Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Riverside - Live στο 8ball Θεσσαλονίκη 1/6 2013


Οι Riverside με την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ Shrine of New Generation Slaves έκαναν μια στροφή προς πιο ευρύ κοινό. Πιο μαλακός ήχος και εστίαση προς την μελωδία, που ποτέ δεν έλειψε από τις συνθέσεις τους. Οι ποιότητα των τραγουδιών ανέβηκε ακόμα ένα σκαλοπάτι. Όλα αυτά συνοδεύτηκαν και μια μεγάλη περιοδεία που περιλάμβανε και την Ελλάδα, Θεσσαλονίκη 1/6 και Αθήνα 2/6. 
Πολύ-αναμενόμενο live, για μένα τουλάχιστο, έλαβε χώρα στο 8ball, ένας χώρος φτιαγμένος για συναυλίες. Η μπάντα την προηγούμενη είχε παίξει στην Κωνσταντινούπολη και όπως μου είπαν τα μέλη της, πρόλαβαν και αυτοί και "χόρτασαν" δακρυγόνα, ειδικά οι τεχνικοί. Αν και παρά λίγο να ακυρωθεί η συναυλία, τελικά οι φαν τους προήλθαν κανονικά στον χώρο και η συναυλία πραγματοποιήθηκε κανονικά. Αν και ήταν προγραμματισμένο να ανοίξει την συναυλία μια άλλη μπάντα, στην Θεσσαλονίκη, κάτι τέτοιο δεν έγινε. 
Το γκρουπ εμφανίστηκε σχεδόν στην ώρα τους, με τον Michał Łapaj να προσέρχεται με πατερίτσες. Μετά από μια μικρή συνομιλία μαζί του, έμαθα πως ήταν συνέπεια ενός after party στο Μεξικό και μετά από κατανάλωση βότκας, τεκίλα και ουίσκι. Σαν γνήσιος Πολωνός αρνήθηκε να ενοχοποιήσει την ..... βότκα και κατονόμασε την τεκίλα και το ουίσκι σαν υπεύθυνους για το σπασμένο του πόδι. 
Με τις πρώτες νότες φάνηκε και οι ποιότητα της μπάντας. Πέρα από τις συνθέσεις ο ήχος ήταν κρύσταλλο. Κοιτάζοντας γύρω, απλά δεν είδα τον, μόνιμα βαριεστημένο, ηχολήπτη αυτού του χώρου. Φυσικά η μπάντα έφερε δικούς της τεχνικούς. Σαν κύριοι μπήκαν στην σκηνή και απλά άρχισαν να παίζουν τραγούδια από το καινούργιο τους άλμπουμ. Ο κόσμος, αν και δεν ήταν "πήχτρα", ήταν αρκετός, με αφοσίωση άκουγε την μπάντα, σαν σε εκκλησία. Μόνο στο τέλος τραγουδιών ξεσηκωνόταν. Κάποιος θα μπορούσε να το ερμηνεύσει σαν παγομάρα, αλλά εγώ το είδα σαν σεβασμό.
Μετά τους απαραίτητους χαιρετισμούς συνέχιζαν με καινούργια κομμάτια. Ο κόσμος άρχισε να ζεσταίνεται, αν και πολύ ήταν αυτοί που δεν ήξεραν τα τραγούδια τους. Μόλις άρχισαν να γυρίζουν στα στα παλιά κομμάτια, άρχισαν όλοι να ξεσηκώνονται ακόμα περισσότερο. Βλέποντας την ανταπόκριση του κοινού, ο Mariusz Duda, δήλωσε ότι δεν θέλει να παρομοιάζεται η μπάντα με Πολωνούς Porcupine Tree. Αν και ομοιότητες του ίδιου με τον Steven Wilson, αλλά και του ήχου είναι αρκετά φανερές, χωρίς αυτό να είναι μειονέκτημα. Κάθε άλλο, δείχνει πόσο μεγάλη μπάντα είναι.
Ο Mariusz Duda, ήξερε να ξεσηκώσει τον κόσμο με τις παροτρύνσεις προς το κοινό, αλλά και η μπάντα ενάλλαζε τις παλιές συνθέσεις με τις καινούργιες με την ίδια αρμονία που παίζουν και μουσική. Η αποθέωση του έγινε με το πρώτο Encore. Ο τραγουδιστής έπαιξε θαυμάσια με το κοινό, που ανταποκρίθηκε. Η συναυλία τελείωσε με τα Conceiving You και Celebrity Touch με δεύτερη αποθέωση.  
Συνοπτικά, από τις πιο σοβαρές συναυλίες που είδα. Το γκρουπ  σέβεται το κοινό. Ο ήχος λες και το άκουγες από στούντιο άλμπουμ. Υπήρχε αρκετός κόσμος που ήρθε να τους ακούσει και μετά να αγοράσει τους δίσκους τους. Τους αντιμετώπισε με σεβασμό και έχει ανάλογη ανταπόκριση. Ο Mariusz περίμενε περισσότερη προσέλευση, όπως μου είπε. Λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι σε κάθε συναυλία τα εισιτήρια ήταν τουλάχιστον 1000, στην Ευρώπη. Αν και στις εμφανίσεις τους στην Αμερική ήταν στα μισά περίπου, αλλά τις εκεί εμφανίσεις τις θεώρησαν τεράστια εμπειρία. Μοναδικό μειονέκτημα η τιμή του εισιτηρίου 20 ευρώ, αν και το άξιζαν με το παραπάνω, στη προπώληση και 30 ευρώ!!!!!!! στο ταμείο. Θα τους ξαναδώ με την επόμενη ευκαιρία. 
Τον Σεπτέμβριο ξεκινάνε νέα τουρνέ, από Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία θα φτάσουν και στις χωρίς γύρω από την Βαλτική. 

Jacek Maniakowski