Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013

Missing Pulse


Η επιστήμη λύνει τα προβλήματα με εργαλείο την γνώση που έχει αποκτήσει. Η παρατήρηση και πειραματισμός είναι τα μέσα απόκτησης της. Αλλά όσο και περισσότερες πληροφορίες  έχει, πάντα θα υπάρχει ένα τυφλό σημείο και ένα άλυτο πρόβλημα. Η μουσική, σαν αναπόσπαστο μέρος της τέχνης γενικά και μιας έκφρασης της φύση, που σιχαίνεται τα κενά, βρίσκει πάντα κάποιον τρόπο να τα καλύπτει. Η μουσική έχει σαν βάση της την δόνηση και εργαλεία της τις 7 νότες, ουσιαστικά 5. Κάθε της παλμός καλύπτει κάποιο κενό, κάθε χαμένος παλμός αναγεννιέται ενσαρκωμένος σε κάποιον καινούργιο......
Αυτός που θα προσέξει και θα αναπληρώσει τον χαμένο παλμό ή αυτό που λείπει γενικά από κάποια μουσική σκηνή είναι ο μουσικός. Και όταν έχεις να κάνει με δυο πραγματικά ταλαντούχους μουσικούς, αλλά και φίλους, το κενό αναπληρώνεται πολύ πιο εύκολα. Και αυτό είχα στο μυαλό τους οι  Κ. Χατζημηλιούδης (vocals/ rythm guitar) και Λ. Μαρκαντωνάτος (guitar/ b. vocals) όταν δημιούργησαν τους  Missing Pulse. Οι δύο τους ξεκίνησαν σαν ντουέτο από το 2003 να εμφανίζονται στις μουσικές σκηνές της Θεσσαλονίκης. Σαν μουσικοί παρατηρητές, διαπίστωσαν πως λείπει κάτι από την σκηνή αυτή, κάποιος χαμένος παλμός. Οι ίδιοι αποφάσισαν να τον αναπληρώσουν και αυτή η ιδέα στάθηκε σαν έμπνευση για το βάπτισμα της μπάντας τους. 
Μέσα στην πολύχρονη πορεία τους, έκαναν τις εμπειρίες και τα βιώματά τους τραγούδια, με ήχο που δεν έχει ακουστεί ιδιαίτερα από ελληνικές μπάντες. Οι συνθέσεις τους δεν χρειάζονται σύγκριση με ξένες μπάντες, ο καθαρά Alternative Rock ήχος τους "φωτίζεται" από μια ξεχωριστεί προσωπικότητα. Δεν ακούς τραγούδια που "κάτι σου θυμίζουν" . Οι έξι συνθέσεις τους, που έχω στα χέρια μου, δημιουργούν ένα αξιόλογο άλμπουμ, αν σίγουρα θα χρειαστούν κάποια καλύτερη παραγωγή με περισσότερο όγκο στις πολύ καλές συνθέσεις τους. Με το πρώτο άκουσμα μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς πως πρόκειται για πολύ ταλαντούχους μουσικούς. 
Το 2012 τους βρίσκει πλέον σαν μια ολοκληρωμένη μπάντα με την προσθήκη των Π. Ιωαννίδη bass και Κ. Αθανασάτο drums. Στις ζωντανές εμφανίσεις του περιλαμβάνονται cover τραγούδια, που αναμειγνύονται με τα δικά τους 1100 in fly, Between For Free, I am for You, My blood, Satisfy You και The River, με αρμονία. Συνεχίζουν να δημιουργούν νέες συνθέσεις και περιμένουμε από αυτούς το ντεμπούτο άλμπουμ τους. 

Paul Simon - I Am a Rock


Ο κόσμος μας είναι μια ψευδαίσθηση, ένα Matrix δημιουργημένο από τους ίδιους μας. Στην ουσία κινούμαστε ανάμεσα στο πως βλέπουμε εμείς τους εαυτούς μας και πως μας βλέπει ο περίγυρος  μας και αυτό, κατά κάποιον τρόπο ονομάζουμε πραγματικότητα. Στην ροκ μουσική τα πάντα μπορούν να γίνουν, ειδικότερα στα τραγούδια, αλλά πολύ περισσότερα στην σκηνή και ο καθένας μπορεί να γίνει, έστω και για λίγο ροκ. Απλά φτάνει να το δηλώσει. Όμως δεν είναι όλοι που δηλώνουν ροκ, λέγοντας απλά I Am a Rock. Η λέξη σημαίνει πέτρα, και καμιά φορά, στα τραγούδια αυτή είναι και η σημασία της και ούτε  κανένα είδος μουσικής, αλλά ούτε κάποιος τρόπος ζωής. 
"I Am a Rock" δηλώνει ο Paul Simon, των Simon & Garfunkel, στο πρώτο προσωπικό του άλμπουμ, το The Paul Simon Songbook του 1965 και ανοίγοντάς το. Όμως, με την δημιουργία του δε θέλει να δείξει την μουσική του κατεύθυνση, επιμένοντας στο Folk και διακριτικά φλερτάροντας με Folk rock. Το τραγούδι δεν συμπεριλήφθηκε στο πρώτο άλμπουμ του ντουέτου, το  Wednesday Morning, 3 A.M, που κυκλοφόρησε έναν χρόνο νωρίτερα. Ο βασικός λόγος είναι ότι, ακόμα δεν είχε γραφτεί το τραγούδι και ο πειραματισμός του με το Folk άρχισε μετά την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους. 
Ο συμβολισμός του τίτλου είναι η απομόνωση και εσωστρέφεια. Ο στίχος  "I am a rock, I am an island," επεξηγεί καλύτερα την σημασία του. Αντίθετα από ότι φαίνεται, οι στίχοι δεν είναι αυτοβιογραφικοί, απλά ήθελε να δημιουργήσει ένα τραγούδι χιτ. Θα χρησιμοποιήσει την λέξη  "Rock" με την ίδια σημασιολογία και αργότερα στο "Loves Me Like A Rock." το 1973. Ο κιθαρίστας στην ηχογράφηση του τραγουδιού ήταν ο  Ralph Casale, από τους πιο γνωστούς sessions μουσικούς της εποχής. Ο παραγωγός του  Ο παραγωγός ήθελε να πετύχει έναν ήχο παρόμοιο με τους Byrds και οι sessions μουσικοί ήταν εξοικειωμένοι με τις επιτυχίες της εποχής. Για να το πετύχει ο κιθαρίστας χρησιμοποίησε μια ηλεκτρική δωδεκάχορδη κιθάρα. 
 Jacek Maniakowski

Peter Gabriel - Games Without Frontiers


Η μουσική σε σκοτεινούς καιρούς, πάντα αποτελεί μια σχεδία διάσωσης της ιστορίας και ιδιαίτερα η ροκ έδωσε και συνεχίζει να δίνει πολλά τέτοια δείγματα. Στον μεσαίωνα ήταν οι βάρδοι, αλλά στην δικοί μας εποχή η ροκ μουσική  κάνει αρκετά πρόσωπα και ιστορικά γεγονότα γνωστά στο ευρύ κοινό, μέσα από το λυρικό μέρος των τραγουδιών. Ο Peter Gabriel, μετά την φυγή από τους Genesis, ανέπτυξε μεγάλη πολιτική (την καλώς εννοούμενη) και πολιτισμική δράση. Κάτι που στις πραγματικές τους έννοιες, δεν αποτελεί καμιά αντίθεση. Και απόδειξη γι αυτό είναι τα ίδια τα τραγούδια του, μεταξύ των άλλων και το Games Without Frontiers, το πρώτο του χιτ.
Η δημιουργία του ίδιου, από το τρίτο και ομώνυμό του άλμπουμ του 1980, είναι ένα μάθημα ιστορίας με σαρκαστικό τίτλο. Ο τίτλος είναι παρμένος από τα γνωστά "Παιχνίδια Χωρίς σύνορα" ή όπως είναι αυθεντικό όνομα στα γαλλικά Jeux Sans Frontières. Αλλά στην ουσία αναφέρεται σε παιχνίδια πολέμου, μιας και το παιχνίδι με τα πολύχρωμα κοστούμια που φορούν οι παίχτες, έχει έντονα εθνικά στοιχεία και κάποιους ακόμα και εθνικιστικά. Και με αυτήν την παρομοίωση θέλει δείξει τον παιδαριώδη πατριωτισμό, που προκαλεί σε όλη την διάρκεια της ιστορίας, συνεχείς εθνικιστικούς πολέμους στην Ευρώπη. Ο στίχος  "Games without frontiers, war without tears" είναι αρκετά περιεκτικός. 
Τα ονόματα κάνουν παρέλαση στους στίχους. Το Lin Tai Yu, είναι ένας χαρακτήρας από μια κλασική κινέζικη νουβέλα την  Dream of the Red Chamber, αλλά μπορεί και στον Nguyen Thieu, πρόεδρο του Νοτίου Βιετνάμ κατά τη σύγκρουση με το Βόρειο. Η Chiang Ching  είναι η σύζυγος του παλιού Κινέζου προέδρου Μάο, "εφευρέτη" της πολιτιστικής επανάστασης που κόστισε την ζωή σε πάνω από 30 εκατομμύρια ανθρώπους. Αλλά μπορεί και στον  Chiang Ching-kuo, γιο του αντίπαλου του Μάο,  Chiang Kai-shek, πρόεδρου της χώρας πριν από αυτό και αργότερα του εθνικιστικού Ταϊβάν. Ο Andre πιθανόν να είναι ο Andre Malraux (1901-1976), Γάλλος πολιτικός και συγγραφέας του  βιβλίου Man's Fate, που μιλούσε για την κινέζικη επανάσταση. 
Ο στίχος "Suki plays with Leo, Sacha plays with Britt; Adolf builds a bonfire, Enrico plays with it."  αναφέρεται στον γνωστό Αδόλφο και την εισβολή των Ναζί στην Πολωνία το 1939. Αλλά και στον Enrico Fermi, πυρηνικό φυσικό και συνδημιουργό της καταστροφικής ατομική βόμβας. Τα ονόματα Sacha, ρώσικο χαϊδευτικό του Alexander και Britt από το  "Britain", αντιπροσωπεύουν τις Σοβιετική Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έφτασαν στα πρόθυρα πολέμου οι δύο αυτές χώρες, κατά την ψυχροπολεμική περίοδο. 
Το τραγούδι γράφτηκε πριν το μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας το 1980, από τις ΗΠΑ και τους συνεταίρους τους. Ουσιαστικά αναφέρεται στου ενήλικες αθλητές των αγώνων που λειτουργούν σαν παιδιά σε αυτούς. Το γαλλικό  "Jeux Sans Fronteires." τραγουδάει η Kate Bush, που αργότερα θα συνεργαστεί με τον Peter Gabriel στο  "Don't Give Up". Τα σφυρίγματα που ακούγονται είναι από τους Steve Lillywhite, Hugh Padgham συμπαραγωγούς και τον ίδιο τον δημιουργό του τραγουδιού. 
 Jacek Maniakowski