο Los Angeles.
Η βασική ιδέα για το τραγούδι ήταν του The Edge , που διαπίστωσε ότι το συγκρότημα δεν είχε ένα κομμάτι καθαρά συναυλιακό  Το κομμάτι ουσιαστικά μπήκε την τελευταία στιγμή στο άλμπουμ και μάλιστα μετά από παράταση του χρόνου, που θα τέλειωνε και ηχογράφηση. Και είναι και αυτό που τους παίδεψε και πιο πολύ, μια που είχε και πολλές ιδιαιτερότητες. Η μία ήταν ότι ήταν γραμμένο σε arpeggio το κιθαριστικό μέρος. Ο συνθέτης του, όταν ολοκλήρωσε την σύνθεση χοροπηδούσε από την χαρά του, επειδή κατάφερε να γράψει επιτέλους το απόλυτο συναυλιακό κομμάτι.
Το στιχουργικό μέρος, που ανήκει στον Bono, είναι εμπνευσμένο από μια ιστορία που έχει ακούσει για τους δρόμους του Belfast, όπου η θρησκεία και το εισόδημα του κάθε ατόμου φαίνεται από τον δρόμο, στον οποίο διαμένει. Ακριβώς το αντίθετο διαπίστωσε στην Αιθιοπία, όταν είχε πάει με τη σύζυγο του για φιλανθρωπική επίσκεψη, όπου έγραψε και τους στίχους. Ο ήρωας του τραγουδιού ονειρεύεται να υπάρχουν δρόμοι χωρίς όνομα και χωρίς διακρίσεις. Και ένα τέτοιο μέρος είναι και μια συναυλία rock 'n' roll. όπου έρχονται όλοι μαζί, χωρίς αυτές τι ετικέτες.
Το βιντεοκλίπ γυρίστηκε στους δρόμους του Los Angeles και συγκεκριμένα σε ταράτσα μιας πολυκατοικίας. Στην αρχή του ακούγεται το "Bullet the Blue Sky" και το κύριο μέρος αρχίζει κάποια λεπτά αργότερα. Ο χαμός που γίνεται δεν είναι σκηνοθετημένος και οφειλόταν στην ανακοίνωση ενός disc jockeys, ότι το συγκρότημα θα κάνει το βιντεοκλίπ τους στην συγκεκριμένη διεύθυνση και ώρα. Το βιντεοκλίπ τιμήθηκε με βραβείο Grammy Award σαν Best Performance Music Video.
Jacek Maniakowski

Ex Animo



Ex Animo είναι ένα συγκρότημα από γεννημένο στην Θεσσαλονίκη, αλλά σαν συγκρότημα και μόνο. Εκ της ψυχής Θεσσαλονικείς, όπως σημαίνει και το όνομα τους στα λατινικά. Τα μέλη του συγκροτήματος είναι ο Γιώργος Φωκάς – Κιθάρες, φωνή, Χρήστος Γκαΐλας – Μπάσο, φωνή, Ερνέστο Κούκος – Τύμπανα, κρουστά. Το όνομα τους δηλώνει δηλώνει και την Πεμπτουσία τους, που δεν είναι άλλη από την ψυχή. Και αυτό που είναι και το ατού κάθε ροκ συγκροτήματος, είναι και το δικό τους...ζωντανές εμφανίσεις ! Με λιτό μουσικό εξοπλισμό, αλλά περίσσιο ταλέντο και πάνω απ' όλα αστείρευτη ψυχή, καταφέρνουν και τον πιο κακομούτσουνο ακροατή, στο τέλος της κάθε τους εμφάνισης τους, να τους χειροκροτεί όρθιος. Κι όχι άδικα....
Η ιστορία τους ξεκινά πριν 3 χρόνια, όταν μια παρέα αποφασίζει απλά να ροκάρει. Στην παρέα του Γιώργου και του Ερνέστο, που γνωρίζονταν εδώ και μια δεκαετία προστίθεται και ο Χρήστος, που του ζήτησαν απλά να παίξει μαζί τους . Αφού ταίριαζαν τα χνώτα τους γιατί να μην ταιριάξουν και οι νότες τους; Ήθελαν απλά να κάνουν αυτό που έλειπε ... η εκ ψυχής επικοινωνία, όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και με άγνωστους ακροατές. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος για την επιλογή του ελληνικού στίχου, να γίνεται πιο εύκολα η επικοινωνία.
Εκτός του ότι είναι περιζήτητοι σε πολλές ροκ σκηνές, έχουν και αρκετές διακρίσεις. Η τελευταία είναι στο φεστιβάλ της Κοζάνης, στο οποίο και πρώτευσαν. Μεγάλη επιτυχία τους αποτελεί η κατάκτηση της πρώτης θέσης σε πανελλήνια ψηφοφορία του κοινού (ανάμεσα σε 300 συγκροτήματα) σε διαγωνισμό της Cosmote για την ανάδειξη του support group της συναυλίας των Bon Jovi στο ΟΑΚΑ. Έχουν μοιραστεί τη σκηνή με αρκετούς σπουδαίους καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων οι: Λάκης Παπαδοπουλος, Αντώνης Μιτζέλος, Παντελής Θαλασσινός, Μπλε, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Αλκιβιάδης Κωσταντόπουλος, Δημήτρης Σταρόβας, Ζακ Στεφάνου κ.α. . Μιας που είναι και ένα συγκρότημα "εκ της ψυχής " με πολύ διάθεση στηρίζουν και φιλανθρωπικό έργο με τις εμφανίσεις τους.
Η ροκ μουσική τους πρόθεση, υποστηλώνεται από ελληνικό στίχο στις συνθέσεις τους, πολύ εύστοχο και αρκετές φορές με χιουμοριστική διάθεση. Στις εμφανίσεις τους, οι προσεκτικά επιλεγμένες ροκ συνθέσεις, διασκευάζονται με την δική τους προσωπικότητα. Έχουν έτοιμο υλικό για το το πρώτο τους ΕΡ.... και συνεχίζουν την συγγραφή νέων κομματιών. 
Jacek Maniakowski

GravitySays_i - The Finger of Blame



Το The Finger of Blame των GravitySays_i είναι ουσιαστικά ένα  κομμάτι, από  το δεύτερο άλμπουμ τους, το  ''the figures of enormous grey and the patterns of fraud'' . Είναι ένα μέρος ενός ενιαίου άλμπουμ, που χωρίζεται σε 2 μέρη των 5 και 4 ενοτήτων αντίστοιχα.Το συγκεκριμένο είναι το 5ο του πρώτου μέρους.  Ο τίτλος του είναι μια αγγλική έκφραση που το δάκτυλο που κατηγορεί κάποιον. Το λυρικό του μέρος ξεκίνησε με τον τίτλο του πρώτα. Οι στίχοι του κομματιού διαπραγματεύονται το ζήτημα της κοινωνικής και πολιτικής παρακμής στην σημερινή εποχή. Και συγκεκριμένα αναδεικνύουν ότι, για αυτό φταίει η συνήθεια να στρέφουμε το δάκτυλο προς άλλους για να τους κατηγορήσουμε και όχι προς τους ίδιους τους εαυτούς μας για να βρούμε την ευθύνη σε μας σε κάθε κατάσταση.
Η μουσική του κομματιού, όπως και όλες οι συνθέσεις τους γκρουπ, τους βρήκε, όπως η Μούσα  βρίσκει έναν καλλιτέχνη, που είναι έτοιμος να την ακούσει. Αλλά αρκετά πιο παλιά, μιας που ουσιαστικά το κομμάτι προϋπήρχε στο ρεπερτόριό, αλλά με διαφορετικό ρυθμό. Ο ντράμερ Νίκος Ρέτσος, σκέφτηκε να αλλάξει το τέμπο και δημιουργήθηκε ένα νέο ολόκληρο κονσεπτ άλμπουμ.  Με κάποια μουσική διαρρύθμιση  όπως το σαντούρι, που μπήκε και στο ξεκίνημα, πήρε από μόνο του τη ροή του. Η μεγάλη διάρκεια του οφείλεται στον τρόπο δημιουργίας της μουσικής, που ακολουθεί το συγκρότημα...σαν μια ενότητα. Ο τρόπος τους είναι να δουλεύουν τα κομμάτια ολιστικά και ενιαία  Όπως και να δημιουργούν, τα αποτελέσματα είναι καταπληκτικά..... εδώ το ακούμε σε μια σχεδόν 5λεπτη εκτέλεση του.... αλλά η ουσία παραμένει ....το Finger of Blame να μην το στρέφουμε σε άλλους.... 


Electro Vampires



Ακούγοντας τους Electro Vampires εύκολα καταλαβαίνεις ότι δεν είναι τυχαία η παρουσία τους στην λίστα με τα καλύτερα 10 τραγούδια του πιο ροκ σταθμού της πόλης της Θεσσαλονίκης. Με τις πρώτες νότες μπαίνεις σε μια άλλη σκοτεινή διάσταση, κάτι που δεν το καταφέρνουν και πολλοί μουσικοί. Με το πρώτο άκουσμα αναρωτιέσαι μήπως ο Marilyn Manson ξαναβρήκε την έμπνευση του, αλλά ελλείψει κάθε τι πλαστικού και επιτηδευμένου καταλαβαίνεις ότι συμβαίνει κάτι άλλο εδώ. Και όταν η πρώτη σου απορία σου έχει λυθεί, σου γεννιούνται αυτόματα άλλες.... ποιοι είναι αυτοί, από που είναι ...και τι παίζουν???
Αν και ο πρώτος τους δίσκος Behind the eyes of the Shadow βγήκε μόλις πριν λίγους μήνες, δεν είναι καινούργιοι στη μουσική δημιουργία. Ουσιαστικά πρόκειται για την εν μέρει μετενσάρκωση των Ground Control, από τους οποίους ήρθαν οι Lens (κιθάρα), Go Sha (πλήκτρα), και Y.O.P.J. (τύμπανα). Από τους Roundlights ήρθε ο μπάσίστας τους, ο Nicola και τα φωνητικά τα ανέλαβε ο Sugar. Προφανώς η ατμόσφαιρα της Μεσογειακής πρωτεύουσας της Υγρασίας, της Θεσσαλονίκης, αλλά και πολλοί σκοτεινοί μύθοι αυτής της πόλης, όπως οι Μάγισσες τη Θεσσαλονίκης, μεταξύ των άλλων ενέπνευσαν το συγκρότημα να δημιουργήσουν τον σκοτεινό τους ήχο. "Οι διαφορετικές μουσικές επιρροές των μελών της μπάντας είναι εμφανείς, όμως η αβίαστη συνύπαρξη τους κάνει τη μουσική τους διαφορετική, απροσδόκητη, μοναδική. Βασισμένη στα πιο σκοτεινά μονοπάτια της μουσικής, με έντονα στοιχεία post-punk, αλλά και μελωδίες που αποτυπώνουν έντονα συναισθήματα" αναφέρουν στο δελτίο τύπου τους.
Το όνομα τους είναι γόνος ενός στίχου του Vamps "Electro Vampires poison the sun". To Vamps γράφτηκε όταν ακόμη λεγόταν Ground Control. Η δίψα τους για ζωντανές εμφανίσεις αποτυπώνεται έκδηλα στους στίχους τους : “The Vamps are coming … thirsty for more !!!” Και προφανώς οι Peter Hook, Puressence, Ozric Tendacles και Pierced Arrow. Δεν παρεξήγησαν τους στίχους τους και μοιράστηκα την σκηνή μαζί τους. 
Jacek Maniakowski

Skunk Anansie - Charlie Big Potato



Το "Charlie Big Potato", ίσως πιο δυναμικό τραγούδι των Skunk Anansie, αν και όχι μεγαλύτερη επιτυχία τους. Είναι το πρώτο single από το Post Orgasmic Chill, το τρίτο τους άλμπουμ. Κυκλοφόρησε την στιγμή της μετακόμισης από την ανεξάρτητη One Little Indian στην Virgin Records την χρονιά του 1999. Πέρα από την τον δυναμισμό της μελωδίας του τραγουδιού, εξίσου δυνατό είναι και το βιντεοκλίπ του, σκηνοθετημένο από τον Giuseppe Capotondi. Ο ίδιος έχει κάνει και το "Enter Sandman" των Metallica.
Το λυρικό μέρος είναι αρκετά διφορούμενο και υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με την σημασία του. Μια από τις εικασίες είναι ότι αναφέρεται στις καταχρήσεις, μιας και Charlie είναι και μια ονομασία της κοκαΐνης. Αλλά στη αγγλική αργκό η φράση "Give it your Charlie Big Potatoes!" υποτίθεται ότι σημαίνει "δείξε το καλύτερο εαυτό σου" αλλά με την έννοια "δες πόσο μεγάλα αρ.....δια έχω". Και δω μπαίνει και μια άλλη εικασία σχετικά με την σημασία των στίχων, ή έννοια της κακοποίησης. Και οι αναφορές ότι ο Charlie μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, "a lone brother, a lone sister, a home cover" ενισχύουν και αυτήν την εικασία. Σε τελική ανάλυση μόνο οι Skin και Len Arran, δημιουργοί του τραγουδιού, ξέρουν την πραγματική σημασία των στίχων. 
Jacek Maniakowski 


Hammrock



.....αν μπορείς να ονειρεύεσαι δίχως να γίνεις του ονείρου σου σκλάβος,.....
Αυτό λέει ο Ράντυαρντ Κίπλινγκ στο διάσημο ποίημα του, αλλά όταν πρόκειται για ροκ μπάντα, που το πρώτο τους βήμα λέγεται "Dreams"  πως μπορείς να τους αποτρέψεις να "αυτο-σκλαβωθούν" στο όνειρο τους???
Από τις στάχτες των Clonocide, ο Βασιλης Δημητριαδης αποφάσισε να χτίσεις και το όνειρό του πάνω σ' ένα τραγούδι που ξεκίνησε να το γράφει από το προηγούμενο του συγκρότημα και το θέτει σαν βάση για το νέο του ξεκίνημα, τους Hammrock. Από την πανέμορφη, χωρίς υπερβολή, Καστοριά και τις ακτές της λίμνης  Ορεστιάδας μας προέρχεται αυτή η νέα μπάντα. Αν και η πόλη φημίζεται για πολλά πράγματα, σίγουρα όχι όμως, για την ροκ σκηνή της. Αλλά ακόμα και μέσα σε άγονο χειμώνα, ένας δυνατός σπόρος θα βρει τον ήλιο μέσα στην άνοιξη. Και οι Hammrock, δημιουργήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2012 από τους Βασίλη Δημητριάδη στη κιθάρα και την Ανδρομάχη Δεμιρτζίδου. Τα πρώτα άνθη αυτού του σπόρου φλερταρούν  με τα αυτιά μας τις πρώτες μέρες της άνοιξης τη επόμενης χρονιάς.
Το "Happy song", δεύτερη δημιουργία τους, ουσιαστικά μεταφράζει και τα συναισθήματά τους σε νότες, μιας και η ελπίδα τους για μουσικό ταξείδι, του οδηγεί στην Αγγλία. Μαζί με το πρώτο ντέμο που ετοιμάζουν και τις βαλίτσες γεμάτες  "Dreams", μεταβαίνουν στην πατρίδα της ροκ. Ροκ χαρακτηρίζονται και οι ίδιοι, μιας και ο όρος συμπεριλαμβάνει και όλες τις επιρροές τους. Οι  Dire Straits μέχρι Iron Maiden και από Samuel & Garfunkel μέχρι AC/DC, συνθέτουν τον "πολύχρωμο" πίνακα επιρροών, η κάθε μία για διαφορετικό λόγο.
Στο μουσικό τους εγχείρημα συμμετείχαν σαν special guests Χρήστος Πολύζος (ντραμς), Παύλος Σαρρος (πλήκτρα) και Κώστας Σκανδάλης (mastering). Είναι έτοιμοι να ανοίξουν τα φτερά στα όνειρά τους στην Αγγλία πια και απλά δηλώνουν, ότι θέλουν να περάσουν σε κάθε ακροατή τους,που θα ακούσει την πρώτη τους δουλειά, με διάθεση χωρίς κολλήματα και ταμπέλες... Just rock babe...!
Jacek Maniakowski