Η φωτιά, σε πολλές φιλοσοφικές σχολές ή φιλοσοφικά ρεύματα, παραλληλίζεται με την γνώση. Ακόμα και σε κάποιες θρησκείες είναι και το σύμβολό της. Ο λόγος είναι η ίδια η φύση της φωτιάς, που μπορεί να μεταλλάσσει κάθε αντικείμενο με το οποίο έρχεται σε επαφή. Αν δεν το καταστρέψει με την αχαλίνωτη δύναμή της, τότε δημιουργεί κάτι καινούργιο, σαν μια μορφή της εξέλιξης. Ίσως κάποια σημάδια που μπορεί να αφήσει, είναι απλά μια υπενθύμιση και της ίδιας της δύναμής της, αλλά και μια μορφή παράσημου για την ίδια την σκληρή αναμέτρηση μαζί της. Ακόμα και ένας …ψύχραιμος απολογισμός αυτής της μάχης, μπορεί να είναι αφορμή να αποτυπωθεί αυτό σε ένα τραγούδι.
Ένα απλό κάψιμο στο χέρι, ένας σκύλος ο Έκτορας, οποίος πλέον είναι ο μοναδικός σκύλος που δεν φοβάται την φωτιά, μια αλαφιασμένη θεία-η θεία του Αργύρη των Nightstalker, ένα δωμάτιο γεμάτο καπνό, ένα καμένο στρώμα και έμπνευση για ένα τραγούδι, το οποίο θα δώσει τίτλο στο άλμπουμ. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία του Just a Burn, τραγουδιού που ανοίγει το τέταρτο και ομώνυμο του τραγουδιού των Nightstalker.
Ο δημιουργός του τραγουδιού και frontman του αθηναϊκού συγκροτήματος, μας διηγείται την ιστορία του τραγουδιού. Ένα βράδυ γυρνώντας στο σπίτι του, ένα διώροφο κάπου στον Βύρωνα, όπου διέμενε με την μάνα του και στο πάνω όροφο η αδελφή της, αποφάσισε να χαλαρώσει μετά από μια κουραστική μέρα. Ένας τρόπος είναι να στρίψει ένα …γάρο, τρίφυλλο. Έτσι και έπραξε. Καθώς όμως η κούραση ήταν μεγαλύτερη από τις αντοχές του ξάπλωσε αποφασισμένος να τελειώσει το τσιγάρο του ξαπλωμένος. Τον ακολούθησε ο πιστός του φίλος, ο Έκτορας, ένας σκύλος μαύρος, πιθανό μείγμα ροντβάιλερ και πόιντερ, ήδη μεγαλόσωμος αν και μόλις έξι μηνών.
Η νύστα τον πρόλαβε πριν σβήσει το τσιγάρο, πριν καν το αφήσει στο τασάκι. Ο σκύλος ακολούθησε και την χαλαρότητα του αφεντικού του και ξάπλωσε μούρη με μούρη μαζί του. Το περίεργο αυτό τσιγάρο δεν είχε την ίδια διάθεση με τον δημιουργό του και συνέχιζε να καίει ανάμεσα στα δάκτυλά του με την καύτρα να ακουμπάει το στρώμα. Όπως ήταν φυσικό η σχέση καύτρας στρώματος άναψε για τα καλά, αλλά σιγοκαίγοντας το στρώμα. Μετά από κάποια ώρα, δύσκολα ορίζεται ακριβώς ο χρόνος σε τέτοιες περιπτώσεις, δημιούργησε μια τρύπα, οποία έβγαζε ένα ενοχλητικό φως, δημιουργώντας μια θράκα μέσα στο στρώμα, για τον Αργύρη, οποίος και ξύπνησε προς στιγμή. Αλλά η μόνη του ενέργεια ήταν να καλύψει την τρύπα με μια λευκή κόλλα χαρτί Α4 και συνέχιζε τον γλυκό του ύπνο. Ο σκύλος, αν και μύρισε πως κάτι δεν πάει, αλλά βλέποντας το ιδιοκτήτη του χαλαρό έστρωσε την μουσούδα του στο στρώμα κοιτάζοντας ευτυχισμένος το αφεντικού του.
Την ραστώνη τους την χάλασε η θεία του Αργύρη, οποία έμενε από πάνω. Καθώς οι πόρτες ήταν ξεκλείδωτες μπήκε μέσα στο δωμάτιο φωνάζοντας «σήκω ρε, θα πεθάνεις, θα καείς». Οι φωνές ήταν αρκετές ώστε να ξυπνήσει ο frontman των Nightstalker. Μαζί του και πιστός Έκτορας. Το δωμάτιο είχε γεμίσει με καπνό, αλλά μόνο ως ένα μέτρο από το ταβάνι και καθώς υπήρχε ανοιχτό παράθυρο, έβγαινε έξω από το σπίτι και πήγαινε πάνω στο διαμέρισμα της … πυροσβεστικής θείας του Αργύρη. Μετά από μερικά μπουκάλια νερό και ένα κουβά, αποχώρισαν όλοι από το δωμάτιο με τον σκύλο να μένει ατάραχος και πιστός στον τραγουδιστή συνεχίζοντας να τον αγαπά τυφλά. Η μόνη απώλεια της βραδιάς, εκτός από το στρώμα, ήταν μια φουσκάλα ανάμεσα στα δάκτυλα του τραγουδιστή από το κάψιμο.
Όλο αυτό τελείωσε και μάλιστα χωρίς πολύ γκρίνια και ο Αργύρη είχε πια νέο στρώμα. Όμως, ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης εύκολα βρίσκει τρόπους να ερεθίσει την έμπνευσή του. Και μετά από κάποιο καιρό, έπιασε την ακουστική του κιθάρα, πάντα παρέα με τον πιστό του σύντροφο τον Έκτορα και ξεκίνησε να γράφει στίχους μαζί με την μουσική στον ίδιο χώρο που παραλίγο να γινόταν παρανάλωμα του πυρός. Καθισμένος σε ολοκαίνουργιο στρώμα στην άκρη του κρεβατιού και πάντα κάτω από την αφίσα του Τζίμυ Χέντριξ.
Ωστόσο, όχι μόνο ο μουσικός εμπνεύστηκε από τα γεγονότα, αλλά ο σκύλος έγινε το μοναδικό ζώο αυτής της συνομοταξίας, το οποίο δεν φοβόταν την φωτιά! Αποτέλεσε μάλιστα επίκεντρο διασκέδασης για τα μέλη της μπάντας και τους φίλους του, μιας που έσβηνε αναπτήρες και πατούσε αναμμένα ρεσώ, αποσπώντας παράλληλα χειροκροτήματα θαυμασμού.
Οι στίχοι περιγράφουν τα γεγονότα με έμφαση στην υπόνοια, ότι όλα μπορούν γύρω μας να γίνουν στάχτη, αλλά γλυτώνουμε καμιά φορά με ένα μόνο κάψιμο να μας θυμίζει απλά τα γεγονότα.
Αρχικά το τραγούδι ήταν αρκετά αργό, έτσι όταν το παρουσίασε σε όλη την μπάντα, τα υπόλοιπα μέλη αποφάσισαν να επιτυγχάνουν το τέμπο και ο κιθαρίστας της μπάντας (Τόλης Μότσιος ) πρόσθεσε τα σόλο.
Ο τραγουδιστής το μόνο που έχει να προσθέσει είναι μια συμβουλή: να μην κοιμάστε με το τσιγάρο αναμμένο. Αλλά αποκρυπτογραφώντας τα γεγονότα, μπορούμε να πούμε πως μια πιο χαλαρή προσέγγιση των γεγονότων που συμβαίνουν γύρω μας είτε τα προκαλούμε είτε όχι, μπορεί να αποτελέσουν έμπνευση ακόμα και μια μύηση (περίπτωση σκύλου). Να μας ολοκληρώσουν σαν άτομα και δεν χρειάζεται κάποια κλάψα για μικρές πληγές.
