Motorhead - Motorhead

Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι ο κάθε θάνατος είναι και μια γέννηση και στην φύση ισχύει πλήρως αυτό. Στο rock'n'roll όμως, δεν ισχύει πάντα  αυτό, αλλά οι περιπτώσεις δεν είναι λίγες, μιας που ο θάνατος, φυσικός είτε μουσικός, πάντα παραμονεύει ανθρώπους που είναι ταγμένοι στην μουσική. Από τις πιο συνηθισμένες αιτίες εμφάνισης του Χάρου και δεν εννοώ τον Μητσοτακ....... φτου φτου, είναι τα ναρκωτικά. Αλλά η πιο παράξενη περίπτωση είναι αυτή του Ian "Lemmy" Kilmister. Και ο σύνδεσμος ανάμεσα στον θάνατο και την γέννηση ήταν ένα τραγούδι, το "Motorhead". Το τελευταίο τραγούδι που έγραψε ο μπασίστας και τραγουδιστής για τους  Hawkwind, μια μπάντα που φημιζόταν για δυο πράγματα, την εκδίωξη των μελών της και για τα ναρκωτικά.
Το τραγούδι γράφτηκε από τον Lemmy, λίγο πριν εγκαταλείψει τους Hawkwind, το 1974 σε ένα ξενοδοχείο το  'Riot House' στο  West Hollywood της California. Ο ίδιος αναφέρει ότι, βρισκόταν με την τότε του μπάντα στην ίδια με τον  Roy Wood και τους Wizzard. Αποφάσισε να γράψει ένα τραγούδι και πήγε κατευθείαν στο δωμάτιο των  Wizzard μέσα στα άγρια μεσάνυχτα. Πήρε την ακουστική κιθάρα  Ovation του Roy Wood και βγήκε στο μπαλκόνι και ούρλιαζε για κανένα τετράωρο. 
Το γιατί ούρλιαζε στο μπαλκόνι μπορεί να το εξηγήσει και ο τίτλος του τραγουδιού, που σε αργκό σημαίνει κεφάλι γεμάτο αμφεταμίνη. Και μάλλον οι στίχοι είναι κατατοπιστικοί σχετικά με το νόημα τους. Την κατάσταση του δημιουργού φανερώνει και η λέξη 'parallelogram', μοναδική φορά στην ιστορία του rock'n'roll που γράφτηκε στίχος με αυτήν την λέξη. Αν και αυτό έκανε τον  Lemmy περήφανο. 
Το τραγούδι πρωτοκυκλοφόρησε σαν Β' πλευρά του σινγκλ  "Kings of Speed" το 1975 από τους Hawkwind. Όμως τα γεγονότα που ακολούθησαν δεν ήταν ευχάριστα για τον δημιουργό του. Καταρχήν πιάνεται με αμφεταμίνες στα Αμερικανο- Καναδικά σύνορα και οι φήμη λέει ότι όλα τα μέλη της μπάντας φόρτωσαν και τα δικά τους ναρκωτικά στις αποσκευές του άτυχου μπασίστα. Σαν να μην του έφτασαν αυτά, τον διώχνουν και από τους Hawkwind. Και ενώ είναι έτοιμος να φτιάξει μια νέα μπάντα με την ονομασία Bastards, προς τιμή των προηγούμενων του μουσικών συνεργατών, έρχεται η τελευταία του σύνθεση να του δώσει έμπνευση για το όνομα της νέας του μπάντας: Motorhead!!
Το τραγούδι μπαίνει στο ντεμπούτο ομώνυμο άλμπουμ τους το 1977.  το τραγούδι γνωρίζει επιτυχία μόλις το 1981, μετά από την έκδοση του  live άλμπουμ τους του No Sleep 'til Hammersmith. Φυσικά η ζωντανή εκτέλεση είναι του τραγουδιού γνωρίζει αποθέωση μαζί με τον νέο θρύλο της heavy metal.  Είναι πιο άγρια από αυτήν των Hawkwind και είναι ιδανικό τραγούδι για συναυλίες. 

Jacek Maniakowski

AC/DC - Jailbreak

Στην Rock'n'Roll οι μύθοι και οι φήμες μπερδεύονται με την πραγματικότητα. Ο μαγικός κόσμος της σίγουρα μπορεί να ακροβατεί και στις δύο όψεις της ζωής, την πραγματικότητα και την φαντασίωση. Παρ' όλα αυτά, είτε πηγή έμπνευση είναι αληθινή είτε όχι, πάντα προσφέρει κάποια ζουμερή ιστορία.... έστω και είναι από αυτές που θα διηγούμαστε στα εγγόνια μας..... με μπόλικη  σάλτσα. 
Ο  Bon Scott ήταν από τις πιο θρυλικές μορφές της Rock'n'Roll και την ζωή του την έκανε και τραγούδια. Αλλά και κάθε παρατήρηση ή ακόμα κάποια είδηση που διάβασε προσπάθησε να την κάνει και στίχο. Κάπως έτσι έχει και η ιστορία του "Jailbreak", τουλάχιστον η φήμη γύρω από την δημιουργία αυτού του τραγουδιού. Από τα πρώτα τραγούδια της μπάντας που πρωτοκυκλοφόρησε, μόνο στην Αυστραλία, στο '74 Jailbreak EP  και στο άλμπουμ  Dirty Deeds Done Dirt Cheap (1976). Είναι δημιουργία τριών μελών της μπάντας, των  Angus Young, Malcolm Young και φυσικά,  Bon Scott. 
Το λυρικό μέρος αφορά έναν διάσημο εγκληματία της χώρας της Ωκεανίας, τον  Mark Brandon Reid, γνωστό και ως "Chopper". Η δράση του οποίου καταγράφηκε και σε ταινία του 2000, με τίτλο  Chopper. Η δράση του είναι αρκετά πλούσια, αλλά το τραγούδι αφορά την αποτυχημένη του απόδραση από την φυλακή, για το φόνο ενός αρχηγού μιας συμμορίας. Ουσιαστικά ο "Chopper" είχε απογοητευτεί (χαχαχαχαχαχαχαχαχα) από την ζωή στην φυλακή και αποφάσισε να αποδράσει με την βοήθεια του φίλου του Jimmy Loughnan.  Φυσικά τα γεγονότα αποκτάν νόημα κωμωδίας, αν σκεφτεί κανείς, ότι ο  Jimmy είχε κλειστοφοβία( μπουαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα) και η απόδραση ήταν καταδικασμένη να αποτύχει. Την εξιστόρηση αυτών των γεγονότων υποτίθεται ότι διάβασε ο τραγουδιστής των AC/DC και έγραψε τους στίχους. 
Η ιστορία του  Mark Brandon Reid, μπορεί να είναι αληθινή, αλλά υπάρχει ένα μπέρδεμα με τις ημερομηνίες, εκτός αν ο Bon Scott είχε προφητικές ικανότητες. Αλλά το fake της ιστορίας δεν σταματά εδώ. οι φήμες λένε ότι, όταν πρωτογράφτηκε το τραγούδι, κάποια στιγμή όλοι σταμάτησαν να παίζουν το κομμάτι, όταν συνειδητοποίησαν, ότι έπαιζαν το "Gloria".. χμμμ....μάλλον το συνέχισαν, γιατί οι ομοιότητες κάτι παραπάνω από φανερές είναι. 
Το βιντεοκλίπ του τραγουδιού το σκηνοθέτησε ο  Paul Drane και γυρίστηκε σε ένα προάστιο της Μελβούρνης, το Sunshine. Είναι από τα πρώτα βιντεοκλίπ που χρησιμοποίηται ψεύτικο αίμα, αλλά και εκρήξεις. Κάποια μέλη της μπάντας είναι ντυμένα φύλακες και κάποια άλλα φυλακισμένοι. Επίσης υπάρχει ένα καταπληκτικό cover από τους  Aborginial band, Yothu Yindi, στο οποίο χρησιμοποιούν ακόμα και didgeridoo, παραδοσιακό πνευστό των πραγματικών κατοίκων της Αυστραλίας. 

Jacek Maniakowski

Megadeth - Hangar 18

Η εκδίωξη του  Dave Mustaine από τους Metallica, δεν έκανε και τόσο κακό στον ίδιο. Στην μουσική μάλλον είναι ευλογία, μιας και ιδιότροπος κιθαρίστας δημιούργησε άλλο ένα super group. Αλλά και στον ίδιο επέδρασε πολύ θετικά, μιας και η αποτοξίνωση του ήταν άκρως αποτελεσματική. Φυσικά, ανακάλυψε και τον Θεό... αλλά και κάποιους εξωγήινους. Και σε αυτούς αναφέρεται και το "Hangar 18"των Megadeth.
Αν και το τραγούδι αφορά τους εξωγήινους, δεν είναι αποκλειστική δημιουργία του  Mustaine . Το λυρικό μέρος ανήκει στον  drummer Nick Menza και το εμπνεύστηκε από την ομώνυμη του τραγουδιού ταινία του 1980. Βρίσκεται στο τέταρτο άλμπουμ της μπάντας το  Rust in Peace του 1990. Ο τίτλος του τραγουδιού αναφέρεται σε ένα μέρος της αεροπορικής βάσης  Wright-Patterson Air Force Base, κοντά στην Dayton του Ohio. Η συγκεκριμένη βάση δεν είναι οποιαδήποτε βάση. Αν και υπάρχει από το 1917, ουσιαστικά έγινε γνωστή μετά το 1947. Το πιο πιθανόν οι λάτρεις των X Files να γνωρίζουν πολλά για αυτήν, μιας που έχει γίνει επίκεντρο παρά πολλών θεωρείων συνωμοσίας. Από το 1952 εφαρμόζεται εκεί το  Project Blue Book, απόλυτα σχετιζόμενο με τα ΑΤΙΑ. Όμως το πιο πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει το υπόστεγο 18, "Hangar 18". 
Οι φήμες λένε ότι εκεί φυλάσσονται και εξετάζονται τα πτώματα των εξωγήινων του  Roswell, που βρέθηκαν μαζί με την πτώση εξωγήινου σκάφους . Ουσιαστικά μαζί με την Area 51 τα δύο κέντρα που σχετίζονται με όλες τις θεωρίες για εξωγήινους. Το θέμα του βιντεοκλίπ αυτό ακριβώς διαπραγματεύεται, τον βασανισμό διάφορων εξωγήινων. Το βίντεο γυρίστηκε στο San Pedro της California και στο κτήριο Water & Power. Στην αρχή του βίντεο ακούγεται και ένα άλλο τραγούδι από τον ίδιο δίσκο, το "Dawn Patrol". Κατά σύμπτωση, στο ίδιο κτήριο γύρισαν και το βιντεοκλίπ για το τραγούδι  "Crush 'Em", 9 χρόνια αργότερα. 
Η το κυρίως riff του τραγουδιού, είναι ακόμα από την εποχή, που ο Mustaine ήταν στους Metallica και είναι το ίδιο με αυτό του "The Call Of Ktulu". Είναι του ίδιου, αλλά μάλλον ήταν τόσο μαστουρωμένος όταν διώχτηκε από την προηγούμενη του μπάντα, που μεταξύ των πραγμάτων που ξέχασε ήταν και κάποια ριφάκια, αλλά και τραγούδια. Και οι  Metallica δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη, χτίζοντας την παράδοση που τους θέλει να σφετερίζονται ασύστολα μουσικές ιδέες άλλων. Αν και δύο τραγούδια έχουν κάτι από το   Kashmir των Led Zepplin. 
Αρχικά το τραγούδι ονομαζόταν N2RHQ, γράμματα που είδε  ο ντράμερ Nick Menza σε μια πλευρά κάποιου αεροπλάνου, όταν εμπνεύστηκε  το λυρικό μέρος του τραγουδιού. Ο ίδιος πιστεύει στην ύπαρξη εξωγήινων και ότι ο Ιησούς ήταν εξωγήινος και αυτός. Ο Mustaine εξήγησε, ότι οι στίχοι απλά κατηγορούν τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ για την μυστικοπάθεια τους. 

Jacek Maniakowski

Beatles - While My Guitar Gently Weeps

Αναλογιζόμενος μια φράση ενός φίλου μου : " οι Pink Floyd είναι Η μουσικΗ, αλλά οι Beatles είναι ΟΙ μουσικΟΙ"  συμπέρανα ότι,  η μπάντα από το Liverpool αποτελούνταν από τέσσερις ισάξιους μουσικούς και όχι δύο. Μπορεί οι Paul McCartney και John Lennon να γράφανε τραγούδια με την ίδια ευκολία που έκαναν την πρωινή τους τουαλέτα ή ακόμη  έγραφαν και στην πρωινή τουαλέτα (Yesterday ). Όμως και οι άλλοι δύο μουσικοί έχουν γράψει ιστορικά τραγούδια, αν και δύσκολα γινόταν αποδεκτά από το βασικό δίδυμο των συνθετών. Σε μια περίπτωση ο George Harrison έπρεπε να επιστρατεύσει έναν φίλο του, μουσικό παγκόσμιας κλάσης, για να τους πείσει για την ποιότητα της δημιουργίας του.

Ο λόγος για το "While My Guitar Gently Weeps", μια δημιουργία του  George Harrison του 1968, που μπήκε τελικά στο ομώνυμο άλμπουμ της μπάντας, το γνωστό και σαν The White Album. Σε μια βόλτα στο Surrey του Λονδίνου, ζήτησε από τον φίλο του  Eric Clapton να παίξει το σόλο στο τραγούδι. Ο Clapton ήταν απρόθυμος αρχικά, λέγοντας ότι κανείς δεν παίζει σε άλμπουμ των "σκαθαριών", εκτός από τους ίδιους. Τελικά τον έπεισε να παίξει με την δική του κιθάρα, δώρο του ίδιου του Clapton, την  Gibson Les Paul, ονομαζόμενη και "Lucy" .  Και ο κύριος λόγος που χρησιμοποίησε την κιθάρα του Harrison, ήταν να πετύχει πιο Beatles ήχο. Ο άλλος λόγος της παρουσίας του Clapton, ήταν να πάρουν πιο σοβαρά το τραγούδι τα υπόλοιπα μέλη και να προσπαθήσουν καλύτερα, κάτι που έγινε. Η πρώτη όμως, εκτέλεση του τραγουδιού έγινε μαζί με τον  McCartney, να παίζει πλήκτρα και τον  Harrison να παίζει ακουστική κιθάρα. Η εκτέλεση αυτή βρίσκεται στο The Beatles Anthology 3.

Η έμπνευση για την δημιουργία του τραγουδιού ήρθε στον κιθαρίστα, όταν διάβασε το βιβλίο  I Ching. Του έκανε εντύπωση η δική του παρατήρηση ότι στην ανατολή, όλα σχετίζονται μεταξύ τους,ενώ στην δύση θεωρούνται απλά συμπτωματικά. Στην τύχη ανοίγοντας λοιπόν το βιβλίο, η πρώτη φράση που βλέπει είναι το gently weeps. Ο δημιουργός του ομολογεί: " έγραψα το While My Guitar Gently Weeps στο σπίτι της μητέρας μου, σκεφτόμουνα το  I Ching, το Βιβλίο των Αλλαγών.... βασίστηκα στη θεωρεία αυτή, ότι όλα σχετίζονται μεταξύ τους και όλα είναι γραφτά..... " και αυτή είναι και η βάση των στίχων του τραγουδιού. 

Το τραγούδι συνεχίζει ως σήμερα το μουσικό ταξείδι, μέσα από φωνές και εκτελέσεις πολλών καλλιτεχνών. Οι Beatallica, ένα συγκρότημα παρωδία, που τραγουδά κομμάτια των Beatles σε στυλ Metallica, συνδυάζοντας συνήθως από ένα τραγούδι από κάθε από τις δύο μπάντες, το συνδύασαν με το "Creeping Death" των Metallica. Το αποτέλεσμα ήταν το.....  "While My Guitar Deathly Creeps". 

Jacek Maniakowski

Klavierkunst

Μια φράση που άκουσα, όσο σκοτεινιάζουν οι καιροί τόσο φωτίζει η τέχνη, θα μπορούσε να περιγράψει πλήρως τον καλλιτέχνη που θα παρουσιάσω σε αυτό το άρθρο. Σαν ένας σύγχρονος βάρδος γυρίζει όλες τις πρωτεύουσες, αλλά και μεγάλες πόλεις με το αυτοσχέδιο και το ιδιοκατασκευής πιάνο του. Μοναδικά του σύνεργα σε αυτό του το εγχείρημα, είναι ένα Volkswagen Vento και ένα τρέιλερ WM Meyer, που μεταφέρει το πιάνο του. Καθώς και οι νότες και η ίδια του ψυχή.
Ο Davide Martello, γνωστός περισσότερο με το ψευδώνυμο Klavierkunst, από τα 7 του άρχισε η πρώτη του επαφή με το πιάνο, στην γενέτειρά του, την πόλη Konstanz της Γερμανίας. Το ελεύθερο του πνεύμα φάνηκε από τα εφηβικά του χρόνια, όταν δεν προσπαθούσε να βελτιώσει την τεχνική του, αλλά να δημιουργεί τις δικές του συνθέσεις. Ήθελε να ενσάρκωση σε πράξη τις μουσικές του ιδέες και δεν ήθελε να περιορίζεται μόνο στην θεωρεία της τέχνης του πιάνου. Και αυτό και σημαίνει και το προσωνύμιο του... "τέχνη του πιάνου", Klavierkunst.
Οι πρώτες του δημόσιες εμφανίσεις σε μια Λουθηρανής Εκκλησία και κάποια πολιτιστικά κέντρα το οδήγησαν σε συμπέρασμα, ότι η μουσική δεν είναι το παν σε μια συναυλία. Ο χώρος παίζει γι αυτό πολύ σημαντικό ρόλο και ουσιαστικά τον βασικό. Τότε κατάλαβε ότι η μουσική πρέπει να προβληματίσει και μέσα στο κατάλληλο περιβάλλον, να παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην δημιουργία του μέλλοντος. Όπως στον μεσαίωνα οι βάρδοι προσπαθούσαν να κρατήσουν κάποιο στοιχειώδες φως γνώσης σε πιο σκοτεινούς καιρούς της ιστορίας, έτσι και η σήμερα η μουσική έχει αυτόν τον ρόλο, μιας και το πνευματικό σκοτάδι αρχίζει να καλύπτει κα τον δυτικό κόσμο. Έτσι γεννήθηκε και ο όρος Klavierkunst, τον οποίο και υιοθέτησε ο καλλιτέχνης. Τότε του γεννήθηκε και η επιθυμία να παίξει σε πλατείες όλων τω πρωτευουσών.
Για να πραγματοποιηθεί η επιθυμία του αλλά και ο σκοπός του χρειαζόταν ένα ειδικά διαμορφωμένο πιάνο που να αντέχει σε όλες τις συνθήκες. Η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής του για τα επόμενα δυο χρόνια, θα βάλει σε δοκιμασία τον σκοπό του, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα πιάνο με ουρά, έτοιμο για όλες τις ... καταστάσεις. Το ταξείδι ξεκίνησε από όλες τις μεγάλες πλατείες μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων. Απαλλαγμένος από τους περιορισμούς μια εύκολης κερδοφορίας μέσω δισκογραφικών, ηχογραφεί και κυκλοφορεί μόνος του τις δουλειές του. Πουλάει τους δίσκους, στις πλατείες που παίζει κι εκφράζει την πραγματική ελευθερία της μουσικής. Παίζει για την ειρήνη και την συναδέλφωση, με τα λόγια στις συνθέσεις τους να είναι περιττά.
Οι κύριες μουσικές του επιρροές είναι οι Beatles, John Lennon, Sven Väth. Και δεν είναι οι λίγες φορές που παίζει τις συνθέσεις αυτών των καλλιτεχνών στις συναυλίες του. Μετά από ένα "παράνομο" πέρασμα από την Θεσσαλονίκη, μιας και δεν του δόθηκε άδεια να παίξει μπροστά στον Λευκό Πύργο και έπαιξε μια μέρα αργότερα, αφού σχόλασαν οι δημοτικοί αστυνομική και μετά από την δική τους παρότρυνση. Ακολούθησε η πλατεία Ταξίμ, εν μέσω των ταραχών. Εκεί συγκέντρωσε χιλιάδες ακροατές, παίζοντας για μέρες μέχρι να θεωρηθεί το πιάνο του και το αυτοκίνητό του "τρομοκράτες" από την τούρκικη αστυνομία. Τα δύο αυτά αντικείμενα "συνελήφθησαν" για κάποιες μέρες.
Ωστόσο η δοκιμασία αυτή ήταν απόδειξη της δύναμης της μουσικής αυτού του καλλιτέχνη, αλλά και γενικά την δύναμη της. Απέδειξε ότι η μουσική είναι για τις πλατείες και είναι πάντα μια ήρεμη δύναμη ενάντια σε κάθε αυταρχισμό και αδικία. Απέδειξε ότι όσα όργανα και καταστρέψεις ή κατασχέσεις, οι νότες πάντα μένουν. Απέδειξε ότι το όνειρό του δεν είναι κάτι φανταστικό, αλλά κάτι απτό και πραγματικό. Ο Klavierkunst είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση και απόδειξη ο ίδιος της ουσίας της μουσικής.

Jacek Maniakowski

Θα τον βρείτε εδώ: 

http://www.klavierkunst.com https://twitter.com/Klavierkunst https://soundcloud.com/klavierkunst http://www.last.fm/music/Davide+Martello http://www.youtube.com/user/DAVIDEMARTELLO

The Cardigans - My Favourite Game

Οι Σουηδοί πέρα από την μακριά μουσική τους παράδοση, τιμούν κατά καιρούς την ροκ μουσική με πολύ αξιόλογα σχήματα και την ροκ μουσική. Αν και το κλίμα είναι κάπως ψυχρό, η μουσική είναι αρκετά ζεστή. Αλλά όταν θέλουν να ταξειδέψουν σε πιο θερμά κλίματα, η μουσική απλά είναι το καλύτερο μέσον. Έτσι μέσα από το Gran Turismo ταξειδεύουν και οι  The Cardigans. Πουλάνε πάνω από 3 εκατομμύρια αντίτυπα με το "My Favourite Game" να γίνεται το Favourite σινγκλ του δίσκου, αλλά και της μπάντας. Έτσι όλος ο κόσμος της ροκ είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τα πιο Favourite λακκάκια της μουσικής αυτής σκηνής, μέσα από ένα από τα πιο στιλάτα βιντεοκλίπ. 
Τα πιο όμορφα λακκάκια της ροκ ανήκουν στην  Nina Persson, φωνή της μπάντας και δημιουργό, μαζί με τον κιθαρίστα  Peter Svensson, του  "My Favourite Game" . Το τραγούδι κυκλοφόρησε κάπου στα τέλη του 1998 και η δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του ίδιου έτους. Μπήκε στο υπέρ πετυχημένο τέταρτο τους άλμπουμ, το Gran Turismo. Το τραγούδι αναφέρεται στο αγαπημένο παιχνίδι της μπάντας, που δεν είναι άλλο από τον τίτλο του άλμπουμ. Όλοι συνήθιζαν να παίζουν αυτό το παιχνίδι μέσα στο λεωφορείο, με το οποίο πηγαίνανε σε περιοδείες. 
Πρώτη φορά που το παρουσίασε ο Svensson, στον παραγωγό του άλμπουμ, Tore Johansson σε ακουστική κιθάρα. Στο σιγανό τέμπο, που το έπαιξε ο κιθαρίστας, έμοιαζε με μια μίξη country/rock. Μάλιστα ο παραγωγός το παρομοίασε με το "Old Man" του Neil Young. Με την εισήγηση του παραγωγού διπλασιάστηκε το τέμπο. Και η ηχογράφηση του έγινε με μέσα και στυλ της δεκαετία του '70 και με τα φωνητικά να ηχογραφούνται στην σοφίτα του στούντιο. 
Πέρα από τις μουσικές του ιδιαιτερότητες, αυτό που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι και το βιντεοκλίπ του τραγουδιού. Σκηνοθετημένο από τον  Jonas Åkerlund, γυρίστηκε στην έρημο Mojave κοντά στο Barstow της  California και κόστισε £220,000 το τρίμερο των γυρισμάτων. Η Nina Persson οδηγεί μια σκούρα μπλε  Cadillac Eldorado του 1974 με μια πέτρα πάνω στο πετάλι του γκαζιού. Το οδήγημα της είναι ορισμός μια ξανθιάς που απλά θέλει να αυτοκτονήσει. Ο συνοδηγός της είναι, σε μια εκδοχή του βιντεοκλίπ, ο γάτος Φέλιξ, γνωστός χαρακτήρας των καρτούν και οποίος χάνει και την θέση του σε κάποια στιγμή και αργότερα και το κεφάλι του από διερχόμενο αυτοκίνητο. 
Το τρελό ταξείδι της τραγουδίστρια τελειώνει όταν συγκρούεται με ένα φορτηγάκι με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας και οδηγό τον ντράμερ Bengt Lagerberg. Η ίδια απλά στέκεται όρθια πάνω στο κάθισμα με τα χέρια ανοιχτά. Σε μία από της πέντε διαφορετικές εκδοχές του τέλους του βίντεο, προσγειώνεται στην άσφαλτο με μια μόνο ρινορραγία, αλλά η πέτρα, που είχε στο γκάζι σε όλη την διάρκεια της πορείας της, εμφανίζεται ξανά και προσγειώνεται στο κεφάλι της οδηγού. Φυσικά, για να παιχτεί το βίντεο έγιναν κάποια ψαλιδίσματα, κυρίως στον αριθμό το ατυχημάτων που προκάλεσε η ξανθιά οδηγός.

Jacek Maniakowski

Mr. Big - To Be with You

Είναι σπάνιες περιπτώσεις που ένα συγκρότημα κατακτά την κορυφή με μια σταθερή άνοδο. Το πιο συνηθισμένο είναι ένα "μπαμ" στα μουσικά δρώμενα και μια σωστή προώθηση από την δισκογραφική. Καμιά φορά όμως η έκρηξη έρχεται από κάποιο τραγούδι που ήταν ξεχασμένο από την δημιουργό του, από τα εφηβικά του χρόνια. Έτσι σαν κάποιο είδος φυτού της ερήμου, που μπορεί να είναι κρυμμένο μέσα στο ξερό χώμα για χρόνια και μόλις πέσουν κάποιες σταγόνες βροχής ανθίζει, κάποια τραγούδια μόλις έρθει το πλήρωμα του χρόνου σκαρφαλώνουν στις κορυφές των τσαρτς.
Αυτή είναι και η ιστορία του "To Be with You" των Mr. Big. Κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1991, μέσα από το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας το Lean into It. Η δημιουργία του Eric Martin έπιασε κορυφή σε πάνω από 20 χώρες και εκτόξευσε το άλμπουμ σε τρελές πωλήσεις, κάνοντας ταυτόχρονα την μπάντα παγκοσμίως γνωστή. Η επιτυχία του τραγουδιού οφείλεται και στην άνθιση εκείνη της εποχή ενός στυλ μουσικής, λεγόμενου "Shredding". Απαλές μελωδίες ακολουθούν εύηχα ρεφρέν και αυτά κάτω από μια βελούδινη παραγωγή. Το "To Be with You" είναι ότι πιο αντιπροσωπευτικό αυτού του στυλ .
Ο δημιουργός έγραψε το λυρικό μέρος όταν ήταν έφηβος. Το θέμα των στίχων δεν έχει καμιά πρωτοτυπία και μιλά για κάποιον άντρα που έχει τα μάτια του στραμμένα σε μια κοπέλα με ραγισμένη καρδιά μετά από έναν χωρισμό. Αν και το μουσικό μέρος προϋπήρχε, κάποιος τραγουδοποιός ονόματι David Grahame, που δούλευε για την δισκογραφική τους, το επεξεργάστηκε καλύτερα, δίνοντας την δική του "νότα" στην μελωδία.
Λίγο πριν την ηχογράφηση του δεύτερους τους άλμπουμ ο Eric Martin επισκέφτηκε τον κιθαρίστα της μπάντας Paul Gilbert, στο διαμέρισμά του λέγοντάς του πως έχει μια μπαλάντα έτοιμη. Ο Paul Gilbert του απάντησε πώς έχει και αυτός ένα ψυχεδελικό ροκ τραγούδι έτοιμο, το "Green Tinted Sixties Mind". Αποφάσισαν να είναι οι θεμέλιοι λίθοι του νέου τους άλμπουμ, αν και δεν ήταν και τα πιο ροκ και πιο αντιπροσωπευτικά τους τραγούδια. Στη σόλο του καριέρα, ο Paul Gilbert, στις ζωντανές εμφανίσεις, συνόδευε το τραγούδι με σόλο από το "Ain't Talkin' 'Bout Love" των Van Halen

Jacek Maniakowski