Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Bill Withers - ain't no sunshine


Ενώ η αρχική του πρόθεση ήταν να συμπληρώσει στίχους, παρά να επαναλαμβάνει 26 φορές τη φράση "I know" στο συγκεκριμένο τραγούδι, ο Bill Withers ακολούθησε τη συμβουλή των υπόλοιπων μουσικών μελών που συνέβαλαν στην εκτέλεση του και το διατήρησε στη μορφή που όλοι γνωρίζουμε μέχρι σήμερα… Το "ain’t no sunshine" κυκλοφόρησε το 1971 στο album του με τίτλο "Just as I Am", ενώ κατατάσσεται στη 285η θέση στη λίστα των Rolling Stone’s ανάμεσα στα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών… Πηγή έμπνευσης των στίχων και της μουσικής αποτέλεσε η ταινία "Days of Wine and Roses" η οποία επεξεργάζεται την ιστορία δύο αλκοολικών αντρών. Ο ίδιος δήλωσε πως "και οι δύο νιώθουν αδύναμοι και δυνατοί εναλλάξ.. πολλές φορές σου λείπουν πράγματα στη ζωή που στη πραγματικότητα σου έκαναν κακό"…















Σοφία Ταβαντίδου

Tool - The Pot



Κυκλοφόρησε στο τέταρτο τους album με τίτλο "10,000 Days", το 2006… Ο λόγος για το τραγούδι "The Pot" των "The Tool", το οποίο το 2008 παρέλαβε Grammy για την καλύτερη Hard Rock ερμηνεία… Ο κιθαρίστας του Αμερικανικού ροκ συγκροτήματος επεσήμανε πως το κομμάτι αναφέρεται στην υποκρισία… Οι στίχοι αποτελούνται από πλήθος αναφορών και μεταφορών που συνδέονται με τα ναρκωτικά και όχι μόνο, σε "δικαστήρια καγκουρό", δηλαδή δίκες που πραγματοποιούνται μόνο για το θεαθήναι καθώς οι ετυμηγορίες έχουν προαποφασιστεί και γενικότερα στη διπροσωπία της Αμερικάνικης κυβέρνησης…
















Σοφία Ταβαντίδου

ACDC- The Jack



Περιλαμβάνεται στο δεύτερο τους album με τίτλο "T.N.T" και κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1975… Αναφερόμαστε, φυσικά, στο "The Jack" των Αυστραλών ACDC , τους στίχους του οποίου, επιμελήθηκε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Bon Scott… Συγκεκριμένα, πηγή έμπνευσης του αποτέλεσε ένα γράμμα που έστειλε, κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας τους, μία γυναίκα στον κιθαρίστα της μπάντας Malcolm Young, αναφέροντας του πως της μετέδωσε ένα αφροδίσιο νόσημα, παρόλο που ο ίδιος παραδέχεται ότι, εκ των υστέρων, είχε πραγματοποιήσει εξετάσεις και πως ήταν "καθαρός"…
















Σοφία Ταβαντίδου

Thin Lizzy



Οι Thin Lizzy είναι ένα ιρλανδικό hard rock συγκρότημα που σχηματίστηκε στο Δουβλίνο το 1969 από τον συνθέτη, τραγουδιστή και μπασίστα Phil Lynott, τους κιθαρίστες Eric Bell και Eric Rixon και τον ντράμερ Brian Doowney. Παρόλο που η σύνθεση του συγκροτήματος άλλαξε ουκ ολίγες φορές, οι Thin Lizzy γνώρισαν μεγάλη επιτυχία από τα μέσα της δεκαετίας του ΄70 έως το 1984 που διαλύθηκαν… Το δισκογραφικό τους ντεμπούτο πραγματοποιήθηκε το 1970 με το single "The Farmer", ακολουθούν τα album "Thin Lizzy" (1971) και "Shades of a Blue Orphanage" (1972), ενώ η δημοτικότητα τους ανεβαίνει με το "Whiskey in A Jar", που είναι διασκευή από ένα παραδοσιακό ιρλανδικό τραγούδι. Η μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1976 με το album "Jailbreak", το οποίο έγινε χρυσό στις ΗΠΑ… Αφού ακολούθησαν επτά album και οι αντικαταστάσεις στη μπάντα να διαδέχονται η μία την άλλη, οι Thin Lizzy διαλύονται το 1984, ενώ δύο χρόνια αργότερα ο Lynott βρίσκεται νεκρός από υπερβολική χρήση ναρκωτικών ουσιών σε ηλικία 37 ετών… Το 1996, ο τελευταίος κιθαρίστας του συγκροτήματος John Sykes, αποφάσισε να ξαναδημιουργήσει τους Thin Lizzy για να αποτίσει φόρο τιμής στον Lynnot. Το 2012 ξεκινούν την ηχογράφηση νέου υλικού, ωστόσο ο δίσκος που θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαΐου του 2013 (All Hell Breaks Loose), θα είναι υπό την ονομασία Black Star Rides και όχι Thin Lizzy, από σεβασμό στη μνήμη του Phil Lynnot…















Σοφία Ταβαντίδου

Ramstein



Οι στίχοι των τραγουδιών τους και κυρίως η ερμηνεία τους από τον τραγουδιστή του συγκροτήματος Till Lindemann, προκαλούν συνήθως αίσθηση στο κοινό, καθώς πολύ συχνά θέτουν θέματα ταμπού, όπως αιμομιξία, ομοφυλοφιλία, νεκροφιλία, πυρομανία, κανιβαλισμός, σεξουαλική κακοποίηση, σαδομαζοχισμός, παιχνίδι με θρησκευτικές εικόνες και βία κατά την σεξουαλική πράξη… Ο λόγος για το Γερμανικής καταγωγής industrial-metal συγκρότημα Rammstein, οι οποίοι εμπνεύστηκαν το όνομα τους από το αεροπορικό δυστύχημα στη βάση Rammstein της Δυτικής Γερμανίας το 1988, κατά τη διάρκεια επίδειξης αεροπλάνων, τα οποία συγκρούστηκαν μεταξύ τους σκορπίζοντας το θάνατο σε 70 θεατές και τραυματίζοντας περίπου 1000…
















 Έχουν κυκλοφορήσει συνολικά 6 album, ενώ κάποια τραγούδια τους είναι γραμμένα στα αγγλικά, ρώσικα, γαλλικά και ισπανικά. Επιπλέον, χαρακτηριστικό γνώρισμα των live εμφανίσεων τους είναι η εκτεταμένη χρήση πυροτεχνικών, διότι η γερμανική γλώσσα δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη και οι στίχοι δύσκολα γίνονται αντιληπτοί, επομένως έπρεπε να βρουν έναν τρόπο προκειμένου να ψυχαγωγούν το κοινό…

Σοφία Ταβαντίδου

Eagles- Hotel California



Ένα διαχρονικό τραγούδι, το οποίο όλοι μας ,αναμφισβήτητα, σιγοτραγουδήσαμε κατά καιρούς και αποτελεί, ίσως, το πιο δημοφιλές και επιτυχημένο κομμάτι των "Eagles". To "Hotel California" κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1977 και οι στίχοι ανήκουν στους Don Henley (φωνητικά, κιθάρα), Glenn Frey (ακουστική, ηλεκτρική κιθάρα, φωνητικά), Don Felder (lead κιθάρα, φωνητικά), ενώ η μουσική τους παραχωρήθηκε από τον Ian Anderson των Jethro Tull… Παρόλο που, αρχικά, δεν κέρδισε τις αναμενόμενες θετικές εντυπώσεις, στην πορεία κατάφερε να καταταχθεί στην 49η θέση ανάμεσα στα 500 μεγαλύτερα τραγούδια όλων των εποχών… Οι στίχοι περιγράφουν την ιστορία ενός κουρασμένου ταξιδιώτη, που παγιδεύεται σε ένα εφιαλτικό πολυτελές ξενοδοχείο, το οποίο εκ των προτέρων φαίνεται δελεαστικό… Ο Don Henley ανέφερε πως το τραγούδι "είναι η δική μας ερμηνεία και άποψη για τη μεγάλη ζωή στο los Angeles", ενώ σημείωσε πως αποτελεί μια αλληγορία για τον ηδονισμό, την αυτοκαταστροφή και την απληστία στη μουσική βιομηχανία της Αμερικής, κατά τα τέλη της δεκαετίας του ΄70. Η αφηρημένη φύση των στίχων γέννησε πολλές προσωπικές ερμηνείες και αντιδράσεις από κριτικούς. Κάποιοι παρομοίασαν το Hotel California με εκκλησία του σατανά και άλλοι συνέδεσαν τους στίχους με την κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών... Ο Don Henley, απλώς, αρκέστηκε σε μιαν απάντηση: Ευχαριστώ για το φροντιστήριο και, όχι, δεν είστε οι πρώτοι που θα παρερμηνεύσουν τελείως τα λυρικά. Πιστέψτε με, έχω καταναλώσει αρκετά οινοπνευματώδη ποτά και γνωρίζω πολύ καλά ποια είναι ακριβώς η σημασία των στίχων. Σχετίζονται με μια κοινωνικοπολιτική κατάσταση. Μόνο λύπη θα μου χρειαστεί για να σας το εξηγήσω με λεπτομέρεια, η οποία θα υπονομεύσει το σκοπό της χρήσης της λογοτεχνικής σύνθεσης των τραγουδιών και θα μειώσει τη συζήτηση σε κάποιο ανόητο και αλυσιτελές επιχείρημα, σχετικά με χημικές διεργασίες…















Σοφία Ταβαντίδου

Portishead



Δημιουργήθηκαν το 1991 στην Αγγλία, ενώ το όνομα τους προκύπτει από μία πόλη δυτικά του Brιstol, απ΄όπου κατάγονται και οι ίδιοι. Ο λόγος για τους Portishead, η μουσική των οποίων χαρακτηρίζεται από στοιχεία trip hop, experimental, electronic, down tempo και alternative rock, ενώ αποτελούνται από τους Geoff Barrow, Beth Gibbons, Adrian Utley και ενίοτε συμμετέχει ως τέταρτο μέλος και ο Dave MacDonald… Το πρώτο τους album κυκλοφόρησε το 1994 με τίτλο Dummy, με τους στίχους να ανήκουν στην τραγουδίστρια της μπάντας(Beth Gibbons) και γέννησε τρία επιτυχημένα singles "Numb", "Sour Times" και "Glory Box", με αποτέλεσμα να κερδίσουν το βραβείο Mercury Music το 1995. Αφού απείχαν για τα επόμενα τρία χρόνια από τα φώτα της δημοσιότητας, κυκλοφόρησαν το δεύτερο τους album με τίτλο "Portishead" το 1997, με αρκετά διαφοροποιημένο ήχο και ύφος συγκριτικά με το Dummy. Ακολούθησε μία παύση σχεδόν 10 χρόνων, ώσπου κυκλοφόρησαν την τρίτη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο "Third" το 2008. Το album μεταδόθηκε από τον last.fm μία βδομάδα πριν την κυκλοφορία του, προσελκύοντας 327.000 ακροατές σε λιγότερο από 24 ώρες! Το καλοκαίρι του 2011 πραγματοποίησαν πολλές εμφανίσεις και συναυλίες ανά τον κόσμο, ενώ τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ο Geoff Barrow δήλωσε σε συνέντευξη του, πως τον Ιανουάριο του 2012 θα ξεκινούσαν τις εργασίες τους για το τέταρτο τους album…
















Σοφία Ταβαντίδου

Bob Dylan- Hurricane



Υπάρχουν πολλά τραγούδια που κρύβουν αληθινές ιστορίες… Ιστορίες συγκλονιστικές, που στο άκουσμα τους, μόνο δέος προκαλούν… Μία από αυτές είναι και εκείνη του Αφροαμερικανού επαγγελματία μποξέρ Rubin Carter, του γνωστού ως "Hurricane"(τυφώνας), για τον οποίο ο Bob Dylan έγραψε το ομώνυμο τραγούδι το 1975, ως ένδειξη διαμαρτυρίας.
Όλα ξεκίνησαν στις 17 Ιουνίου του 1966, όταν δύο μαύροι άντρες εισβάλουν στο Lafayette bar στο New Jersey και κρατώντας ένα πιστόλι και μία καραμπίνα πυροβολούν σε κατάσταση αμόκ… Ό απολογισμός :δύο νεκροί, μία γυναίκα σοβαρά τραυματισμένη, η οποία εξέπνευσε ύστερα από ένα μήνα και ένας τραυματίας που γλίτωσε από θαύμα… Αυτόπτες μάρτυρες, υποστήριξαν πως οι δράστες ήταν δύο μαύροι άνδρες και πως επιβιβάστηκαν σε ένα λευκό αυτοκίνητο, τα φώτα του οποίου έμοιαζαν με «πεταλούδες». Αμέσως μετά από 31 λεπτά και με βάση τις περιγραφές των μαρτύρων, ένα αστυνομικό μπλόκο σταματάει το λευκό αμάξι που οδηγούσε ο πρωταθλητής της πυγμαχίας Rubin Carter με συνοδηγό τον ,επίσης, αφροαμερικανό John Artis και χωρίς να διαθέτουν τα απαραίτητα φυσικά στοιχεία τους οδηγούν στο νοσοκομείο για αναγνώριση από έναν τραυματία. Ενώ, αρχικά, ο ίδιος αρνήθηκε πως εκείνοι ήταν οι δράστες , στην πορεία ανακάλεσε την κατάθεση του, με αποτέλεσμα, Carter και Artis να οδηγούνται σε δίκη και να κρίνονται ένοχοι σε ισόβια κάθειρξη. Όλα τα χρόνια της φυλάκισης του ο πυγμάχος δε σταμάτησε να υποστηρίζει την αθωότητα του. Διάσημα πρόσωπα και μη, παρακολουθώντας τις δυσάρεστες εξελίξεις στην ιστορία αυτή, οργάνωναν πορείες διαμαρτυρίας υπέρ του Carter χωρίς όμως θετικό αποτέλεσμα…


  
Η καθοριστική γροθιά έπεσε όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο που έγραψε πίσω από τα σίδερα με τίτλο : Ο δέκατος έκτος γύρος… Ύστερα από τον πολύχρονο αγώνα για την αθωότητα του, το 1985 ένας νέος δικαστής, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία αναξιοπιστίας αλλά και τον ρατσισμό της αμερικάνικης κοινωνίας εκείνης της εποχής , δημοσιοποίησε ένα δικαστικό ένταλμα στο οποίο ανέφερε πως η καταδίκη του Carter βασιζόταν στο" ρατσισμό, και όχι στη λογική, στην απόκρυψη και όχι στην αποκάλυψη"… Τελικά το Νοέμβριο του 1985 και ύστερα από 19 χρόνια φυλάκισης ο πυγμάχος αφέθηκε ελεύθερος στα 48 του χρόνια, χωρίς ωστόσο να πραγματοποιηθεί τρίτη δίκη. Ακόμη και σήμερα το μυστήριο παραμένει, καθώς οι πραγματικοί δράστες δε βρέθηκαν ποτέ… Μετά την απελευθέρωση του, ο Hurricane ξεκίνησε μία νέα ζωή στο Οντάριο του Καναδά, ενώ έγινε εκπρόσωπος μιας οργάνωσης για κατηγορούμενους που φυλακίστηκαν άδικα από το 1993 έως το 2005… Το 1999 γυρίστηκε, προς τιμήν του, η ταινία "Hurricane" με πρωταγωνιστή τον Denzel Washington…

Σοφία Ταβαντίδου

Whitesnake -Still Of The Night



Το "Still Of The Night" των "Whitesnake" κυκλοφόρησε το 1987 και αποτελεί ένα από τα πιο πετυχημένα και δημοφιλή τραγούδια της μπάντας… Τους στίχους έγραψαν ο τραγουδιστής David Coverdale και ο κιθαρίστας John Sykes, συνδυάζοντας, σκληρό ροκ ήχο με, ελαφρώς, blues στοιχεία… Το 2009, σε συνέντευξη του ο Coverdale ανέφερε πως, ενώ συγύριζε το δωμάτιο της μητέρας του όταν εκείνη πέθανε, βρήκε κάποιες παλιές demo κασέτες, ανάμεσα στις οποίες ήταν και ένα τραγούδι που επεξεργαζόταν με τον Ritchie Blackmore(ο κιθαρίστας των Deep Purple). Εν τέλει, το τραγούδι αυτό υπέστη πολλές αλλαγές και διαμορφώθηκε στο "Still Of The Night" που όλοι γνωρίζουμε… Επιπλέον, αξίζει να αναφέρουμε πως οι Whitesnake ερχόντουσαν συχνά σε αντιπαράθεση με τους Led Zeppelin και κυρίως με τον Jimmy Page, είτε για "κλέψιμο" τραγουδιών, είτε άλλων "κινήσεων"… όπως για παράδειγμα για το δοξάρι που παίζει ο κιθαρίστας Sykes, διότι ο πρώτος που έπαιξε με δοξάρι, αφού έσπασε τα δύο του δάχτυλα σε μια περιοδεία ήταν ο Jimmy Page…















Σοφία Ταβαντίδου

Allman Brothers




Ένα συγκρότημα που άλλαξε το μουσικό χάρτη των Η.Π.Α., ανοίγοντας το δρόμο σε πολλά συγκροτήματα της Rock του Νότου προς την επιτυχία. Rock του Νότου...  μια ταμπέλα που οι αδελφοί Allman δεν τη δέχτηκαν ποτέ!
Το συγκρότημα συστάθηκε το 1969 και η επιτυχία ήρθε με το δεύτερο album "Idlewild South" το 1970 ενώ το διπλό live album "At Fillmore East" εκτινάχτηκε στο Νο 49 των 500 Καλύτερων Albums  Όλων των Εποχών, σύμφωνα με το περιοδικό Rolling Stone. Τα αλλεπάλληλα σολαρίσματα των Duane Allman, Didkey Betts - έτερος κιθαρίστας του συγκροτήματος - και του Gregg Allman - πλήκτρα/φωνή - μάγεψαν κοινό και κριτικούς σε συνδυασμό με τη δυναμική του Butch Trucks και του Jai Johanny Johanson στα τύμπανα.
Δύο τραγικά γεγονότα ήταν το έναυσμα πολλών αλλαγών στη σύνθεση της μπάντας από τη Georgia, στην πολυετή παρουσία της στα μουσικά δρώμενα. Όταν τον Οκτώβρη του 1971 ο κιθαρίστας Duane Allman σκοτώνεται σε τροχαίο με μηχανή, σε ηλικία μόλις 25 χρονών, ο Dickey Betts ανέλαβε όλα τα καθήκοντα κιθαρίστα, οδηγώντας τους Allman Brothers σε πιο country πορεία. Η απόδειξη αυτού δεν άργησε να φανεί καθώς το 1973 κυκλοφορεί το album Brothers and Sisters.
 

 Ένα χρόνο μετά το θάνατο του πολυθρηνημένου Duane, ο μπασίστας Berry Oakley, πάλι με μηχανή και σε μόνο τρία τετράγωνα απόσταση από το σημείο που σκοτώθηκε ο Duane Allman, χάνει τη ζωή του σε ατύχημα με λεωφορείο. Είχε προλάβει να ηχογραφήσει τα δύο μόνο κομμάτια του album Brothers and Sisters...
Ο αδελφός Allman αντικαθίσταται περιστασιακά με το Les Dudek και ο Oakley με το Lamar Williams ξεκινώντας τις αλλαγές στη σύνθεση του αρχικού group.
Από κει και μετά, εσωτερικές διαφωνίες και αντιπαραθέσεις που σχετίζονταν με την κατανάλωση ουσιών - αλκοόλ και ναρκωτικών - έφεραν παρακμή και πτώση δημιουργικότητας και δημοτικότητας. Το 1976 διαλύονται, ξαναενώνονται το 1978, με νέο αίμα στο ανθρώπινο δυναμικό τους, για μια τετραετία ενώ οριστική επανένωση υπήρξε το 1989 και σταθερότητα, τελικά, επιτεύχθηκε το 2000.
Τελευταίο τους album ήταν το One Way Out του 2004, στις 26 Μαρτίου 2011 εμφανίστηκαν για διακοσιοστή φορά στο Beacon Theater, ενώ το 2012 τους απονεμήθηκε το Grammy Lifetime Achievement Award.
Παρόλο που στις δεκαετίες του '80 και του '90 υπήρξαν συγκροτήματα που εκπροσωπούσαν τη Southern Rock, παραμένει γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι ο αποδεκατισμός των Allman Brothers, αλλά και των Lynyrd Skynyrd - επίσης σημαντικός εκπρόσωπος του είδους - έφερε την παραγκώνιση της Rock του Νότου καθώς δεν κατάφερε να ξανασταθεί ποτέ επάξια στα πόδια της.

 Μαρία Αναστασοπούλου

Which Side Are You On?



Το τραγούδι γράφτηκε το 1931 από τη Florence Reece, ακτιβίστρια, ποιήτρια και σύζυγο του Sam Reece, συνδικαλιστή και ενεργού μέλος του σωματείου των Ενωμένων Εργατών στα Ορυχεία στο Harlan County του Kentucky.
Όταν οι εργάτες στα ορυχεία της περιοχής είναι εγκλωβισμένοι σε συνθήκες εργασίας άθλιες, με πενιχρά μεροκάματα, χωρίς ασφάλιση και υπό τις πιο ακατάλληλες συνθήκες εργασίας που θα μπορούσαν να υπάρχουν, αναγκάζονται να εμπλακούν σε αγώνες κατά της Ηγεσίας. Σε μια προσπάθεια να εκφοβίσουν την οικογένεια του Reece και να συλλάβουν τον ίδιο, η Διοίκηση αναγκάζει το Σερίφη J.H.Blair και τους άντρες του να εισβάλλουν στο σπίτι του. Ο Sam έχει ήδη ενημερωθεί και προλαβαίνει να το σκάσει, η γυναίκα και τα παιδιά του όμως παραμένουν στην οικογενειακή εστία, πέφτοντας θύματα άγριας τρομοκρατίας μέσα στο ίδιο τους το σπίτι.
Αφού φεύγουν ο Σερίφης με τα "παλικάρια" του, ικανοποιημένοι προφανώς από το αποτέλεσμα των αποτρόπαιων πράξεών τους, η Florence γράφει τους στίχους του "Which Side Are You On?" πάνω σε ένα ημερολόγιο που κρεμόταν στον τοίχο της κουζίνας, καθώς το είχε ήδη μέσα στο μυαλό της από τότε που ήταν 12 χρονών και ζούσε τους απεργιακούς αγώνες του πατέρα της. Προσθέτοντας τη μελωδία ενός ύμνου των Βαπτιστών, του" Lay the Lily Low" ή μιας παραδοσιακής μπαλάντας, της "Jack Munro" γίνεται και η πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού που βρίσκεται στο CD Coal Mining Women.
Η ιστορία δεν τελειώνει εδώ... Ερχόμαστε στο 1973 όταν απεργία ξεσπά σε μια εκ των μεγαλυτέρων εταιριών άνθρακα στα ορυχεία της ίδιας περιοχής. Η Florence Reece, μαζί με άλλες γυναίκες εργατών, τραγουδά ηρωικά, πολλές φορές το τραγούδι της ενάντια στη σκληρότητα και την ακαμψία των εχόντων  την Εξουσία!
Πολλοί το ερμήνευσαν μετά τα πρώτα γεγονότα. Τιμής ένεκεν της ιστορίας του, αναφέρουμε όλες τις επίσημες ερμηνείες:   The Almanac Singers  (1941), Pete Seeger  (1967), Spirituál kvintet (1983), Dick Gaughan (1985), Deacon Blue (1997), Ella Jenkins (1999), Dropkick Murphys (2001), Anne Feeney (2003), Natalie Merchant (2003), Silas House (2006),  The Nightwatchman (2011),  Ani DiFranco (2012), Panopticon (2012).
Το 1976 γυρίστηκε ντοκιμαντέρ με θέμα την εργασιακή βία του '70, με σαφείς αναφορές στα δραματικά γεγονότα του 1931.
To 2000, o Tony Bill σε συνεργασία με τον Peter Silverman  γύρισαν την ταινία "Η Κρίσιμη Απόφαση / Harlan County War" βασισμένη στον Πόλεμο του Harlan County, που έδωσε και το προσωνύμιο "Ματωμένο Χάρλαν" στην περιοχή.

 
 
 Μαρία Αναστασοπούλου



Dream Theater - As I am




Τα λυρικά γράφτηκαν από τον κιθαρίστα του συγκροτήματος John Petrucci και αναφέρονται σε έναν τύπο που μας διαβεβαιώνει πως δε θα αλλάξει τον εαυτό του απλά και μόνο επειδή κάποιος άλλος θέλει να το κάνει... Το βρίσκουμε και ως single, αλλά περιλαμβάνεται και στο album Train of Thought που κυκλοφόρησε το Νοέμβρη του 2003 και γράφτηκε μέσα σε τρεις εβδομάδες.
Μεταφορικά, ο Petrucci ήθελε να περάσει το μήνυμα ότι δε θα αλλάξουν το μουσικό τους ύφος παρ' όλες τις πιέσεις των δισκογραφικών εταιριών.  Σε συνδυασμό με μια καλοκαιρινή tour το 2003 μαζί με τους Queensrÿche όπου ο πρώτος drummer των Dream Theater, Mike Portnoy, τη χαρακτήρισε "μια ενοχλητική σειρά εμφανίσεων" , λειτούργησε το τραγούδι και ως "καρφί" στα αυτιά του Mike Stone - κιθαρίστα των Queensrÿche - όταν προσπάθησε να δείξει στον Petrucci κάποιες τεχνικές στην κιθάρα, οδηγώντας τον να γράψει: "Don't tell me what's in, tell me how to write".
Ο γεροδεμένος Καναδός James LaBrie, που το ερμηνεύει, μπορεί να μην έχει την τελειότερη φωνή του κόσμου, αλλά σίγουρα είναι πολύ αγαπητός και στα άλλα μέλη του συγκροτήματος  και στον κόσμο, παρόλα τα ανεβοκατεβάσματα της διάθεσης και της απόδοσής του. Και όσο να πεις, μια γοητεία την έχει σε σχέση με τον Charlie Dominici που αντικατέστησε...
Η επιμονή του συγκροτήματος να χρησιμοποιεί μακροσκελή solo από drums, keyboards, κιθάρα και μπάσο μπορεί να εξοργίζει τους κριτικούς, αλλά κάνει πιο πιστούς τους οπαδούς του συγκροτήματος και επιμηκύνει την απόλαυση στους λάτρεις του είδους.

 













Μαρία Αναστασοπούλου