Anorimoi - Το Πέος της Παρηγοριάς

 

Τα βασικά προβλήματα ενός ανθρώπου συνάδουν με τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου, όπως έχουν περιγραφεί  στην Ιεραρχική Πυραμίδα του Maslow. Όσο όμως ικανοποιούνται αυτές, βγαίνουν καινούργιες,  μαζί με τα προβλήματα που τις συνοδεύουν. Μια από τις μεγαλύτερες ανθρώπινες εφευρέσεις είναι και το διαδίκτυο, το οποίο παράλληλα με την εισβολή του στην καθημερινότητα όλο και περισσότερων κατοίκων του 3^ου πλανήτη του ηλιακού συστήματος, δημιουργεί και νέα ζωικά είδη στην Γη.

Ένα από αυτά είναι και ο ιντερνετικός ή διαδικτυακός γύπας. Δεν πετάει και δεν έχει ράμφος και είναι πολύ κοινός σε διαδικτυακούς τόπους, ειδικά σε αυτούς της κοινωνικής δικτύωσης.  Ουσιαστικά πρόκειται για απλό «γύπα» ή πέφτουλα ή … δεν ξέρω πόσες ακόμα ονομασίες έχει.

Οι Comedy Metal Band  «Anorimoi» αποφάσισαν να ασχοληθούν με το είδος αυτό, μιας που η National Geographic, δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον. Συγκεκριμένα στην 6^η ολοκληρωμένη τους δουλειά, στο άλμπουμ Κώλαση (κυκλοφόρησε Σεπτέμβριο του 2019) ,  έδωσαν και μια θέση αφιερωμένη στο εν λόγο είδος, δίνοντας όνομα τραγουδιού το όργανο που είναι υπεύθυνο για την διαδικασία σκέψης του: Το Πέος της Παρηγοριάς. Η μουσική ανήκει στον κιθαρίστα του συγκροτήματος Νεκροπεθαμένος και οι στίχοι είναι μια συμπόρευση και μοίρασμα εμπειριών των : Νεκροπεθαμένος (κιθάρα) , Τραμπάκουλας (φωνή) , Κόμης Βαρκστάηνερ (Δεν είμαστε σίγουροι).

Ο κιθαρίστας του συγκροτήματος μας αναφέρει την πηγή έμπνευσης για το τραγούδι: «O μέσος ιντερνετικός γύπας ο οποίος υπήρχε και παλιότερα, απλά δεν ήταν ιντερνετικός. Αυτός ο φίλος σου (απ' το χωριό, δεν τον ξέρουμε) που πλευρίζει πληγωμένες κορασίδες που αναζητούν έναν ώμο να κλάψουν, και που περίτεχνα αντικαθιστά τον ώμο με το πέος του.». Μια ματιά ενός φυσιοδίφη του internet μας αποκαλύπτει την πραγματική φύση του όντος, ρίχνοντας φως στο μυστήριο που περιβάλει αυτό το σχεδόν άγνωστο(?) είδος.

Αν και η σύνθεση του τραγουδιού ξεκίνησε γύρω στο 2016, μόλις στις 7/ 12 του 2019 παίχτηκε πρώτη φορά ζωντανά στην Πάτρα. Ο συνδημιουργός του τραγουδιού μας αποκαλύπτει ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς το «θείο φως» περιέλουσε τους μουσικούς για να ολοκληρώσουν το κομμάτι: «Όταν ο Νεκροπεθαμένος τελείωσε το μουσικό μέρος, οι ουρανοί άνοιξαν και οι θεοί απεφάνθησαν πως ήταν καλό και έτσι ξεκινήσαμε από το ρεφραίν το οποίο έγραψε ο Νεκροπεθαμένος και πάνω σε αυτό συνεισέφεραν τους στίχους για τα κουπλέδια ο Τραμπάκουλας και ο Κόμης.»

Η διαδικασία της δημιουργίας χαρακτηρίζεται από λεπτομερή αλληλουχία ανταλλαγής ιδεών: «Αφού έγινε demo, ήρθε στο προβάδικο για να δουλευτεί από όλη τη μπάντα (Σατριγιάννη, Μπόκολη, Ταφοπλάκιουμ,  και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις included) και στο τέλος μπήκε στο φούρνο της ηχογράφησης όπου έφαγε σατριγιάννειο γυάλισμα.»

Παρά την θυελλώδη ανταλλαγή ιδεών και οργασμούς δημιουργίας όλα λειτούργησαν ομαλά και δεν στιγματίστηκε το τραγούδι από κάποιο τραγικό γεγονός: «Δεν υπήρχαν σκύλοι στην ηχογράφηση, κανείς δεν κατούρησε κάποιο καλώδιο και όταν μας πετάνε βρακιά στις συναυλίες συνήθως δεν είναι γυναικεία. Ή καθαρά.»

Όλα αυτά έγινα προφανώς για να μεταφερθεί κάποιο μήνυμα μέσω των riff και αρμονικά τοποθετημένων λέξεων με την μορφή των στίχων. Και φυσικά το συγκρότημα απαντά με λακωνική πολυλογία στην ερώτηση «αν μεταφέρει κάποιο μήνυμα το τραγούδι;» με ένα ηχηρών «Ναι, φυσικά» των 113 ντεσιμπέλ.

Όσο για διαφορετικές εκτελέσεις του τραγουδιού, είναι πραγματικά αποκαλυπτικοί: «Υπάρχει η πρώτη demo εκτέλεση από το νεκροπεθαμένειο pc  και η εκτέλεση της προπαραγωγής του άλμπουμ από το σατριγιάννειο στούντιο.». Με τα λόγια αυτά, μοιάζουν σαν να μας παραπέμπουν στην Βιβλική Αποκάλυψη και ένα τέρας που κυκλοφορεί στις σελίδες της.

Ωστόσο ο «ιντερνετικός γύπας» δεν είναι κανένα τέρας της Αποκάλυψης, αλλά μια σχεδόν ακίνδυνη οντότητα, αν καταφέρνει μια πονεμένη κορασίδα να διακρίνει τον ώμο παρηγοριάς από το πέος. Επίσης οσμίζεται ανοιχτά μπούστα και μπούτια μέσα από φωτογραφίες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπου είναι και το πεδίο δράσης του. Στην πραγματικότητα μόνο σχολή οικοκυρικής κορασίδων μόνο μπορεί να κινδυνέψει.