Κάθε τόπος έχει τους δικούς του ήχους, ακόμα και το θρόισμα τον φύλλων ακούγεται διαφορετικό από τόπο σε τόπο.
Anatolian rock (γνωστό σαν Anadolu rock και επίσης σαν Turkish rock)
Πως ακούγεται: Σαν rock δεκαετίας του ’70, αλλά υπερβολικά μελωδικό, στα όρια του art rock, αλλά στα τούρκικα. Με πολλά βιολιά στο background, ακόμα και παραδοσιακά όργανα.
Γιατί να το ακούσουμε: Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι μουσικοί και οι συνθέσεις είναι αρκετά ποιοτικές. Και γιατί είσαι πάνω από 50 και θες μελωδία στα αυτιά.
Γιατί όχι: μοιάζει πολλές φορές με μουσική καρικατούρα γαλλικών τραγουδιών των ‘60ς ή κάποιων pop-rock αμερικάνικων. Και γιατί σου ξενίζουν τα τούρκικα σαν γλώσσα.
Που; Τουρκία
Πότε; Τέλη δεκαετίας του ’50 ως αρχές ‘80
Ποιοι; Ο Erol Büyükburç όταν στα τέλη της δεκαετίας του ’50 άρχισε να κάνει διασκευές αμερικάνικων επιτυχιών στα τούρκικα και ακούγονταν σαν να ήταν τελείως διαφορετικά τραγούδια. Επίσης οι Timur Selçuk και Barış Manço καθιέρωσαν το είδος.
Αλλά ακόμα να ακούσεις: Cem Karaca, Barış Manço, Erkin Koray, Fikret Kızılok, Selda Bağcan, Moğollar, Silüetler, 3 Hürel, Kurtalan Ekspres, Grup Çığrışım, Grup Çağrışım, Mavi Işıklar, Apaşlar, Kaygısızlar, Haramiler, Modern Folk Üçlüsü και Kardaşlar
Μέρες δόξας: Στις πιο δημοκρατικές εποχές της Τουρκίας, κάπου στην δεκαετία του ‘70
Κόκκινη κάρτα: Ο τοπικός του χαρακτήρας δεν μπορούσε να περάσει τα σύνορα της χώρας. Ουσιαστικά είναι κομμένο και ραμμένο μόνο για την κλειστή κοινωνίας της Τουρκίας.
Με τι μπερδεύεται; Με Turkish folk, psychedelic folk και folk rock
Τι λες στον άσχετο; Σαν γαλλικές μπαλάντες, αλλά στα τούρκικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου