Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

R.E.M - The One I Love


Ο δρόμος για για την κορυφή του rock'n'roll είναι μακρύς, ένα από τα ελάχιστα δόγματα-φράσεις σε αυτήν την μουσική, αλλά και ένα γεγονός. Δεν είναι λίγες οι μπάντες που για να φτάσουν στην κορυφή και στην παγκόσμια αναγνώριση, έχουν διασχίσει πολύ δρόμο,κυριολεκτικά και μεταφορικά. Αλλά πάντα υπάρχει ένα τραγούδι σταθμός, για να κάνει αυτόν τον δρόμο λιγότερο τραχύ και να ανοίξει τις πύλες της δόξας, Και ας είναι αυτό το τραγούδι στο πέμπτο άλμπουμ. 
Το "The One I Love" των Alternative rock  R.E.M. είναι ένας τέτοιος σταθμός. Το τραγούδι βρίσκεται στο πέμπτο άλμπουμ του συγκροτήματος, το  Document. Ηχογραφήθηκε το 1987 και κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά, εν μέσω μιας περιοδείας της μπάντας που ξεκίνησε από το 1980, αμέσως μετά την ίδρυση μπάντας. Ουσιαστικά ήταν επιστέγασμα της τιτάνιας προσπάθειας της μπάντας να πλασάρουν νέο ήχο, αλλά και να καθιερωθούν στο ροκ στερέωμα. Πάνω απ΄ όλα όμως, να αλλάξουν τέμπο στην ζωή τους, που απλά ήταν ανάμεσα σε δρόμο, σκηνή και στούντιο. 
Χάρη στην ευφυής παραγωγή του Scott Litt, το τραγούδι έκανε γνωστό ανά την υφήλιο το συγκρότημα από την Αθήνα της Georgia. Η δημιουργία των  Bill Berry, Peter Buck, Mike Mills και  Michael Stipe γράφτηκε  μέσα στο βανάκι που είχαν για τις μετακινήσεις τους. Το ενδιαφέρον,ως συνήθως, παρουσιάζει το λυρικό μέρος. Αν και πρώτη εντύπωση το κατατάσσει κανείς στα ερωτικά, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα. Ο Stipe αρχικά είχε δηλώσει ότι αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνείας, αλλά τελικά, σε κάποιες άλλες δηλώσεις του, αναφέρθηκε στον βίαιο χαρακτήρα των στίχων. Η πιο κοντινή ερμηνεία είναι ότι, το τραγούδι μιλάει για την απόλυτη χειραγώγηση και εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. 
Την δυναμική των στίχων έρχεται να συμπληρώσει η παραγωγή του Scott Litt, δίνοντας έναν πιο δραματικό τόνο στο τραγούδι. Το ρεφρέν αποτελείται από μια λέξη "Fire", που εκφράζεται σαν κραυγή από τα φωνητικά του  Stipe, ενώ τα πίσω φωνητικά του  Mike Mills επαναλαμβάνουν τον στίχο "She's comin' down on her own, now." Τα ντραμς, με τα οποία κλείνει το τραγούδι, απλά μεγιστοποιούν την έντασή του. Από τα πιο ενδιαφέροντα cover του είναι αυτό των Bush στο Woodstock '99.
 Jacek Maniakowski