Rock - e - pedia: Desert rock

Ακόμα εκεί που δεν φυτρώνει τίποτα, κάποιες νότες μπορούν να ηχήσουν.

Desert rock ( περισσότερο γνωστό σαν Palm Desert Scene)

 

 

Πως ακούγεται: σαν να μαρσάρει μια Harley σε χωμάτινο δρόμο και με τον αέρα να φυσά σηκώνοντας σκόνη, η οποία χτυπάει ελαφρά το μισογεμάτο ντεπόζιτο βγάζοντας έναν συρτό ήχο. Σοβαρά τώρα; Οκ σαν μίξη stoner με south rock με ψήγματα από   psychedelia, blues, heavy metal, punk rock, acid rock και alternative rock.

Γιατί να το ακούσουμε: Γιατί είναι βρώμικο, ιδιαίτερο και έχουν βγει πολλά διαμάντια στο είδος αυτό, που έχουν στιγματίσει την γενικότερη σκηνή της rock.

Γιατί όχι: Γιατί ξεραίνονται τα αυτιά μου και γεμίζουν άμμο, αλλά και γιατί είναι υπερβολικά τραχύ πολλές φορές, αργόσυρτα riffs πολλές φορές κουράζουν κρύβοντας την «αταλεντοσύνη» κάποιων μουσικών. 

Που; Η.Π.Α., Palm Desert, Southern California και στα μπαρ της περιοχής αυτής.

Πότε; Αρχές δεκαετίας του ‘90

Ποιοι; Μάλλον τα παραισθησιογόνα της ερήμου θα μπορούσαν να είναι οι πρόδρομοι του είδους, αλλά οι Yawning Man θεωρούνται από του πρωτοπόρους του είδους. Αλλά και οι Desert Sessions που διοργάνωνε ο Josh Homme των Queens of the Stone και Kyuss, μαζί με άλλους γνωστούς καλλιτέχνες

Αλλά ακόμα να ακούσεις: The Desert Session, Brant Bjork, Fu Manchu, Fatso Jetson, Nebula, Mondo Generator, earthlings?, Hermano, Ten East, Orquestra Del Desierto, Nick Oliveri, John Garcia, Slo Burn, Che, Them Crooked Vultures, Vista Chino, Unida

Μέρες δόξας:  τέλη δεκαετίας του ’90 και στα ‘00ς. Ουσιαστικά τότε βγήκαν μπάντες παγκόσμιου βεληνεκούς με άλμπουμ πραγματικά αριστουργήματα.

Κόκκινη κάρτα: Η υπερβολική αυτοπεποίθηση της επιτυχίας, δείχνει έναν δρόμο προς επανάληψη  εαυτού σε πιο ακραία προσέγγιση. Ποτέ οι μουσικοί της σκηνής δεν έγιναν σταρ.

Με τι μπερδεύεται; με grunge και stoner rock, αλλά και με experimental rock και psychedelic rock

Τι λες στον άσχετο; Κάτι γαμάτοι μουσικοί πειραματίζονται με παραισθησιογόνα και μουσική

Jacek Henryk Maniakowski

Planet of Zeus – Nervous Breakdown

 

Κάθε γέννα προϋποθέτει πόνο. Ο πόνος — ή όπως λεγόταν στα αρχαία, ο πόθος (πάθος) — είναι πάντα ικανός να γεννήσει νέα ζωή. Το σπάσιμο των ορίων, ή η ανάγκη για αυτό, αποτελεί τη βασική αιτία του πόνου. Σπάνια όμως ο πόνος μειώνει αυτή την ανάγκη. Το αποτέλεσμα είναι πάντα μια νέα ζωή ή μια νέα δημιουργία. Και τίποτα δεν δημιουργείται χωρίς κόπο ή πόνο — όπως οριζόταν και στα αρχαία χρόνια ο κόπος.

Ο εκνευρισμός, ή αλλιώς το σπάσιμο νεύρων, είναι ένα από τα δημιουργικά κατάλοιπα. Κι όμως, κάθε ικανός καλλιτέχνης μπορεί να μετατρέψει τα πάντα σε τέχνη — αρκεί να έχει τη διάθεση να ακούσει και να αφουγκραστεί. Κάπως έτσι, ένα Nervous Breakdown αποτέλεσε ένα σημαντικό σκαλοπάτι για μια μεγάλη πορεία προς την κορυφή.

Η πορεία του τραγουδιού ξεκινά το 2005, όταν το συγκρότημα κυκλοφόρησε μόνο το demo του.

«Το Nervous Breakdown ηχογραφήθηκε για τη συλλογή In the Junkyard Vol.2 της ανεξάρτητης εταιρείας Spinalonga Records το σωτήριο έτος 2005», αναφέρει η μπάντα.

Τότε, οι Planet of Zeus ήταν ακόμα τρίο: Μπάμπης Παπανικολάου – κιθάρα και φωνή, Γιάννης Βράζος – μπάσο, Στέλιος Προβής – ντραμς. 

Η επικοινωνία είναι μια κατάκτηση που έρχεται με ωριμότητα και με την κατανόηση κοινού σκοπού. Και η απόσταση, πολλές φορές, ευνοεί… την απουσία της.

«Στο συγκεκριμένο track, θέλαμε να αποτυπώσουμε τα νεανικά μας νεύρα — κυρίως αυτά που είχαμε μεταξύ μας, μιας και τότε τα τρία μέλη της μπάντας ζούσαν σε τρεις διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας και η συνεννόηση ήταν ανέφικτη», αποκαλύπτει το συγκρότημα. Η μουσική δημιουργήθηκε πρώτη, και οι στίχοι προστέθηκαν αργότερα — μια διαδικασία σύνθεσης που η μπάντα έχει υιοθετήσει μέχρι σήμερα.

«Κατά την ηχογράφηση των φωνητικών, μέσα στο booth μαζί με τον Μπάμπη, σε μια γωνία, σκυφτός, με αγκαλιά ένα μικρόφωνο και πολλά νεύρα, ήταν φίλος μας — μουσικός, γνώστης και τότε μέλος σε indie rock μπάντα — ο οποίος αναφώνησε: I’m on a nervous breakdown.» Και κάπως έτσι γεννήθηκε ο τίτλος του τραγουδιού. Άλλωστε, ένας σωστός μουσικός έχει τα αυτιά του ανοιχτά για κάθε ερέθισμα — και ξέρει να το μετατρέπει σε στίχους και μουσική.

Το τραγούδι κυκλοφόρησε και στο ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος Eleven the Hard Way.
Υπάρχει όμως και ένα μικρό “κυνήγι θησαυρού” μέσα στον δίσκο: στο εξώφυλλο αναγράφονται δέκα τραγούδια, με το Nervous Breakdown να απουσιάζει.

Το συγκρότημα αποκαλύπτει τι ακριβώς συμβαίνει, μαζί με ένα ενδιαφέρον περιστατικό από κορυφαίο — για πολλούς — τραγουδιστή της heavy metal μουσικής:

«Το track αυτό βρήκε τον δρόμο του και στο ντεμπούτο άλμπουμ μας Eleven the Hard Way, σαν κρυφό κομμάτι στο τέλος του τελευταίου track Space Loop 430, κάνοντας τον Bruce Dickinson να απορήσει κατά τη διάρκεια της εκπομπής του στο BBC Radio για ποιο λόγο ο δίσκος έχει δέκα κομμάτια ενώ ο τίτλος του παραπέμπει σε δίσκο με έντεκα.»

Καταλήγει ο Γιάννης Βράζος, ο οποίος διηγείται την ιστορία του τραγουδιού για τις ανάγκες του ενθέτου Songstories του Jacek Maniakowski, που παρουσιάστηκε στο 1055 Rock στην εκπομπή του Νίκου Δαλαμπύρα.

Είναι γεγονός πως δεν είναι σπάνιο να διαλύονται μπάντες κατά την ηχογράφηση ενός άλμπουμ.
Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου όλη αυτή η ένταση έχει δημιουργικό αντίκτυπο — όπως ακριβώς συνέβη με τους Planet of Zeus.

Το Nervous Breakdown δεν ήταν απλώς ένα τραγούδι. Ήταν μια στιγμή αλήθειας, μια κραυγή συναισθήματος, και τελικά… ένα σκαλοπάτι προς την κορυφή.

Jacek Henryk Maniakowski