Η μνήμη είναι η βασική ραχοκοκαλιά ενός πολιτισμού, η πραγματική μνήμη και όχι οι φαντασιώσεις του παρελθόντος. Και η μνήμη ενός πολιτισμού βασίζεται στα πολιτιστικά στοιχεία, δηλαδή την πιο δημιουργική του περίοδο, που είναι η ειρήνη. Άλλωστε γνωρίζουμε πως με τον πρώτο πυροβολισμό ενός πολέμου, αρχίζει να πεθαίνει η πολιτιστική κληρονομιά κάθε χώρας που συμμετέχει. Και φυσικά κατά την διάρκεια αυτού, οι πρώτη πληγείσα είναι πάντα η τέχνη. Κάθε πόλεμος, πέρα από τις ανθρώπινες απώλειες, έχει και απώλειες των έργων τέχνης.
Η μουσική είναι και αυτή από τα πρώτα θύματα κάθε ιδεοληψίας, που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε πόλεμο. Αυτό μάλλον είχαν υπ’ όψη τους κάποιοι επιχειρηματίες και αποφάσισαν να διαφυλάξουν την μουσική κληρονομιά όλων των πολιτισμών του πλανήτη.
Η μουσική για όλους μας ήταν και θα είναι καταφύγιο, αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να ανταποδώσουμε και να φτιάξουμε ένα καταφύγιο για αυτήν, μήπως και γίνει τίποτα στραβό. Βασικά οι πιθανότητες να γίνει είναι μάλλον συντριπτικές. Αυτόν τον ρόλο ανέλαβε μια νορβηγική εταιρία, η οποία δημιουργεί ένα πραγματικό καταφύγιο για τις πιο σημαντικές μουσικές ηχογραφήσει στην ιστορία. Η τοποθεσία του βρίσκεται κάπου ανάμεσα στην Νορβηγία και τον Β. Πόλο και η εταιρία ονομάζεται Elire Management Group.
Η ίδια αυτή εταιρία αποκάλυψε τα φιλόδοξα σχέδια της στο περιοδικό Billboard. Ο στόχος της είναι να διατηρήσει με σιγουριά ηχογραφήσεις μεγάλων μουσικών, από τους Beatles ως τους παραδοσιακούς ρυθμούς ιθαγενών φυλών της Αυστραλίας.
Όλο το Project φέρει το όνομα Global Music Vault και θα έχει την ίδια ασφάλεια με άλλα δύο σχέδια, τα Arctic World Archive* και Global Seed Vault**, δύο άλλα σημαντικά προγράμματα διάσωση, που βρίσκονται στο αρχιπέλαγος Svalbard. Η εταιρία Elire, πληροφόρησε πως ήδη κάνει διαπραγματεύσεις με την νορβηγική εταιρία Pigl, η οποία πρέπει να ετοιμάσει ειδικούς δίσκους αρχείων. Οι δίσκοι αυτοί πρέπει να έχουν αντοχή ακόμα για ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς, οι οποίοι προκαλούνται από μια πυρηνική έκρηξη. Στην διάσωση των ψηφιακών αρχείων συμβάλουν σημαντικά και οι καιρικές συνθήκες της περιοχής του αρχιπελάγους.
Υπάρχει ωστόσο ένα σημαντικό ερώτημα: Ποια κριτήρια είναι αυτό που ορίζουν ότι πρέπει να διασωθεί ένα μουσικό αρχείο; Σίγουρα δε μπορεί να είμαστε περήφανοι για όλες της μουσικές δημιουργίες. Η απάντηση δίνει η ίδια η Elire μέσω της συνεργασίας της με την παρισινή International Music Council***. Στις συνεργασίες της περιλαμβάνονται διάφορες διεθνείς οργανώσεις και ομάδες, οι οποίες θα επιλέγουν «περισσότερο δημοφιλή και πιο σημαντικές» ηχογραφήσεις απ όλο τον κόσμο. Επίσης οι δημοσκοπήσεις σε κάθε χώρα θα συμβάλουν στην επιλογή υλικού. Εδώ μάλλον περιμένουμε κάποιες «μνημειώδεις» επιλογές, αν λάβουμε υπ όψη, πως ψηφίζει κάθε χώρα τις κυβερνήσεις της.
Ο διευθυντής τους project Global Music Vault, ο Luke Jenkinson δήλωσε: «Δεν θέλουμε να προστατέψουμε κάποιο συγκεκριμένο (μουσικό) είδος και κάποια συγκεκριμένη εποχή. Αυτό που θέλουμε είναι οι λαοί και περιοχές του κόσμου, να ασχοληθούν πραγματικά με αυτό, ώστε να αποφασίσουν ποια μουσική αξίζει να διασωθεί».
Αξίζει να σημειωθεί πως οι γίγαντες της μουσικής βιομηχανίας, όπως Universal Music Group, Sony Music UK είτε Warner Music Group, έχουν ήδη ξεκινήσει να συγκεντρώνουν τις ηχογραφήσεις τους σε ψηφιακή μορφή, αλλά και σε μορφή CD, στους ανά τον κόσμο υποκαταστήματά τους. Ωστόσο η Elire βεβαιώνει, πως μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες διατήρησης του μουσικού προϊόντος.
Όπως όλοι γνωρίζουμε πως ο ίδιος ο κόσμος λειτουργεί με κάποια ενέργεια, κάπως σκοτεινή, η οποία μεταφράζεται σε χρήμα. Η εταιρία λοιπόν, αποφάσισε να παίρνει κάποια αμοιβή από τους δημιουργούς και δισκογραφικές για την διατήρηση και φύλαξη της μουσικής τους. Αλλά προγραμματίζει επίσης να μοιραστεί την μουσική από το καταφύγιο αυτό με ανθρώπους απ όλο τον κόσμο και το κέρδος από αυτό να το μοιραστεί με τους δημιουργούς.
Τα εγκαίνια όλου αυτού του εγχειρήματος αναμένονται την άνοιξη του 2022. Αρχικά θα συγκεντρωθεί η λαϊκή/παραδοσιακή μουσική και κατόπιν θα έχει σειρά η pop και άλλα είδη.
Προφανώς είναι αρκετά φιλόδοξο σχέδιο, το οποίο εξαρτάται από την κυριολεκτικά συμβολή όλων των λαών. Σίγουρα έχουν χαθεί πολλά εξαιτίας εθνικών εμμονών και δογματικών αντιλήψεων και πραγματικά λίγα έχουν διασωθεί εξαιτίας πολέμων και επιβολών νέων χειραγωγήσιμων μουσικών. Όσο υπάρχει πολιτισμός, η μουσική πάντα παλεύει σε έναν άνισο αγώνα για την ελευθερία, για να ενώσει ανθρώπους και λαούς και πάντα είναι αυτή που πρώτη πληγώνεται σε διαφωνίες τους. Ωστόσο πάντα κρατάει μια μικρή σπίθα για το μέλλον. Και το καλύτερο θα ήταν, αυτή η αιώνια σπίθα να γίνει επιτέλους μια φλόγα.
Jacek Henryk Maniakowski
* https://arcticworldarchive.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου