Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

The Clash - Rock the Casbah


Σε μια μπάντα που παίζει κυρίως για το δικό της κοινό και στην ουσία για την δική της ευχαρίστηση, το πιο πετυχημένο τους τραγούδι δεν αντιπροσωπεύει συνήθως όλη την δουλειά τους . Η εμπορική σκοπιμότητα δεν είναι πολλές φορές ο ο λόγος, αλλά μια τάση για πειραματισμό ή ακόμα αποτέλεσμα κάποιου αστεϊσμού ανάμεσα σε μουσικούς, που γίνεται ένα τραγούδι, ακόμα και χιτ. Η punk σκηνή δεν φημίζεται για τους συμβιβασμούς της, έτσι ένα τέτοιο τραγούδι δε μπορείς να το χαρακτηρίσεις μια κάποια απόπειρα "αρπαχτής". 
Το  "Rock the Casbah"  των The Clash, που βρίσκεται στο πέμπτο τους άλμπουμ, το Combat Rock του 1982, εκτός από το μεγαλύτερο τους χιτ, είναι και αποτέλεσμα ενός αστείου. Το τραγούδι αν και επίσημα χρεώνεται σε όλο το συγκρότημα, αλλά ουσιαστικά είναι δημιουργία του  drummer τους Topper Headon. Τραγική ειρωνεία είναι ότι, σχεδόν αμέσως μετά την ηχογράφηση, απολύθηκε από το συγκρότημα, λόγω προβλημάτων με ναρκωτικά, που είχε ο ίδιος. Το τραγούδι έγινε το πιο  δημοφιλές τραγούδι της μπάντας στην Αμερική, αλλά το βιντεοκλίπ γυρίστηκε με τον Terry Chimes, που κλήθηκε προσωρινά να τον αντικαταστήσει. 
Η δημιουργία του τραγουδιού ξεκίνησε από μια παρατήρηση του  manager του συγκροτήματος Bernie Rhodes, όταν τους είδε να γράφουν ένα αρκετά μακροσκελές μουσικό κομμάτι. Σχολιάζοντας το γεγονός ειρωνικά, τους ρώτησε, αν κάνουν τα πάντα για να φτιάξουν ένα  rāga, είδος ινδικών τραγουδιών, που τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι ή μουσική πολυπλοκότητα και μεγάλη διάρκεια. Ο  Joe Strummer δεν το άφησε να "πέσει", με μουσική υπόκρουση, αλλά και τραγουδώντας σχολίασε:  "The King told the boogie-men 'you have to let that rāga drop.'". Ο πρώτος στίχος ενσαρκώθηκε και το υπόλοιπο λυρικό μέρος απλά ακολούθησε. 
Η  instrumental εισαγωγή είχε γραφτεί λίγο καιρό νωρίτερα ο Headon και απλά το έπαιζε στις πρόβες. Ο ίδιο δήλωσε ότι, η προσθήκη στο τραγούδι έγινε εν αγνοία του, ενώ σε ένα ντοκιμαντέρ για για την ζωή του τραγουδιστή της μπάντας αναφέρει ότι, περίμενε μια μέρα τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας και από βαρεμάρα το ηχογράφησε. Ο Joe Strummer σε μια συνέντευξη παραδέχτηκε την ευφυΐα του ντράμερ στο δέσιμο του πιάνου με τα τύμπανα. Αν και κατέκρινε το αρχικό λυρικό μέρος, που έγραψε, σαν πορνογραφικό και αναφερόμενο στην φίλη του ντράμερ. 
Αργότερα, ο τραγουδιστής άλλαξε τους στίχους, εμπνευσμένος από ένα άλμπουμ   Disco από το Ιράν. Οι νόμοι του Άραβα Shareef που απαγορεύουν την Disco μουσική και "Rocking the Casbah." Η πολυγλωσσία όμως,  κάνει παρέλαση στους στίχους. Υπάρχουν λέξεις στα αραβικά, εβραϊκά, τούρκικα αλλά και σανσκριτικά : sharif, bedouin, sheikh, kosher, rāga, muezzin, minaret και φυσικά casbah. 
Το βιντεοκλίπ, πολύ χαμηλού προϋπολογισμού, αναπαριστά την φιλία ανάμεσα σε έναν Άραβα και έναν Εβραίο Hasidic, οι οποίοι πηγαίνουν σε μια συναυλία της μπάντας στο Austin's City Coliseum. Γυρισμένο στο  Texas μπροστά σε μια πετρελαιοπηγή, αλλά και κοντά σε  Bergstrom Air Force Base. Γεγονός που κάνει τα σκάφη, δύο  RF-4C, της Αμερικάνικής Αεροπορίας να συμμετέχουν σε αυτό εν αγνοία τους και τον στίχο "the King called out his jetfighters..." να συνοδεύουν την εικόνα. 
Jacek Maniakowski

Rusty Cadillac


Το άγνωστο και μη προβλέψιμο ονομάζεται συνήθως τύχη. Μια νοητική εφεύρεση του ανθρώπου για να ξορκίσει την άγνοιά του, αλλά ακόμα και να την θεοποιήσει. Ουσιαστικά στην φύση όλα είναι δομημένα και αποτέλεσμα μιας συνεχούς αλληλουχίας της αιτίας και αποτελέσματος και μόνο η ανθρώπινη βούληση την διαταράσσει προσωρινά. Αν και κάποια γεγονότα φαντάζουν τυχαία μέσα στα καρμικά σκοτάδια, στην πραγματικότητα  είναι άλλη μια έκφραση της ειμαρμένης (μείρομαι= παίρνω αυτό που μου ανήκει). Και μέσα στην ανθρώπινη άγνοια, μια πτώση ενός μήλου φαντάζει σαν ένα απροσδόκητο γεγονός, αλλά στην πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της ωρίμανσης του. Και αν κάτω από την μηλιά βρίσκεται το κατάλληλο κεφάλι, τότε γίνεται αιτία για ακόμα περισσότερα αποτελέσματα. 
Σίγουρα δεν θα καλούσε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες μπλουζίστες στην σκηνή έναν μουσικό στην τύχη. Ακριβώς σε ένα τέτοιο κάλεσμα ανταποκρίθηκε ο  Δημήτρης Αδαμίδης (φωνή/φυσαρμόνικα)  για να "τζαμάρει" μαζί με τον Η. Ζάϊκο  σε μια ζωντανή εμφάνισή του. Η αλυσιδωτή αντίδραση συνεχίστηκε, όταν αποφάσισε να δημιουργήσει μια μπάντα και ο επόμενος κρίκος ήταν ο συμμαθητής του στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης Μανόλης Παπαγιάννης (κιθάρα/φωνή). Το σχήμα συμπλήρωσαν Νίκος Λιάκος (μπάσο/φωνή) και Πάνος Παπαγεωργίου (τύμπανα). Το όνομα Rusty Cadillac " βγήκε απ’την ταινία «Cadillac Records»....απλά θέλαμε ένα όνομα που να συνδυάζει vintage με class, όπως κάνει και η μπάντα" όπως μας λένε στο Echo-λόγιο ( http://echooadventures.blogspot.gr/2013/05/rusty-cadillac-1-cadillac-records.html ), ολοκλήρωσε την επόμενη αιτία, δημιουργώντας και νέα αποτελέσματα. 
Το φθινόπωρο του 2012 ξεκίνησαν τις ζωντανές τους εμφανίσεις, γοητεύοντας το κοινό με την μοναδική, αλλά συγχρόνως και με πολλά θεατρικά στοιχεία, ερμηνεία τους. Το καρμικό ντόμινο συνεχίστηκε όταν, κέρδισαν στον διαγωνισμό της WebArt Records (http://www.webartag.com/) το πρώτο βραβείο. Ο καθαρά  rhythm'n'blues ήχος  τους, μαζί με την ικανότητα τους στην πιστή του εκτέλεση, δεν άφησε αδιάφορους  τους κριτές, αλλά και τους υπεύθυνους της εταιρίας. Τα βραχνά φωνητικά και το ταλέντο και των υπόλοιπων μελών της μπάντας, δεν γοήτευσε μόνο το κοινό της Θεσσαλονίκης, που τους γνώρισε μέσα από τις πολλές εμφανίσεις τους στην πόλη. 
Έναν χρόνο μετά την πρώτη τους εμφάνιση, έχουν έτοιμο το πρώτο τους βιντεοκλίπ, που συνοδεύει και το πρώτο τους σινγκλ, το ομώνυμο του ονόματός τους τραγούδι. Η Cadillac τους μόνο σκουριασμένη δεν είναι και οι Rusty Cadillac, με γεμάτο το ντεπόζιτο και νέα μηχανή σε παλιό, αλλά καλογυαλισμένο καλούπι, είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν το μουσικό τους ταξείδι.