Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

The Who - The Seeker


Η ελπίδα είναι μια μακριά αλυσίδα που σε κρατάει δεμένο σε κάποια φαντασίωση, συνήθως ούτε καν δική σου. Ο ίδιος ο Καζαντζάκης στο ταξείδι του δήλωσε "δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι ελεύθερος" στην αποχαιρετιστήρια πλάκα, την ταφόπλακα του. Όμως, όπως ο πόνος  από ένα μικρό πετραδάκι κάνει το  στρείδι, για να απαλλαχθεί από αυτόν, να δημιουργήσει ένα πανέμορφο μαργαριτάρι, έτσι η απελπισία ελευθερώνει την δημιουργικότητα σε έναν καλλιτέχνη.
 Έτσι ένα άσχημο συναίσθημα απελευθέρωσε την δημιουργικότητα του  Pete Townshend, των  The Who, αποτέλεσμα της οποία ήταν ένα δικό του μαργαριτάρι ή αλλιώς ένα μουσικό διαμάντι. Το τραγούδι  κυκλοφόρησε μόνο σχεδόν αμέσως με τα την κυκλοφορία του μεγαλειώδους Tommy. Το The Seeker  μπήκε στην συλλογή Meaty Beaty Big and Bouncy το   1971 . Ο ίδιος ο δημιουργός του επεξηγεί στο περιοδικό  Rolling Stone, ότι έγραψε κατά την διάρκειας μιας Θείας απόγνωσης, όπως την χαρακτηρίζει ή σκέτο  απόγνωσης. Είναι μια κατάσταση κατά την οποία κάποιος φέρεται απόλυτα εγωιστικά και εγωκεντρικά. Κατηγορεί τους πάντες γύρω του, καταρρίπτει τα πρότυπά του και γενικά καταστρέφει τα πάντα γύρω του. 
Σε μια τέτοια κατάσταση βρισκόταν και ο δημιουργός, εξαντλημένος ψυχολογικά κυρίως, μετά την περιοδεία για το Tommy. Όμως ο ήρωα του τραγουδιού, καταλαβαίνει ότι η αναζήτηση του εαυτού του δε μπορεί να γίνει έξω από τον ίδιο. Δεν τον βοηθάνε εξωτερικά πράγματα και οι αναφορές στους Bobby Dylan, The Beatles και  Timothy Leary ουσιαστικά είναι ένα κατηγορώ στην χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών, την χρήση των οποίων, κάθε άλλο παρά επέκριναν οι προαναφερθέντες. Ο ίδιος εκείνη την εποχή, ήταν θιασώτης της  διδασκαλίας του Meher Baba, ενός Πέρση  μυστικιστή, που με το βιβλίο του  God in a Pill?, τασσόταν ενάντια στην εσωτερική αναζήτηση μέσω ναρκωτικών, η οποία ήταν διαδεδομένη τότε. 
Το τραγούδι το εμπνεύστηκε τελείως μεθυσμένος κάπου στην Φλόριντα, όταν έπεσε σε έναν βάλτο και άκουγε το ήχο κουνουπιών σαν απόλυτη μελωδία. Την παραγωγή του ξεκίνησαν μαζί με τον Kit Lambert, αλλά μετά από κάποιο καυγά κατέληξε με κάποιο δόντι λιγότερο και ένα σπασμένο σαγόνι και έτσι η μπάντα συνέχισε μόνη της την παραγωγή. Οι διασκευές του δεν ήταν λίγες, με την πιο ενδιαφέρουσα αυτή των Καναδών  Rush στο άλμπουμ τους Feedback του 2004.