Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Cream - Tales of Brave Ulysses


Η έμπνευση δεν είναι μια συγκεκριμένη έννοια και σίγουρα δεν υπάρχει ούτε κάποιο χάπι γι αυτό, αλλά ούτε και κάποια πηγή. Αλλά κάποια πράγματα, όπως στην φύση, έτσι και στο rock'n'roll μεταλλάσσονται. Απλά, χάρη στην μουσική χημεία, μερικές εμπειρίες και μερικούς "δανεισμούς" γεννιέται και κάτι καινούργιο. Μπορεί να μην έχει αρχική ανταπόκριση, αλλά στη χειρότερη περίπτωση μπορεί να γίνει μουσικό λίπασμα για κάποια πιο μεγάλη δημιουργία. 
Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να δοθούν και στο "Tales of Brave Ulysses" των τεράστιων Cream. Η δημιουργία των Eric Clapton και Martin Sharp βρίσκεται στο Disraeli Gears του 1968. Όμως, ο Martin Sharp ήταν προσωπικός φίλος του κιθαρίστα και είχε φιλοτεχνήσει το εξώφυλλο αυτού του άλμπουμ. Ο Αυστραλός, μετέπειτα γνωστός καρτουνίστας, έγραψε τους στίχους πίσω από μια ετικέτα μπύρας σε μια τυχαία συνάντηση των δυο φίλων. Οι στίχοι είναι προφανώς εμπνευσμένοι από την Οδύσσεια του Ομήρου, αν και ο δημιουργός τους εμπνεύστηκε, τις εικόνες που παρουσιάζει, από την Ίμπιζα, όπου παραθέριζε τακτικά. Προφανώς η διήγηση των περιπετειών του κιθαρίστα στην Ελλάδα οδήγησε τον στιχουργό να επιλέξει το θέμα. Στην ουσία όμως, εμπνεύστηκε από  την εκτέλεση της Judy Collins του τραγουδιού του Leonard Cohen, του  "Suzanne". 
Αλλά και στο μουσικό μέρος, πέρα από την για πρώτη φορά χρήση του Wah-Wah pedal και fuzz-box  από τον κιθαρίστα, υπήρχαν αρκετοί "δανεισμοί". Το κεντρικό μουσικό θέμα είναι σχεδόν ίδιο με αυτό του Summer in the City, των Lovin' Spoonful, που γράφτηκε έναν χρόνο πριν. Ο τρόπος που τραγουδάει ο Jack Bruce  είναι εμπνευσμένος από το "It's Alright Ma (I'm Only Bleeding)"  του Bob Dylan. Δηλαδή, τι εμπνευσμένο; ίδιο είναι. 
 Jacek Maniakowski

Cream - White Room


Ο κόσμος του rock'n'roll είναι μια αντανάκλαση του πραγματικού κόσμου, κατά κάποιον τρόπο. Ουσιαστικά από μόνος του είμαι ξεχωριστή πραγματικότητα, που μέσα από στίχους και νότες εκφράζει ανθρώπινες καταστάσεις. Η δημιουργία είναι μια φυσική ροή, της εξέλιξης, όπου η πατρότητα είναι μια ακαθόριστη έννοια και κάποια ονόματα και ταμπέλες είναι περισσότερο κατευθυντήριες πινακίδες, παρά προσδιορισμοί. Και καλύτερος τρόπος ίσως, είναι απλά να ακούσεις και μόνος σου να ανακαλύψεις πράγματα. 
Οι ξεκάθαρες έννοιες είναι περισσότερο παραπλανητικές, παρά αποκαλυπτικές και όταν Psychedelic rock ανακατεύεται με ποίηση, καλύτερα να μείνεις σε εικασίες παρά να προχωρήσεις σε εξηγήσεις. Ίσως ένα τέτοιο τραγούδι, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και το  "White Room"  των Cream. Η δημιουργία του μπασίστα Jack Bruce και του ποιητή Pete Brown, έχει μπει στο πάνθεον των κλασικών τραγουδιών. Η συνεργασία του ποιητή με το supergroup είναι πρώτη πραγματική δημιουργική προσπάθεια του. Αργότερα έδωσε και τα επίσης κλασικά "Sunshine Of Your Love" και "I Feel Free.
Το τραγούδι είναι γεμάτο από πρωτοποριακές ιδέες, όχι μόνο από λυρικής άποψης. Οι στίχοι μιλάνε για μια κατάσταση κατάθλιψης και απελπισίας. ουσιαστικά αυτό συμβολίζει και ο τίτλος "Λευκό Δωμάτιο". Αν και οι στίχοι είναι γεμάτοι συμβολισμούς, οι εικασίες  λένε ότι πρόκειται για μια κατάσταση που ζούσε ο συνδημιουργός του του τραγουδιού,  Jack Bruce, προσωπικός φίλος του ποιητή. Κι όλα αυτά σαν συνέπεια μακροχρόνιας χρήσης ψυχοτρόπων.
Το μουσικό μέρος παρουσιάζει και αυτό αρκετό ενδιαφέρον. Καταρχήν το τέμπο, κατά τον ντράμερ  Ginger Baker, ξεκινάει διακριτικά από 5/4 για να φτάσει στα 4/4. Η προσθήκη του Wah-Wah pedal από τον Eric Clapton, δίνει άλλη αίσθηση στο τραγούδι. Η επίσημη εκδοχή για αυτήν την προσθήκη λέει ότι, επηρεάστηκε από τον Jimi Hendrix και το voodoo child. Όμως το γεγονός, ότι χρησιμοποιήθηκε κι στο προηγούμενο, δεύτερο άλμπουμ της μπάντας και συγκεκριμένα στο Tales of Brave Ulysses, κάνει τα πράγματα κάπως θολά. Το τραγούδι αυτό είναι δημιουργία του  Clapton και οι ομοιότητες με το White Room είναι ολοφάνερες.
Το τραγούδι, που βρίσκεται στο τρίτο διπλό άλμπουμ των Cream, το  Wheels of Fire, το μουσικό μέρος το εμπνεύστηκε ο Jack Bruce όταν έκανε μια βόλτα με ποδήλατο στην Γαλλία. Μάλλον ακούγοντας και το Tales of Brave Ulysses. Από το 1968,  που γράφτηκε το τραγούδι, έχει γνωρίσει πολλές εκτελέσεις και έχει ντύσει μουσικά, σχεδόν ό,τι έχει μουσική επένδυση. Η επιτυχία του ήταν μεγάλη και σε αρκετές χώρε έχει πιάσει την κορυφή.