Rock - e - pedia: Death metal

 

Όσο και να αναζητά τον παράδεισο ο άνθρωπος, πάντα η κόλαση τον γοητεύει

Death metal

 

 

Πως ακούγεται: σαν την κόλαση την ίδια, βασικά σαν Death metal, ούτως ή άλλως είναι σημείο αναφοράς για άλλα είδη. Είναι βάση του ακραίου ήχου.

Γιατί να το ακούσουμε: γιατί συνεχίζει να εξελίσσεται μετά από πάνω από τρεις δεκαετίες και είναι αυτό που έθεσε βάσεις για άπειρα άλλα είδη της metal.

Γιατί όχι: γιατί είσαι λάτρης του κλασικού rock ή metal ήχου και δεν θες να ταλαιπωρείς να αυτιά σου με growl φωνητικά… αλλά γιατί σε τρομάζει ο θάνατος

Που; ΗΠΑ

Πότε; Μέσα της δεκαετίας του ‘80.

Ποιοι; Μια πρώτη «επίσημη» χρήση του όρου τη συναντάμε στο άλμπουμ "Seven Churches"των Possessed το 1985 και το τραγούδι "Death Metal". Μια ακόμα αναφορά στον όρο έχουμε από το περιοδικό "Death Metal" των Thomas Fischer και Martin Ain των Hellhammer  και Celtic Frost. Το όνομα δόθηκε αργότερα στη συλλογή “Death Metal” του 1984 που κυκλοφόρησε από τη Noise Records. Ακόμα μια εκδοχή είναι πως ο όρος προέρχεται από το demo των Death του 1984, που ονομάζεται “Death by Metal”.

Ο Eduardo Rivadavia της Allmusic, πιστώνει στον Schuldiner ότι είναι ο «Πατέρας του Death Metal». Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως το άλμπουμ των Slayer "Reign in Blood" (1986) ενέπνευσε όλη την Death Metal σκηνή.

Αλλά ακόμα να ακούσεις: Macabre, Master, Massacre, Immolation, Cannibal Corpse, Obituary, Post Mortem, Greenwitch, Godless, Altered Dead, Hand Of Kalliach, Hath, World Eaters, Barús, Theocodontion, Dead Conception, Disasterbation, All Consumed, Full Decay, Desolate Shrine, Dark Redeemer, Aten (Albania), Paranoid Fantasy (Algeria), Última Ceia (Angola), Hematuria (Argentina), Corpus Calvary (Colombia), The Skeletal, Sacrofuck (Poland), Truncate (Brazil), Mortal Void (Greece), και πολλές ακόμα.

Μέρες δόξας:  Η δημοτικότητα του Death metal κορυφώθηκε το 1992-1993, με συγκροτήματα όπως οι Morbid Angel και οι Cannibal Corpse να απολαμβάνουν την εμπορική επιτυχία. Ωστόσο, το είδος στο σύνολό του δεν μπήκε ποτέ στο mainstream. Αλλά, εξαιτίας της συνεχούς εξέλιξης του είδους και ανάμειξης με άλλα, φαινομενικά αντίθετα είδη, έχει κοινό που μπορεί να μην σχετίζεται γενικά με την metal. Συνεχίζει να έχει πάντα έναν σταθερό πυρήνα ακροατών.

Κόκκινη κάρτα: Η αυξανόμενη δημοτικότητα του είδους ευθύνεται, εν μέρει, στον ισχυρό ανταγωνισμό μεταξύ νορβηγικών black metal και σουηδικών death metal σκηνών. Ο Fenriz of Darkthrone σημειώνει χαρακτηριστικά πως οι Νορβηγοί μουσικοί του black metal είχαν «μπουχτίσει με όλη τη death metal σκηνή» εκείνη την εποχή.

Με τι μπερδεύεται; με Thrash metal, Black Metal, Goregrind, deathrash, blackened death metal και γενικά με Extreme metal

Τι λες στον άσχετο; ότι φαντάζεται κάθε θρησκόληπτος και άσχετος για την metal.

Jacek Henryk Maniakowski