SEA + AIR

Τα πάντα κόποις κτώνται, η παράφραση της γνωστής αυτής της φράσης ταιριάζει απόλυτα στον τραγουδοποιό και τραγουδιστή Daniel Benjamin. Σαν παράδειγμα επιμονής, αλλά πίστης στο έργο του,μπορεί να χρησιμοποιηθεί από φιλόδοξους καλλιτέχνες. Η επιβράβευση του έρχεται μέσα από τρία γεγονότα: όταν το 2010 συμμετέχει σαν support, σε 4 συναυλίες της Whitney Houston, σε Γερμανία και Αυστρία. Την επόμενη χρονιά ο έρωτας έρχεται στο κατώφλι του από την Ελλάδα, με την μορφή την Ωραίας Ελένης, της μετέπειτα συζύγου του. Και τελικά, όταν έρωτας συναντά και την Αγάπη για μουσική..... Η θάλασσα σμήγει με τον άνεμο, ή αλλιώς SEA + AIR. Και το πρώτο άλμπουμ του σχήματος είναι γεγονός στα μέσα του 2011, το "My Heart´s Sick Chord".

Ως τότε ο Daniel Benjamin, πάλευε μόνος του με πολλά ΕΡ (The Field, The Ocean, The City, The Mountain, Lightning Strike Me ) αλλά και κανονικά άλμπουμ (Daniel Benjamin CD, Eigenveröffentlichung, 2005-Daniel Benjamin CD Haldern Pop Recordings, 2006- Daniel Benjamin LP, Haldern Pop Recordings, 2006- Daniel Benjamin CD 2. Edition mit Bonus, Haldern Pop Recordings, 2007-There's A Monster Under Your Deathbed CD, Haldern Pop Recordings, 2009- There's A Deathbed for Your Monster CD,Haldern Pop Recordings, 2010- My Heart's Sick Chord CD, Rent a Record Company, 2012 ), τα οποία μόνος του τα κυκλοφορούσε και η διανομή γινόταν από τον ίδιο. Με την δημιουργία του σχήματος SEA + AIR, επιτέλους βρίσκει εταιρία να ηχογραφήσει το υλικό και η αναγνωρίσει περνάει και τα σύνορα της Γερμανίας. Τον Οκτώβριο του 2011 ξεκινάνε την τουρνέ τους και συναντιούνται στην σκηνή με ονόματα όπως Sufjan Stevens, White Stripes, Jose Gonzalez, The Flaming Lips, The Soundtrack Of Our Lives, Woven Hand, John Grant and The Divine Comedy. Ο Daniel Benjamin παίζει Concerto Guitar, Drums, Cymbals, Bells και η Ελένη Harpsichord, Organ Bass Pedal, Drums και τα φωνητικά κάνουν και οι δύο. Έναν χρόνο μετά κυκλοφορούν το πρώτο τους σινγκλ Do Animals Cry?. 

Jacek Maniakowski

Pearl Jam - Last Kiss

Το Last Kiss δημιουργήθηκε από τον Wayne Cochran το 1961. Η πρώτη ηχογράφηση στέφτηκε από απόλυτη αποτυχία. Το ξαναηχογραφεί το 1963 και το τραγούδι γίνεται απλά γνωστό. Είναι ένα από τα κλασικά εφηβικά τραγούδια που αναφέρονται σε κάποια τραγωδία.

Η ιστορία έχει ως εξής: Ο τραγουδιστής δανείζεται, μια βροχερή νύχτα το αυτοκίνητο του πατέρα του να βγει με την κοπέλα του ραντεβού. Καθώς οδηγεί, θέλοντας να κάνει προσπέραση σε σταματημένο αυτοκίνητο χάνει το έλεγχο και συγκρούεται. Ο ίδιος μαζί με την κοπέλα του μένουν αναίσθητοι. Όταν συνέρχεται βλέπει κόσμο να προσπαθήσουν να βοηθήσουν τους τραυματίες, αλλά δεν βλέπει την κοπέλα του. Όταν την βρίσκει την παίρνει αγκαλιά, αναίσθητη ακόμα. Η κοπέλα συνέρχεται, απευθυνόμενη σ'αυτόν του ζητάει: "hold me, darling, just a little while." Όταν της δίνει ένα φιλί, πεθαίνει στα χέρια στα χέρια του.

Ο Wayne Cochran εμπνεύστηκε το τραγούδι, μένοντας δίπλα σε έναν αυτοκινητόδρομο, όπου τα ατυχήματα συνέβαιναν σε καθημερινή βάση. Γνωρίζοντα ότι η κατηγορία των "Tragedy Songs" είχε μεγάλη απήχηση κάλεσε κάποιους φίλους του να φτιάξουν συγκρότημα και να φτιάξουν το τραγούδι. Στην πρώτη ηχογράφηση, από λάθος δεν αναφέρονται οι συνδημιουργοί του κομματιού Joe Carpenter, Randall Hoyal και Bobby McGlon.

Ο μύθος λέει ότι αναφέρεται σε πραγματικό πρόσωπο την 16χρονη Jeanette Clark η οποία είχε βγει ραντεβού στο Barnesville της Georgia, Σαββάτο πριν τα Χριστούγεννα με τον επίσης 16 χρονο . J. L. Hancock, οποίος οδηγούσε μια Chevrolet του 1954. Μαζί τους βρισκόταν και όλη η παρέα του ζευγαριού. Μετά από ένα φοβερό ατύχημα το ζευγάρι σκοτώνεται μαζί με έναν φίλου τους και άλλοι δύο τραυματίζονται πολύ σοβαρά.

Οι Pearl Jam καταρχήν το συμπεριλαμβάνουν σε μια τουρνέ τους και βλέποντας την ανταπόκριση που είχε η εκτέλεση τους, το ηχογραφούν για το άλμπουμ No Boundaries: A Benefit for the Kosovar Refugees. 

Jacek Maniakowski

Soundgarden - Spoonman

Το Spoonman, είναι ένα κομμάτι των Soundgarden, σαν σινγκλ κυκλοφόρησε 17 Φλεβάρη του 1994, για να προωθήσει το τέταρτο τους άλμπουμ Superunknown. Η σύνθεση είναι αποκλειστικό έργο του τελειομανή Chris Cornell. Το 1995 το τραγούδι πήρε βραβείο Grammy σαν Best Metal Performance.

Το Spoonman δημιουργήθηκε για τις ανάγκες μιας ρομαντικής κομεντί, του "Singles" το 1992, όπου και ακούγεται το κομμάτι άλλα στην ντέμο ακουστική του εκτέλεση. Το όνομα προήλθε όταν οι Soundgarden μαζί με τους Pearl Jam δουλεύανε πάνω στο sountrack της ταινίας. Ο μπασίστας των Pearl Jam ο Jeff Ament σκεφτόταν ένα όνομα για ένα εικονικό συγκρότημα που ήταν στην ταινία, πριν καταλήξει στο Citizen Dick, ένα από τα ονόματα που "παίζανε" ήταν και αυτό. Το εμπνεύστηκε από έναν performer του δρόμου, που έπαιζε μουσική με κουτάλια στους δρόμους του Santa Cruz της California εκείνη την εποχή. Είναι αρκετά ενδιαφέρουσα η ιστορία του και γι αυτό θα αναφερθώ σ αυτήν επιγραμματικά.

Ο Citizen Dick, γεννημένος 3/10 του 1948 στο Kodiak της Alaska, μετά από την αποστράτευση του από το ναυτικό απλά δεν μπορούσε να βρει σταθερή δουλειά και ξεκίνησε να παίζει με τα κουτάλια. Το αξιοσημείωτο είναι ότι πριν τον κάνουν διάσημο οι Soundgarden είχε μοιραστεί την σκηνή με τον Frank Zappa, καθώς και τον ... δρόμο με τον Jim Page. Το 1995 ηχογράφησε ένα άλμπουμ το Entertain the Entertainers. Αυτόν το καιρό ζει στο Port Townsend της πολιτεία του Washington, αφού ξεπέρασε τα προβλήματα του αλκοολισμού.

Ο performer κλήθηκε να συμμετάσχει στην τελική εκτέλεση και ηχογράφηση του κομματιού, από τον Chris Cornell και φυσικά συμμετείχε και στο βιντεοκλίπ του κομματιού, όπου και ...δεσπόζει και η δική του μούρη.

Jacek Maniakowski

Primal Scream - Some Velvet Morning

Το "Some Velvet Morning", το γνώρισα στις αρχές των '00, από τους Primal Scream με την Kate Moss, να λικνίζεται ερωτικά στο βιντεοκλίπ και να κάνει τα γυναικεία φωνητικά. Η ιστορία του όμως ξεκινάει την χρονιά του 1967, όταν το δημιούργησε ο Lee Hazlewood. Το ηχογράφησε σε ντουέτο μαζί με την Nancy Sinatra και το τραγούδι μπήκε στο δικό της άλμπουμ Movin' with Nancy. Το single γνώρισε αρκετή απήχηση και έφτασε Νο 26 στο Billboard Hot 100, την επόμενη χρονιά.

Το κομμάτι ξεχειλίζει από περίσσιο ερωτισμό, που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο, ούτε καν την συντηρητική London's The Daily Telegraph, που το 2003 την χαρακτήρισε " Το πιο παράξενο, εθιστικό, σεξουαλικά σκοτεινό τραγούδι που έχει βγει ποτέ- φιλόδοξο, όμορφο και αξέχαστο". Στιχουργικά, όπως σχεδόν σε όλα τα ψυχεδελικά κομμάτια, παρουσιάζει πολλές ασάφειες. Οι στίχοι χωρίζονται σε αντρικούς και γυναικείους. Το αντρικό μέρος αναφέρεται στους τρόπους αγάπης προς μια μυστηριώδη και δυνατή γυναίκα, που αυτοαποκαλείται Phaedra. Ενώ τα γυναικεία φωνητικά, πάνω σε πιο απαλή μουσική υπόκρουση, για όμορφες εικόνες της φύσης και για κάποια μυστικά που δημιουρήθηκαν από ένα ασαφές συλλογικό "εμείς" Το τέμπο του από 4/4, που είναι αντρικά φωνητικά σε 3/4 στα γυναικεία. Οι διασκευές πάρα πολλές, σχεδόν πάντα σε ντουέτο, αλλά με μακράν, πιο πετυχημένη αυτή των Primal Scream μαζί με το τοπ μόντελ Phaedra. Ακόμα το τραγούδι έδωσε όνομα σε indie rock group. 

Jacek Maniakowski

Soko

Η Soko ή αλλιώς Stéphanie Sokolinski είναι Γαλλίδα ηθοποιός, αλλά και τραγουδίστρια. Το παρατσούκλι Soko απέκτησε από το σχολείο, όταν το πραγματικό της επίθετο θεωρήθηκε γλωσσοδέτης από τους συμμαθητές της. Γεννημένη στο Bordeaux, από γονείς πολωνοεβραίους πρόσφυγες το 1986, έφυγε από το σπίτι στα 16 της για να σπουδάσει ηθοποιία  Όμως βαριέται εύκολα της σπουδές της και μετά από πολλές αλλαγές των σχολών ξεκινά να παίζει σε διάφορες γαλλικές ταινίες και να συνθέτει τραγούδια. Το ξεκίνημα γίνεται το 2007, όταν με το σινγκλ της "I'll Kill Her" και μετά μια εκπομπή του δανέζικου ραδιοφώνου την The Black Boy Scouts, αρχίζει η προώθηση του τραγουδιού της. Το τραγούδι γρήγορα ανεβαίνει στην κορυφή του δανέζικου τσαρτς και γίνεται χιτ στις κάτω χώρες, αλλά και στην Αυστραλία. Η Stella McCartney χρησιμοποιεί το κομμάτι στην επίδειξη μόδας του ίδιου έτους. Έχει κυκλοφορήσει ένα EP το Not Sokute και ένα άλμπουμ το I Thought I Was an Alien (2012). Η συναυλίες της είναι όλες είναι sold-out στις σκανδιναυικές χώρες και έχει συνεργαστεί με The Go! Team και Cornershop. Μετά από δύο χρόνια απραξίας κατάφερε "να παλέψει με τους δαίμονες της" και να αρχίζει να συνθέτει και πάλι το αποτέλεσμα ήταν και το άλμπουμ της που κυκλοφόρησε φέτος. Οι συνθέσεις της κινούνται σε χαμηλούς τόνους και χαρακτηρίζονται σαν Folk, rock, indie. 

Jacek Maniakowski

Luther Blissett - Echo-λόγιο

Απαντά ο Constantinos Tachtsidis για τους Luther Blisset... 

Τι συμβολίζει το όνομα σας; 
Το Luther Blissett στην πραγματικότητα είναι το όνομα ενός άσημου Τζαμαϊκανού ποδοσφαιριστή που στα μέσα της δεκαετίας του 80 αγωνίστηκε στην Ευρώπη! 
Το συγκεκριμένο όνομα όμως έγινε ευρέως γνωστό στην Ιταλία κάπου το 90 ως το όνομα-φάντασμα μιας άγνωστης ομάδας ακτιβιστών συγγραφέων οι οποίοι και έγραψαν το best seller “Ο Εκκλησιαστής”. Το διάλεξα –εκτός του ότι πρόκειται για ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία- γιατί αντιπροσωπεύει μια πολυσύνθετη, ακτιβίστικη θεώρηση των πραγμάτων που θεωρώ πολύ σημαντική και στη μουσική… ιδιαιτέρα στις μέρες μας!
  
Χρήμα ή δόξα;
Υστεροφημία 

Πως θα προβάλεις με μια λέξη ή μια φράση την μπάντα σου;
Μουσικά ευέλικτη 

Τι μουσική σας εκφραζει λιγότερο ή καθόλου;
Αυτό το “κάτι σαν μουσική”  που ακούμε στην Ελλάδα! Από την εποχή του “1 χρόνος Φοίβος”… φτάσαμε αισίως στα 20 

Αν ήταν υπερόπλο η μουσική που θα την χρησιμοποιουσατε;
Η μουσική ήταν ανέκαθεν υπερόπλο… ψυχοθεραπευτικό κυρίως!

Με ποιον θα θέλατε να ανεβείτε στην σκηνή;
Αν γινόταν, με τους Radiohead και τον Μότσαρτ…μαζί 


Η μουσική σαν πολιτική ή θρησκευτική έκφραση;
H μουσική είναι σαφέστατα και εκ των πραγμάτων πολιτική έκφραση, τουλάχιστον έτσι όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ. Είναι σίγουρα μαζί με το σινεμά οι πιο πολιτικοποιημένες τέχνες! 
Θεωρώ αδιανόητο, ένας μουσικός που ζει στην Ελλάδα τα τελευταία 3 χρόνια, να αποστασιοποιείται σε μια απολιτίκ βολή και να μην οσμίζεται αυτό το καινούργιο που είναι έτοιμο να γεννηθεί κάτω από την επιφάνεια.
Θεωρώ πως γενικά ο μουσικός είναι υποχρεωμένος να βγει μπροστά, να μιλήσει, να τραγουδήσει, να ηγηθεί… Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε επιτέλους με τους επιδοτούμενους καλλιτέχνες του δημοσίου! Θεωρώ απαράδεκτη τη στάση που κρατάνε πολλοί καλλιτέχνες τα τελευταία τρία χρόνια! 

Οι επιρροές σας;
Τom Waits, Radiohead, Cake, Beirut, Yann Tiersen, Χατζηδάκις, Παυλίδης αλλά και πιο εναλλακτικοί ροκ ήχοι

Μέσον ή σκοπός το συγκρότημα;
Παρέα, συντροφικότητα και δημιουργία 

Μέσον ή σκοπός η μουσική;
Μέσο που εξυπηρετεί τον σκοπό μιας εσωτερικής ολοκλήρωσης!

Το ταλέντο συνοδεύει την αλαζονεία ή την ταπεινοφροσύνη;
Το μόνο που μπορεί να συνοδέψει ένα ταλέντο αν δεν το εξελίξεις, είναι μονάχα το υπερτροφικό σου “Εγώ”. Είναι σαφές πως ένας μικρός βαθμός έπαρσης υπάρχει πάντα, και αν συνοδεύεται και με μία πιο ταπεινή θεώρηση των δυνατοτήτων σου, τότε έχεις καλά συστατικά για να πετύχεις.

Συμβολικά με ποιο ζώο θα παρομοιάζατε την μπάντα;
Με κάποιο νυκτόβιο, σίγουρα 

Μια ευχή για την μπάντα
Η μπάντα είναι σχετικά καινούργια και είναι αυτή τη στιγμή σε διαδικασία μορφοποίησης. Το καλοκαίρι αρχίζουν τα live και από ‘κει και πέρα “καλό ταξίδι και όπου μας βγάλει”

Ποιο είναι το πιο σκοτεινό σημείο της μουσικής δημιουργίας;
Η μουσική είναι μία διαρκής εσωτερική αναζήτηση… μία διαρκής πάλη με τα συναισθήματά σου και ότι εσύ αντιλαμβάνεσαι ως ερέθισμα από την κοινωνία! Υπάρχουν σκοτεινές αλλά και φωτεινές στιγμές!
Θα τους βρείτε εδώ: https://www.facebook.com/pages/Luther-Blissett/308299432564923?fref=ts

Alannah Myles - Black Velvet

Κάπου στα τέλη της δεκαετία του '80 και αρχές '90, οι οθόνη του MTV γέμισε με μια νέα, επιβλητική και προπάντων εντυπωσιακή παρουσία. Η Alannah Myles με το πρώτο και ομώνυμο της δίσκο κατάφερε να εντυπωσιάσει και όχι μόνο με τις συνθέσεις της και την φωνή της, γνήσια ροκ, αλλά και με την εμφάνισή της. Η γεννημένη στον Καναδά τραγουδίστρια, κατάφερε με το πρώτο της σινγκλ, το"Black Velvet"   να φτάσει στο Νο 1 του  Billboard Hot 100 και αυτό μόλις σε δύο εβδομάδες. 
Η δημιουργία του τραγουδιού ανήκει στους  Christopher Ward και David Tyson. Ο πρώτο το εμπνεύστηκε  όταν είδε ένα λεωφορείο γεμάτο οπαδούς του Elvis (ένας είναι) να πηγαίνουν στη Graceland, για ξαγρύπνια  για την δέκατη επέτειο από τον θάνατό του. Αφού επέστρεψε στον Καναδά, μοιράστηκε την ιδέα με την Alannah Myles, για ένα τραγούδι για τον Elvis. Ο παραγωγός David Tyson έγραψε την μουσική και έτσι γεννήθηκε η μεγαλύτερη επιτυχία της μελαχρινής Καναδής.
Το τραγούδι σε κάθε στίχο έχει μια αναφορά στον Elvis. "Jimmy Rogers on the Victrola up high", είναι το όνομα ενός μπλουζίστα που επηρέασε τον Elvis και  Victrola είναι ό δίσκος που έπαιζε δυνατά. "Mama's dancin' with baby on her shoulder"  μιλάει για την Gladys Presley, που συνήθιζε να χορεύει με τον "βασιλιά" όταν ήταν μικρο παιδί. "Black velvet and that little boy's smile", είναι ένας πίνακας σε μαύρο βελούδο, που τον απεικόνιζε και οι γυναίκες φαν του, το ονόμαζαν little boy's smile. "Black velvet with that slow southern style", τραγουδούσε κάποια slow κομμάτια, σε ζωντανές εμφανίσεις, με ένα αργό λίκνισμα, όπως το "Blues Steamroller". "Up in Memphis the music's like a heatwave" μιλάει για το στούντιο που ηχογραφούσε. "Love Me Tender leaves 'em cryin' in the aisle" φυσικά αναφέρεται στην γνωστή του επιτυχία.
Ουσιαστικό ο κάθε στίχος είναι ΄ένα κομμάτι από την ζωή του βασιλιά του rock'n'roll. 
Jacek Maniakowski