Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Black Sabbath - Neon Knights


Ο κόσμος του σκληρού rock'n'roll είναι γεμάτος μύθους, όχι μόνο στο λυρικό μέρος των τραγουδιών τους, αλλά και αυτούς που ανεβαίνουν επί της σκηνής. Οι μουσικοί, κυρίως των συγκροτημάτων που δημιούργησαν ή θεμελίωσαν αυτή την μουσική προσέγγιση, στα μάτια των οπαδών τους έχουν ξεπεράσει πολλές φορές την σφαίρα του ανθρώπινου. Και δεν είναι λίγες φορές που η συμμετοχή τους σε ένα συγκρότημα είναι ταυτόσημη με αυτό, κάτι που κάνει την αλλαγή κάπου μέλους σε μια μπάντα ρίσκο και φόβο,των δισκογραφικών κυρίως. 
Αλλά όταν ένα μουσικό "τέρας" αντικαθιστά ένα ακόμα το τα πράγματα ταλαντίζονται ανάμεσα στην κόλαση και τον παράδεισο, καθώς οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες, αλλά και οι συγκρούσεις ανάμεσα σε τόσο μεγάλες προσωπικότητες. Η φυγή του Ozzy Osbourne το 1979, από τους Black Sabbath, άφησε ένα τεράστιο κενό στο συγκρότημα. Αλλά μια τυχαία γνωριμία του  Tony Iommi με τον  Ronnie James Dio, κόντεψε να το υπερκαλύψει δημιουργώντας ένα από τα πιο κλασικά άλμπουμ της Heavy Metal σκηνής, το Heaven and Hell. Το ξεκίνημά του είναι το Neon Knights, πρώτο τραγούδι αυτού του δίσκου και δημιουργία του  Dio,  Tony Iommi, Geezer Butler και Bill Ward, με το τραγουδιστή να αναλαμβάνει το λυρικό μέρος. 
Το τραγούδι όμως, γράφτηκε τελευταίο και μάλιστα στο Παρίσι και όχι στο Μαϊάμι, όπως τα προηγούμενα. Αυτό συνοδεύτηκε και με την επανένταξη του Geezer Butler, που λόγω της αποχώρησης του  Ozzy, είχε επιστρέψει στην Αγγλία, με αποτέλεσμα το υπόλοιπο άλμπουμ να ηχογραφηθεί με άλλον μπασίστα. Η συγκεκριμένη σύνθεση, όπως και όλες του δίσκου, έχουν πιο γρήγορο τέμπο, κάτι που επιδίωκε και ο κιθαρίστας της μπάντας και βασικός συνθέτης, με στόχο και να ξεπεραστεί ο παλιός τραγουδιστής, αλλά και να κάνουν αίσθηση με την προσθήκη του νέου. Και το Neon Knights είναι το ιδανικό ξεκίνημα. 
Το λυρικό μέρος αναφέρεται σε έναν μύθο της Αγγλικής μεσαιωνικής κουλτούρας. Αλλά η αοριστία των στίχων "Nothing's in the past/ It always seems to come again/ Again and again/Again and again, again" μπορεί να παρομοιαστεί ακόμα και με έναν ενοχλητικό έρπη, που επιστρέφει συνέχεια. Ήταν το δεύτερο σινγκλ που κυκλοφόρησε από αυτό το άλμπουμ. 
Jacek Maniakowski