Όσο περισσότερο φωνάζεις, τόσο λιγότερο δίκιο έχεις, όσο πιο μεγάλα μπράτσα έχεις, άλλο τόσο ο φόβος σε κυριαρχεί.
Beatdown
hardcore (γνωστό και ως heavy hardcore, brutal hardcore, toughguy ή moshcore)
Πως ακούγεται: Σαν thrash στα πρώτα του βήματα, αλλά με ακόμα χειρότερα φωνητικά και πιο άτεχνους κιθαρίστες. Βασικά σαν φουσκωτός με ξυρισμένο κεφάλι Τσε Γκεβάρα να τραγουδά για την ένωση λαών, αλλά τελικά τρομάζει όλον τον κόσμο. Βασικά Νέο-Υορκέζικο hardcore.
Γιατί να το ακούσουμε: Γιατί είναι γνήσιο, καθαρό και συνδυασμός Νέας Υόρκης και hardcore είναι πάντα καλός. Είναι αυτό που θες να ακούσεις όταν θες να ευχαριστηθείς hardcore-ιά
Γιατί όχι: Άλλη μια hardcore κλίκα που έγινε και είδος, δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο από τις υπόλοιπες. Άσε που με τρομάζουν οι φουσκωτοί με ξυρισμένο κεφάλι.
Που; Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη.
Πότε; Τέλη της δεκαετίας του ‘80 με αρχές της δεκαετίας του ‘90.
Ποιοι; Στους πρωτοπόρους του είδους είναι συγκροτήματα όπως οι Killing Time, Madball,
Breakdown και Sheer Terror.
Αλλά ακόμα να
ακούσεις: Hatebreed,
Bulldoze, Shai Hulud, Strife, Agnostic Front, Warzone, Sick Of It All,
Cro-Mags, Krakdown, Maximum Penalty.
Μέρες δόξας: μέσα στα πλαίσια της hardcore και συγκεκριμένες μπάντες έχουν σταθερό και πολύ φανατικό κοινό, αλλά ως εκεί.
Κόκκινη κάρτα: η διαφοροποίηση στην θεματολογία των στίχων δεν κάνει και διαφορά σαν είδος, αν και είσαι παραφουσκωμένος. Επίσης η εμφάνισή των μελών, μάλλον παραπέμπει σε κάποιες σκοτεινές γωνίες του δυτικού σύγχρονου πολιτισμού, αν και είναι ακριβώς το αντίθετο. Και επίσης όταν παίζεις κάτι τόσο αντι-φορμαλιστικό, μην ακολουθείς φόρμες εμφάνισης.
Με τι μπερδεύεται; Με Youth Crew, Hardcore Punk, Thrash Metal,
Crossover Thrash, Sass.
Τι λες στον άσχετο; Κάτι μπρατσαράδες καραφλοί που τα σπάνε επί σκηνής, αλλά μιλάνε για αγάπη και κάνουν υγιεινή ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου