Η ειρωνεία, λένε, είναι το όπλο του αδυνάτου. Το rock n roll μπορεί να έχει παγκόσμια απήχηση, αλλά δε παίρνει και αποφάσεις, που αφορούν τα παγκόσμια δρώμενα. Μπορεί να υπενθυμίζει ιστορικά γεγονότα, να σχολιάζει τα κακώς κείμενα και μέσα από τα τραγούδια της διαμαρτυρίας μας χάρισε αξέχαστες δημιουργίες. Ωστόσο ελάχιστα τραγούδια, μόνο ένα ξέρω εγώ, το John Sinclair του John Lennon, που κατάφερε να ελευθερώσει τον ποιητή και μάνατζερ του πανκ συγκροτήματος των MC5, που μπορούν να παρέμβουν σε κάποια δικαστική ή πολιτική απόφαση. Έτσι τα παραδείγματα που η ειρωνεία, είτε μέσω τίτλου είτε μέσω του λυρικού μέρους και ακόμα και των δύο.
Το American Idiot, το έβδομο άλμπουμ των Green Day του 2004, εκτός από ένα από τα αριστουργήματα της ροκ γενικά, είναι ουσιαστικά και ένα μανιφέστο στον Αμερικάνικο πλαστικό και υποκριτικό τρόπο ζωή. Το τραγούδι Holiday δεν ξεφεύγει από το γενικό πλαίσιο όλου του άλμπουμ. Η δημιουργία του Billie Joe Armstrong, σε συνεργασία και με την υπόλοιπη μπάντα είναι η φυσική συνέχεια του Jesus of Suburbia ( http://echooadventures.blogspot.gr/2013/04/green-day-jesus-of-suburbia.html ). Αλλά και πρελούδιο στο "Boulevard of Broken Dreams" , τραγούδι και αυτό του ίδιου άλμπουμ.
Ο στίχος Hear the sound of the falling rain..., πρώτος του τραγουδιού, συνδέεται με προηγούμενο τραγούδι και πάντα με ήρωα το Ιησού των προαστίων. Έχει αμφιβολία για την φυγή του από τα προάστια, προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι, είναι πια ελεύθερος. Παρ' όλο που συνεχίζει να είναι μόνος και δυσαρεστημένος με τον εαυτό του. Η κραυγή του για τα, νεκρά πια, πιστεύω του, κάνει αναφορά για τους χιλιάδες νεκρούς στο πόλεμο του Ιράκ. Νεκρούς, που μένουν ανώνυμοι για την πλειονότητα των Αμερικανών. Και με αυτήν την αφορμή θέτει και το ζήτημα της εκμετάλλευση του πολέμου, αλλά και την εμπλοκή σε αυτόν, των μεγάλων εταιρειών (υγειών, κατά κάποιους, επειδή κερδοφορούν). Που αργότερα "φροντίζουν" για την ανοικοδόμηση της πολεμόπληκτης χώρας.
Οι στίχοι "Can I get another 'Amen'?/ There's a flag wrapped around the score of men." αναφέρονται στην υποκρισία της Αμερικάνικης Χριστιανικής συντηρητικής μερίδας των πολιτικών, αλλά και οπαδών της. Αν και το τραγούδι έχει κατηγορηθεί για αντί - αμερικανισμό, ωστόσο ο Billie Joe Armstrong, απαντά πολύ εύστοχα πως είναι αντιπολεμικό και συμπληρώνει : αν το θέμα που θέλει να αποτυπώσει ένας ζωγράφος είναι άσχημο, τότε και ο πίνακας που θα κάνει θα είναι ακόμα χειρότερος.
Το αυτοκίνητο που απεικονίζεται στο βιντεοκλίπ, Mercury Monterey του 1968 ήταν και το ίδιο που τους μετέφερε στα MTV Video Music Awards του 2005. Σε αυτό τα μέλη παριστάνουν τυπικούς χαρακτήρες της California. Τελικά το αυτοκίνητο, μαζί με τα μέλη της μπάντας σταματάει, μέσα στους καπνούς, στη.... Boulevard of Broken Dreams.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου