Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Hey You - Pink Floyd




Το The Wall, ως γνωστόν, πραγματεύεται την ιστορία του Pink, ενός απομονωμένου ροκ σταρ που εγκαταλείπει τα εγκόσμια και κλείνεται στον εαυτό του. Όταν αντιλαμβάνεται το λάθος που έκανε και προσπαθεί να ανακτήσει επαφή με τον έξω κόσμο διαπιστώνει ότι δε μπορεί να δει ή να ακούσει πίσω από το Τείχος... Οι κραυγές του Pink γίνονται όλο και πιο απεγνωσμένες καθώς αναλογίζεται ότι δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής και σωτηρία...
Μη συνειδητοποιώντας αν οι φωνές που ακούει στο κεφάλι του είναι πραγματικές ή αποκύημα της φαντασίας του, ικετεύει κάποιος να τον αγγίξει, να το νιώσει... να τον βοηθήσει... τελικά!
Το Τείχος εκπληρώνει το ρόλο για τον οποίο χτίστηκε, κρατώντας τα έξω, έξω και τα μέσα, μέσα, με αποτέλεσμα τα "σκουλήκια να τρώνε το μυαλό" του Pink... Τα  σκουλήκια συμβολίζουν όλη την παρακμή του ήρωα καθώς η απομόνωση που επέλεξε είναι ένα είδος μεταφορικού θανάτου που τον οδηγεί σε αποσύνθεση σε όλα τα επίπεδα!


 
Ακούγοντας μια το Roger Waters και μια το David Gilmour να εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια του τραγουδιού στα φωνητικά - παρόλο που στα άλλα κομμάτια του δίσκου ο καθένας έχει και διαφορετικό ρόλο - είναι αδύνατο να μην αισθανθούμε τη μελίρρυτη χροιά του David, απόλυτα ταιριαστή με την αρχική θρηνητική έκκληση του Pink και την πιο καυστική του Roger, όταν ο ήρωας φτάνει σε παραλήρημα διαπιστώνοντας ότι δεν έρχεται βοήθεια από την άλλη πλευρά του τείχους που ο ίδιος έφτιαξε.

Μαρία Αναστασοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου